Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Аркине каллах, ҫав тутар арӑмӗсенни пекех, темиҫе хутлӑ туса улӑхаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Анатри чӑвашсен тумӗ // Геннадий Дегтярёв. Чӑваш тумӗ аваллӑхран паянлӑха = Чувашский костюм от древности до современности = The Chuvash costume from ancient to modern times / В. В. Николаев, Г. Н. Иванов - Орков, В. П. Иванов ; Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ. — Мускав ; Шупашкар ; Ӑремпур : Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ, 2002. — 400 с.

Чун-чӗре ҫӗкленсен, уявсенче-мӗнсенче, тепӗр чухне тата ӑшчик хыпса ҫунма пуҫласан, хӑйсем сисмесӗрех тенӗ пек, ҫак сӑрт ҫине улӑхаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Эпилог // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Унӑн упӑшки урапа ҫине ларнӑ та: Приюм пусми пӑрӑнчӑк-пӑрӑнчӑк, Пӑрӑнса улӑхаҫҫӗ салтаксем. Кӑвак шинель тӑхӑнсассӑн Пӑрӑнса йӗреҫҫӗ салтаксем, — тесе юрласа ячӗ.

Куҫарса пулӑш

Прием пусми // Ираида Петрова. Петрова, И. А. Татюк: повесть: кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 126 с.

Вӑт ҫавӑн чухне, эпӗ щетка илме хӑпарсан, Бутлер ҫак джентльменпа ҫӳлелле улӑхаҫҫӗ, каллех Гез пирки: «Килӗнчех-и вӑл?».

Вот тут, как я поднялась за щеткой, вошли наверх Бутлер с джентльменом и опять насчет Геза: «Дома ли он?»

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫын куҫӗсем шалти анлӑша майӗпен-майӗпен хӑнӑхаҫҫӗ ӗнтӗ, малта мӗн пурри ерипен те уҫӑмсӑррӑн тухса пырать, — пулӑ кӗтӗвӗсем сӗм тарӑнӑшран ҫиелелле — ҫутӑ ҫӗрелле — ҫапларах ише-ише улӑхаҫҫӗ.

Понемногу глаза человека освоились с перспективой, проступавшей сквозь мрак так медленно и неясно, как стая рыб, всплывающих из глубины к светлой поверхности.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пур енчен те шӗвӗр хупписемпе йӑлтӑртатса, куҫӗсене ҫиҫтерсе фантастикӑлла капаш-ӗренкесем ише-ише улӑхаҫҫӗ те — айӑмра каллех пута-пута анаҫҫӗ.

Подо мной всплывали и погружались фантастические формы, светя глазами и блестя заостренными со всех сторон панцирями.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Иллюминаторӑн ҫаврака кӗленчи тулашӗнче чупакан хумсен симӗсрех чӑнкӑ сӑрчӗсем ҫӳлелле йӑралана-йӑралана улӑхаҫҫӗ те — мачча тӗлӗнче кӑштах чӳхене-чӳхене, карап сулӑмне пӑхӑнса шӑппӑн каллех аялалла ыткӑнаҫҫӗ.

Зеленоватые отсветы волн, бегущих за круглым стеклом иллюминатора, ползли вверх, колебались у потолка и, снова, повинуясь размахам судна, бесшумно неслись вниз.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Теприсем тата вагон крышисем ҫине улӑхаҫҫӗ…

Другие лезли на крыши вагонов…

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӗсем кавир сарнӑ сарлака пусмапа ҫӳлти террасӑна улӑхаҫҫӗ те сӗтелсем хушшине ларса умран юличчен ӗҫсе-ҫиеҫҫӗ, унтан каллех аяла анаҫҫӗ те шофёрсем вӗсене машина алӑкне уҫса кӗртеҫҫӗ, вӗсем вара таҫти Зафар пӗлмен вырӑнсене каяҫҫӗ.

Они подымаются по широкой, устланной коврами лестнице на верхнюю террасу я там садятся за столы, едят и пьют сколько хотят, потом снова спускаются вниз, шоферы открывают им двери машин, и они уезжают в какие-то таинственные места, о которых Зафар не имеет понятия.

Этемпе машина // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Вӑл ҫӑмӑллӑн, карлӑксенчен тытмасӑрах, трап тӑрӑх хӑпарать, ун хыҫҫӑн, ҫинҫе те вӑрӑм урисене тӑхӑнса янӑ пысӑк пушмакӗсемпе таплаттарса, хӗрачасем улӑхаҫҫӗ.

Он лихо, не держась за поручни, поднимается по трапу, а следом, топоча большими ботинками на тонких, голенастых ногах, карабкаются девочки.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Халӗ, чул муклашкисем ӳкнипе канӑҫсӑрланнӑскерсем, тарӑхаҫҫӗ, ҫӗкленеҫҫӗ-кӳпӗнеҫҫӗ, ҫӳлелле тӑсӑлса улӑхаҫҫӗ.

Теперь, потревоженные упавшими с купола кирпичами, — сердились и вспучивались, поднимались на поверхность.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Никола ротинчи боецсем сӑрт тӳпинелле пӗр йӗркесӗррӗн улӑхаҫҫӗ.

Вскоре и бойцы Николы взобрались на вершину.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хумсем карап ҫумне пыра-пыра хыттӑн ҫапӑнаҫҫӗ, карапа пӗр аяккинчен тепӗр аяккинелле ывӑтаҫҫӗ, тепре тата ҫӳлелле илсе улӑхаҫҫӗ, е тинӗс тӗпне путарас пек аялалла ывӑтаҫҫӗ.

Волны с грохотом бились о корабль, швыряли его из стороны в сторону, то подбрасывая его ввысь, то низвергая чуть не до дна морского.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ҫӗр хуппинче пӗрӗнӳ тапхӑрӗсем (вӑхӑчӗсем) унӑн тӗрлӗ пайӗсенче тӗрлӗ майпа пулаҫҫӗ: тем хулӑнӑш юшкӑнлӑ порода пухӑннӑ геосинклинальсенче пӗрӗнӳ вӑйлӑ та кӑткӑс хуҫланчӑксем туса хӑварать; ҫирӗп платформӑсенче вара татӑлнӑ ҫурӑксем тӑрӑх уйрӑм катӑксем ҫӳлелле улӑхаҫҫӗ.

В земной коре периоды (времена) сжатия выражаются различным образом в разных её частях: в геосинклиналях, где накопились мощные толщи осадочных пород, сжатие создаёт сильную и сложную складчатость; в устойчивых же местах происходит выдвижение отдельных глыб по трещинам разрывов.

5. Тусене мӗнле вӑйсем тунӑ // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Кавказпа Алтайри, Швейцарири, Альпри питӗ ҫӳлӗ ту хырҫисенче уйрӑм ту тӑррисем кӑна мар, пӗтӗм ту шӑрчӗсем те ӗмӗрхи хӗл тӗнчине улӑхаҫҫӗ, унта вара юрпа пӑр уйӗсем сарӑлса выртаҫҫӗ.

В высочайших хребтах Кавказа, Алтая, в Альпах Швейцарии не только отдельные вершины, но и целые гребни гор поднимаются в царство вечной зимы и несут на себе поля снега и льды.

1. Тусем ҫинче мӗн курма пулать // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Кӑвакал ушкӑнӗсем, витӗр ҫутӑ яман тӗтререн аяккалла вӗҫсе иртме хӑтланса, ҫӳлелле вӗҫе-вӗҫе улӑхаҫҫӗ.

Стаи уток взлетали кверху, стараясь улететь прочь от светонепроницаемой массы тумана.

«Ача чӑтаймарӗ!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Метр хыҫҫӑн метр, халӗ ӗнтӗ упаленсе те пулин, ҫӳлеллех улӑхаҫҫӗ.

Метр за метром они поднимались вверх уже ползком.

Пограничниксемпе тӗл пулни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫулсеренех, ҫурхи шыв-шур тапрансан, ҫырма шывӗ Заречьери килхушшисене юхса кӗрсе тулать, урамсене илсе лартать — ун пек чухне вара слобода ҫыннисем маччана улӑхаҫҫӗ те мачча чӳречисенчен тата ҫуртсем тӑрринчи вӑлтасемпе пулӑ тытса лараҫҫӗ, тӑпсисенчен кӑларса илнӗ хапха алӑкӗсене пӗр ҫӗре ҫыхса сулӑсем тӑваҫҫӗ, ҫав сулӑсемпе урамсем тӑрӑх, юханшыв тӑрӑх ишсе ҫӳреҫҫӗ, вӑрмантан шыв юхтарса килнӗ вутӑлӑх пӗренесене тытаҫҫӗ, ҫак тупӑша пӗр-пӗринчен вӑрлаҫҫӗ, ҫӗрлесенче тата, слободана хулапа ҫыхӑнтарса тӑракан кӗперӗн карлӑкӗсене вата-вата йӑтса каяҫҫӗ.

Ежегодно в половодье река вливалась в дворы Заречья, заполняла улицы тогда слобожане влезали на чердаки, удили рыбу из слуховых окон и с крыш, ездили по улицам и по реке на плотах из ворот, снятых с петель, ловили дрова, унесённые водою из леса, воровали друг у друга эту добычу, а по ночам обламывали перила моста, соединявшего слободу с городом.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Йывӑҫ ҫине Костин тата такам, Уметбаев пулас, улӑхаҫҫӗ.

Оттуда на дерево взбирались Костин и еще кто-то, кажется Уметбаев.

XI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Кӑвайт ҫуттӑн ҫунать, хӗлхемсем ҫӳлелле улӑхаҫҫӗ, тӗтӗм те юпаланса хӑпарать.

Ярко пылал костер, вверх летели искры, и столбом поднимался дым.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.