Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӗсем ҫыран хӗррине тухнӑ та чулсӑртсем ҫине улӑхнӑ.

Вышли они на берег, поднялись на скалы.

Новая Земля ҫинче // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Мӗнле улӑхнӑ вӗсем унта?

Куҫарса пулӑш

XXXIII сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Туристсен ушкӑнне хутшӑнакансем «Торатау» геопарка ҫитсе курнӑ, шихансем ҫине улӑхнӑ, борт утарне экскурсине кайса курнӑ, ухӑпа пеме тата лашапа ярӑнма пултарнӑ.

Участники туристической группы посетили геопарк «Торатау», взобрались на шиханы, совершили экскурсию на бортевую пасеку, смогли пострелять из лука и покататься на лошадях.

Пишпӳлек районӗнчи аслӑ ҫулти ҫынсем Торатау кайса курнӑ // Ҫутӑ ҫул. https://sutasul.ru/articles/kultura/2023 ... rn-3369607

Пӗчӗкскерӗн чунӗ ырӑ – вӑл унта улӑхнӑ кушака ҫӑласшӑн пулнӑ.

Душа у ребенка оказалась добрая — туда он взобрался чтобы спасти кошку.

Ача кушака ҫӑлма йывӑҫ ҫине хӑпарсан хӑй те анайман // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/35025.html

Вӗсем мӗн май килчӗ унтах хӑйсене кантарма вӑхӑт ҫитнине палӑртма тытӑнчӗҫ: е йывӑҫ тымарӗсем ҫине такӑнаҫҫӗ, е сӑрт ҫине улӑхнӑ чухнелле чарӑнкалама пӑхаҫҫӗ, е тарӑн ҫырмана анас умӗн хӑранӑ пек пӗр вырӑнта тапӑртаткаласа илеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑшместӗр йывӑҫӗ // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Пусма картлашкисемпе улӑхнӑ пек, анчах урана ураран ирттереймесӗр, хашка-хашка, пашка-пашка, вӑштӑр-вӑштӑр, чӑш-чаш авӑнакан чӑтлӑх хӑва, ҫӳҫе вуллисемпе тураттисенчен ҫакланкаласа-туртӑнкаласа, йӑтӑнакан ҫыранӑн ҫуррине хӑпарса ҫитнӗччӗ ӗнтӗ, сасартӑк сылтӑм алӑри ҫатрака турат хӑйӗн амӑш вуллинчен чашш! чӗрӗлчӗ те кайрӗ!

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

— Ҫын хӑтланнӑ пулсан, ҫӳле ҫити мӗнле улӑхнӑ? — терӗм эпӗ.

Куҫарса пулӑш

Лайӑх меслет // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 34–35 с.

Хамӑн тӑвайккинчен улӑхнӑ чух ура питӗ ыратать.

Куҫарса пулӑш

Ҫимӗк каҫӗ // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Лашине шӑваркаланӑ та ача вараланчӑк ҫӗлӗке пӳрни вӗҫӗпе чӗпетсе тытса старик патне улӑхнӑ.

Мальчик напоил лошадь, выковырял шапку из грязи и принес старику.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Биче малтан аялалла анасшӑн пулнӑ, унтан ҫӳлелле улӑхнӑ та фасад хысакӗ хыҫӗнче чарӑнса тӑнӑ.

Биче сделала движение сойти вниз, затем поднялась наверх и остановилась за выступом фасада.

XXVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Курӑк палӑрмаллах сайралчӗ, типӗ тӗмсемпе витӗннӗ салху, пӑчӑ пуш хир тӳремлӗхе куҫса пыни уҫӑмлӑнах сисӗнет; сӑрӑ чуллӑ тӗмескесем, тип варсемпе хушӑксем ытларах та ытларах, — вӗсенчен нӳрлӗхпе ҫӗр шӑрши кӗрет; пӗччен йывӑҫсем хуралҫӑ евӗрлӗ; тӗпӗсемпе-аркисемпе ҫӗр-ҫӗр хӑлаҫа тӑсӑла-тӑсӑла тӑвалла улӑхнӑ чухне сӑртсем пире утсене туртса чарма хистеҫҫӗ.

Трава заметно редела, переходя в унылую, душную степную равнину, поросшую высохшим кустарником; все чаще попадались серые каменистые бугры, овраги и трещины; от них пахло сыростью и землей; одинокие деревья имели сторожевой вид; холмы, растягиваясь подножиями в сотни сажен, вынуждали нас при подъеме сдерживать лошадей.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ҫап-ҫара Руфут хысакӗсен тайлӑмӗпе, Гент унччен ту хушӑкӗ патнелле улӑхнӑ тӗлте, виҫӗ ҫын хӑпарать.

По склону голых Руфутских скал, в том месте, где Гент первоначально взбирался к ущелью, поднимались три человека.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унтан, эпир сукмакпа ҫуртӑн хыҫал енне улӑхнӑ май, тавлашу сасӑсен уҫӑмсӑр кӗрешӗвӗнче тӑсӑлчӗ, пирӗн умра халӗ — пусмаллӑ-картлашкаллӑ алӑк.

Затем, так как мы уже поднялись по тропинке к задней стороне дома, спор слышался неясным единоборством голосов, а перед нами открылся вход с лестницей.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ӑсӑм сисӗнмеллех арпашӑнчӑк: ӑҫта ҫӳренӗ, епле улӑхнӑ та аннӑ, айккинчи тата хӗресленекен ҫулсене мӗнле лекнӗ, — халӗ манӑн асӑмра ҫав мерекке-ҫул ҫӳрев ҫавӑн чухнехилле уҫӑмлӑ мар ӗнтӗ; пӗтӗмпех ҫиҫкӗнчӗк те сӳсленчӗк йӗр — тӑвӑрлӑх, ҫутӑ, пӑрӑнӑҫсемпе пусма-картлашка ҫапла асра юлчӗҫ.

Ум мой был помрачен: где я ходил, как спускался и поднимался, встречая то боковые, то пересекающие ходы, — не дано теперь моей памяти восстановить в той наглядности, какая была тогда; я помню лишь тесноту, свет, повороты и лестницы как одну сверкающую запутанную черту.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хӗвел ҫӳлерех хӑпарчӗ; темиҫе салтак вал ҫине улӑхнӑ та ал тупанӗсене куҫӗсем патне тытнӑ.

Солнце поднялось выше; несколько солдат, взлезши на вал, приложили к глазам ладони.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 321–325 с.

Кашни кунах Таулок тӑвӗ ҫине улӑхнӑ, хайхи чакӑл тӑва пӑртак хускаткаланӑ, тӑвӑн чарусӑр сулланӑвӗ унӑн лӑпланми чӗрине пусӑрӑнтарнӑ имӗш.

Каждый день он ходил на Таулокскую гору и слегка поддавал скалу, утоляя свое неутешное сердце ее неистовыми раскачиваниями.

Фергюсон ҫинчен хывнӑ халап // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 192–197 с.

— Ҫапах та сирӗн ылтӑн пулма кирлӗ… эпӗ ӑнланнӑ тӑрӑх, — палуба ҫине улӑхнӑ май мӑкӑртатрӗ Битт-Бой.

— А все-таки золото у вас должно быть… как я понимаю это, — пробормотал Битт-Бой, поднимаясь на палубу.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Кӗтмен ҫӗртен пусма слон улӑхнӑ чухнехилле чӗриклетрӗ, унтан хӗвелӗн лутра пайӑркисен айӗпе палуба ҫине мӗлке шуса хӑпарчӗ, ун хыҫҫӑнах, нумай шухӑшланипе тата утнипе халран кайнӑ сӑн-питлӗ, кӗленче пек тӑп-тӑр урӑ урисемпе ҫирӗппӗн ярса пусса, штир-борт тӗлӗнче калпаксӑр Дюк капитан курӑнса кайрӗ.

Внезапно сильно как под слоном заскрипели сходни, и на палубу под низкими лучами солнца вползла тень, а за ней, с измученным от дум и ходьбы лицом, без шапки, твердо ступая трезвыми ногами, вырос и остановился у штирборта капитан Дюк.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Камерӑран тухакан кӑмака мӑрйине салатса, мачча ҫине, унтан тӗрме тӑррине улӑхнӑ, вара аяла, картишне аннӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫулӗ, станцинчен вунултӑ ҫухрӑмра ларакан Нижнечирски станици патнелле, айлӑмалла пӑрӑнсан, хӗвеланӑҫ енче, Лисински тӑвӗсем ҫинелле улӑхнӑ ҫӗрте виҫӗ юланут курӑнса кайрӗҫ, тата ҫырмаран вӗсем патне иккӗн вӗҫтерсе тухрӗҫ.

Когда дорога свернула на равнину, падающую к станице Нижнечирской, — отстоящей от станции на шестнадцать верст, — на западе, на Лисинских предгорьях, замаячили всадники — трое, и еще к ним из балки выскочили двое.

10 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.