Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хӗр савӑнать, чӗри путек пек Вылять сывалнӑ кӑкӑрта, — Ун салтӑннӑ халь тим тӳлемӗ, — Ах, ҫут ҫанталӑкӑн илемӗ Чуна сӑваплӑн хӑпартать.

Куҫарса пулӑш

XXIV // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

— Тӗлӗнмелле, — терӗ Джон Мангльс, — ҫулҫӳревҫӗсене пӗринчен-пӗрне темӗскерле сӑнчӑрпа кӑкарнӑ тесе шухӑшлама пулать, унӑн варринчи пӗр тӳлемӗ вӗҫерӗнсенех вӗсем пӗрин хыҫҫӑн тепри вилсе пӗтме пултараҫҫӗ.

— Да, — сказал Джон Мангльс, — можно подумать, что путешественники связаны между собой какой-то цепью, и стоит срединному звену её лопнуть, как они погибают один за другим!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.