Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

умӗсенче (тĕпĕ: ум) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуш кӗленчи умӗсенче, Сенкер черкки аллисенче, Чӗлӗмӗсем шӑл хушшинче, Тӗтӗмӗсем урайӗнче.

Куҫарса пулӑш

Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.

Каллех хӳшӗсем умӗсенче кӑвайт ҫуттисем курӑнма пуҫлаҫҫӗ.

Опять загораются костры у хижин.

Негр ялӗнчи кун // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Арӑмӗпе Чӗкеҫӗ Ҫӳл пӑлтӑрта тумланчӗҫ: Тухьяпа хушпу пуҫӗсенче, Шӳлкемепе ама умӗсенче, Сахьян пушмак урисенче, Ылтӑн ҫӗрсем пӳрнисенче.

Куҫарса пулӑш

III. Йыхрав // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Ирхине урамра шӑп, машинапа трактор сассисене кӑларакан арҫын ачасем кӑна умӗсенче пылчӑк пӑлхатса ҫӳреҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Шӑтӑрнак // Константин Малышев. https://t.me/malyshevsays/234

Умӗсенче вӗсен — ӑшӑх курите пекки (ӑна та урхалӑхсемпе мачча каштинчен ҫакса янӑ).

Установит кормушки перед ними тоже на веревках, для головы в мешке провертит дыру — и наедайся, гусь, не ленись.

Микки // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӳрт умӗсенче ешӗл курӑк пуҫ сӑхать.

Куҫарса пулӑш

XI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Умӗсенче пӗр ҫын та курӑнмарӗ.

Куҫарса пулӑш

Вӗренӳ // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Тачанка лагерь тарӑх, кӑкармалли вӗрлӗк патӗнче тӑракан лашасем ҫуммипе, умӗсенче тислӗкрен хунӑ кӑвайтсем йӑсӑрланса выртакан палаткӑсемпе землянкӑсем ҫуммипе сиккипе вӗҫтерсе тухрӗ.

Тачанка вскачь пронеслась по лагерю, мимо коней, стоявших у коновязей, мимо палаток и землянок, перед которыми курились костры из сухого навоза.

7 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫынсем тӑшмана киле кӗртиччен хамӑр пӳрт умӗсенче, хула урамӗсемпе площадӗсенче вилсе выртатпӑр, тенӗ.

И лучше хотели умереть на площадях и улицах перед своими порогами, чем пустить неприятеля в домы.

V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Умӗсенче вӗсен йӑсласа тӑракан шурӑ кӑпӑклӑ сӑра куркисем.

Перед ними стоят кружки с пивом, над которыми пузырятся белоснежные пенные шапки.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Тата вырӑс ялӗсенчи пек пӳрт умӗсенче карта тытса ҫаврӑннӑ пӗчӗк сад пахчи таврашӗсем курӑнмаҫҫӗ.

Да возле многих домов не было кудрявых садиков, обнесенных палисадом, обязательных в русской деревне.

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Тайӑлса кайнӑ телефон е телеграф юписем, хушӑран пӳрт умӗсенче хӑрма пуҫланӑ акаци тӗммисем, икӗ тӗлте пасар вырӑнӗ — пылчӑклӑ, чылаях анлӑ лаптӑксем.

Кривые телефонные и телеграфные столбы; несколько чахлых акаций; две базарных площади, огромные и грязные.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӗсем сенӗк те вӑрӑм ҫулкӑ тытнӑ, умӗсенче шывлӑ витресем.

Они были с вилами и длинными баграми в руках; рядом стояли ведра, полные воды.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хуласенче турра кирлӗ мар ылтӑнпа, кӗмӗлпе тултарнӑ чиркӳсем лараҫҫӗ, анчах чиркӳ умӗсенче, хӑйсен аллине пӗчӗкҫеҫ пӑхӑр укҫа хурса парасса усӑсӑр кӗтсе, ыйткалакансем чӗтресе тӑраҫҫӗ.

В городах стоят храмы, наполненные золотом и серебром, не нужным богу, а на папертях храмов дрожат нищие, тщетно ожидая, когда им сунут в руку маленькую медную монету.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Уяв сарафанӗсем, е пӗрмечеллӗ сарлака юбкӑсемпе ансӑр ҫанӑллӑ улача кофтӑсем тӑхӑннӑ хӗрарӑмсем пӳрт умӗсенче сӑмах ҫаптарса лараҫҫӗ.

Женщины в праздничных сарафанах либо в сборчатых широких юбках и в пестрых кофтах с узкими рукавами сидели возле изб на завалинках и судачили.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хӗвеланӑҫ енчи сӑртсен умӗсенче кӑнтӑр ҫути халь те пӗтмен-ха.

На западе свет заливал ещё предгорья.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫаран хӗрринче ял мунчисем курӑнчӗҫ, вара йӑран-йӑран лартса тухнӑ ҫӗрулми пахчисем пуҫланчӗҫ, пахча умӗсенче йӑмра айне пытаннӑ ҫуртсем пур.

В конце луга виднелись деревенские бани, выстроенные в длинные ряды картофельные огороды, а перед огородами стояли скрытые под ветлами дома.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Сӑрт-ту умӗсенче ҫутӑсем ялкӑшаҫҫӗ: унта, пысӑк уҫланкӑра вучахсем ҫунаҫҫӗ: тӗксӗмрех ҫутӑ ҫинче е бурка тӑхӑннӑ ҫыннӑн сарлака ҫурӑмӗ, е башлык тӑхӑннӑ пуҫ, е кузов кӗтесси тата сӳсменлӗ турта мӗлкисем курӑна-курӑна каяҫҫӗ…

В предгорье светляками маячили огни — костры были разбросаны на поляне; силуэтами выступали то широченная спина бурки или голова в башлыке, то угол кузова или дышло с ярмом…

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ӑҫта пӑхатӑн — ҫеҫенхирте юпасем пӗччен те, икшерӗн те курӑнаҫҫӗ; изоляторсем ҫутӑ хӑлха ункисем пек йӑлтӑртатаҫҫӗ; хӗвел ҫинче алюмини пралукӗсем йӑлкӑшаҫҫӗ, вӗсем станицӑсемпе хуторсен урамӗсенче, ҫуртсемпе сарайсем умӗсенче ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Куда ни взгляни — столбы и столбы шагают степью, и парами, и в одиночку; шнурками белеют серьги-изоляторы; горят на солнце алюминиевые провода, и тянутся они по улицам станиц и хуторов, мимо домов и сараев.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫуртсемпе хӳмесем умӗсенче тӗттӗмре ушкӑнӑн-ушкӑнӑн шурӑ тутӑрсемпе папахӑсем курӑнаҫҫӗ.

Белые платки и папахи кучками виднелись в темноте около заборов и домов.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех