Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӗсене вӗтӗ тӗрӗпе, йӑмӑх хӑмачпа сӑн кӗртнӗ тата тӗрлӗ шӑкӑр-макӑрпа: тӳмепе, хуртпуҫҫипе, вӗт шӑрҫапа, шараҫ-хӑюпа, ылтӑн ука хӑюпа капӑрлатнӑ.

Куҫарса пулӑш

Ӑремпур чӑвашӗсен тумӗ // Геннадий Дегтярёв. Чӑваш тумӗ аваллӑхран паянлӑха = Чувашский костюм от древности до современности = The Chuvash costume from ancient to modern times / В. В. Николаев, Г. Н. Иванов - Орков, В. П. Иванов ; Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ. — Мускав ; Шупашкар ; Ӑремпур : Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ, 2002. — 400 с.

Сурпанпа арӑм тутрин вӗҫӗсене ылтӑн тӗслӗ шӑрҫапа, хӑюпа, тӳмепе, ҫӳҫепе капӑрлатнӑ.

Куҫарса пулӑш

Ӑремпур чӑвашӗсен тумӗ // Геннадий Дегтярёв. Чӑваш тумӗ аваллӑхран паянлӑха = Чувашский костюм от древности до современности = The Chuvash costume from ancient to modern times / В. В. Николаев, Г. Н. Иванов - Орков, В. П. Иванов ; Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ. — Мускав ; Шупашкар ; Ӑремпур : Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ, 2002. — 400 с.

Хӑмӑртарах кивӗ, хӗлле тӑхӑнмалли тӑршӑннӑ пиншакне, чавси сӗркеленсе ҫӗтӗлнӗскере, пӗр тӳмепе ҫеҫ тӳмеленӗ, юрӑхсӑра тухнӑ шалпар тӗксӗм шӑлаварпа, саланнӑ тӗссӗр пушмакпа.

Куҫарса пулӑш

Кулӑш инкекӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 170–180 с.

Хӗрачасем тӳмепе сывпуллашрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Тӳме // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 83-84 с.

Вара Хветька: «Эсир мана пӑшалпа, тар-тӑруппа мар, кӗрӗк ҫумӗнчи йӗс тӳмепе перӗр.

Тут Хветька и говорит солдатам: — Вы в меня не из ружей стреляйте, не порохом, а медными пуговицами с ваших мундиров.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Анчах манӑн шӑпах вӗсене курас килет, Дрибб, сирӗнни пек элес-мелес, ӗҫ тарӗпе вараланнӑ, лӳчӗркеннӗ, сӑмса вырӑнне тӳмепе капӑрлатнӑ кӳлепесене мар!

Но я хотел бы увидеть именно их, а не нескладные туловища, вроде вашего, Дрибб, замызганного рабочим потом и украшенного пуговкой вместо носа.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Унтан, кӗсйинче хыпашласан-хыпашласан, ҫӑкӑр тӗпренчӗкӗсем, тӳмепе тӑхлан пломба ывӑҫласа кӑларчӗ.

Затем, пошарив в кармане, он вытащил горсть хлебных крошек, пуговицу и свинцовую пломбу.

III. Сив чир // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унӑн сюртукне чи хаклӑ бархатран ҫӗленӗ, тӑршшӗ сахалтан та аллӑ фут таран, ӑна сахалтан тата виҫҫӗр ылтӑн тӳмепе эрешленӗ.

Его сюртук сшит из самого дорогого бархата, имеет не менее пятидесяти футов длины и украшен золотыми пуговицами в количестве не меньше трехсот штук.

Республика королӗсенчен пӗри // Александр Алга. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 46–61 с.

Унӑн ҫийӗнче капрал паллисене ҫӗлесе янӑ кӑвак мундир пулнӑ, ҫав хушӑрах унӑн икӗ хулпуҫҫийӗ ҫинче те хӑрахшар тӳмепе ҫӗлесе лартнӑ пӗрер мӑшӑр ылтӑнланӑ пакун ҫапкаланса тӑнӑ, вӗсенчен пӗри малалла, тепри каялла усӑнса тӑнӑ.

На нем был старый голубой мундир с еще сохранившимися нашивками капрала, но с каждого плеча свисало по два золотых эполета, пристегнутых к одной пуговице и болтавшихся один спереди, другой сзади.

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.

Якалса кайнӑ аркӑллӑ кӗрӗк пиншакне вӑл йӳле янӑ, икӗ йӗс тӳмепе тӑп-тӑп тӳмеленӗ кӑвак салтак гимнастёркин ҫухави слесарь кӳлепине уяври пек тирпейлӗ сӑн кӗртет.

Протертый на бортах овчинный полушубок распахнут, а ворот серой солдатской гимнастерки, аккуратно застегнутый на две медные пуговицы, делает фигуру слесаря празднично опрятной.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел Петрович панталон кӗсьинчен кӗренпе сӑрланӑ вӑрӑм чӗрнеллӗ, хаклӑ йышши пысӑк тӳмепе тӳмеленӗ, юр пек шурӑ кӗпе ҫанни пирки татах та илемлӗрех курӑнакан хитре аллине кӑларса Аркадий енне тӑсрӗ.

Павел Петрович вынул из кармана панталон свою красивую руку с длинными розовыми ногтями, руку, казавшуюся еще красивей от снежной белизны рукавчика, застегнутого одиноким крупным опалом, и подал ее племяннику.

IV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Куратӑр-и, мӗнле лайӑх пӗрсе тӑрать: тӳмепе икӗ сехет тертленместӗн; хӑюне туртатӑн та — хатӗр.

Видите, как отлично стягивает: не мучишься над пуговкой два часа; потянул шнурочек — и готово.

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956