Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

улпутсенчен (тĕпĕ: улпут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ишут сисет: мулла, ӑнпа Улпутсенчен кая юлман, Нихҫан хӑравҫӑ ҫын пулман…

Куҫарса пулӑш

XVIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Улпутсенчен туртса илнӗ ҫӗрсене хресченсем нихҫан та каялла парас ҫук.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ытла пуян улпутсенчен ҫӗре туртса илсе хресченсене сутмалла тӑвас пулать.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Улпутсенчен ҫӗре туртса илсе хресченсене валеҫмелле.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Улпутсенчен ҫӗре туртса илсе хресченсене памалла.

Куҫарса пулӑш

Элкей килйышӗ // Ипполит Иванов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 5–14 с.

Хытӑ карӑнтарнӑ канат ҫинче вӑл ҫав империри ытти улпутсенчен пуринчен те сахалран та пӗр дюйм ҫӳлӗрех сикме пултарнӑ.

Ему удалось подпрыгнуть на туго натянутом канате по крайней мере на дюйм выше, чем всем другим сановникам империи.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Чӳрече янаххи ҫинчи йывӑҫ савӑтра улпутсенчен юлнӑ ҫурта тӗпӗ ҫунса ларнӑ!

Огарок, оставшийся от господских плохо лежавших свеч, в деревянном подсвечнике стоял на окне.

III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ку вӑл акӑ мӗне пӗлтерет: улпутсенчен нумай илейместӗн, вӗсем пӗтӗмпех хӑйсем ҫисе яраҫҫӗ.

Это значит: понял государь — с господ немного возьмёшь, они сами всё проживают.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ашшӗ, кӑнтӑр-хӗвеланӑҫ енчи ялсенче пурӑнакан ытти пиншер улпутсенчен нимпе те уйрӑлса тӑманскер, кӑмӑллӑ, пит ырӑ чунлӑ ҫын пулнӑ, рабочисене лайӑх пӑхнӑ, армансем юсаттарма е ҫӗнӗрен тутарма пит юратнӑ.

Отец был похож на тысячу других деревенских помещиков Юго-западного края: он был добродушен, даже, пожалуй, добр, хорошо смотрел за рабочими и очень любил строить и перестраивать мельницы.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

— Эсӗ кам хушшинче, хӑш сийрен тухнӑ: хресченсенчен-и, рабочисенчен-и, е улпутсенчен?

— Ты из каких, из крестьян, из рабочих или из господ?

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

 — Улпутсенчен аяккарах тӑрас пулать.

 — От господ надо дальше.

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пӗр сӑмахпа каласан, тӗнче тӑрӑх яланах пӗлсе ҫӳренӗ: хӑйсене те, ҫынсене те лайӑх пӗлнӗ, ҫавӑнпа ӗнтӗ хӑйсем пеккисем вӗсемпе хаваслансах калаҫнӑ, хисепленӗ, мӑнаҫлисене тӗл пулсан вара вӗсем хӑйсем те пӑрӑнма тӑрӑшнӑ, улпутсенчен хӑш-пӗр чух усаллине те курма тивнӗ, анчах ун пекки сайра хутра ҫеҫ пулкаланӑ.

Одним словом, ходили всегда по свету с открытыми глазами, — знали себя, знали людей, а потому от равных видели радушие и уважение, от гордых сторонились, и если встречали от господ иногда какие-нибудь неприятности, то все-таки не часто.

VII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Улпутсенчен паллӑраххи, Б. уездӗнчи паллӑ аристократсенчен пӗри, суйлавсенче пуринчен те ытларах шавлакан Пифагор Пифагорович Чертокуцкий пулчӗ.

Из помещиков более всех был замечателен Пифагор Пифагорович Чертокуцкий, один из главных аристократов Б… уезда, более всех шумевший на выборах.

Кӳме // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Ҫав улпутсенчен пӗри ӗнтӗ Фома Григорьевичран шӑп ҫак халапа астарса ҫырса илнӗ те.

Один из этих господ и выманил у Фомы Григорьевича эту самую историю.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пӗррехинче ҫав улпутсенчен пӗри — пирӗн пӗк ахаль ҫынсене мӗнле те пулин чӗнме те йывӑртарах вӗсене: ҫыруҫӑ тес, ҫыруҫӑсем мар; хайхи леш пирӗн ярмӑрккасенчи усламҫӑсем темелле ӗнтӗ.

Раз один из тех господ — нам, простым людям, мудрено и назвать их — писаки они не писаки, а вот то самое, что барышники на наших ярмарках.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

31. Ҫавӑнпа патша унти ӗҫ-пуҫа йӗркелесе яма тесе васкасах тухса кайнӑ, хӑй вырӑнне хисеплӗ улпутсенчен пӗрне, Андроника, хӑварнӑ.

31. Посему царь поспешно отправился, чтобы привести дела в порядок, оставив вместо себя Андроника, одного из почетных сановников.

2 Мак 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех