Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗлӗнтерекен (тĕпĕ: тӗлӗнтер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ташла, тимӗрҫӗ, аллу ҫыннӑнни пек мар сан, тем тума та, тем ӑсталама та пӗлекен, пурне те тӗлӗнтерекен алӑ — ташшу та ҫыннӑнни пек ҫеҫ мар пулмалла сан.

Куҫарса пулӑш

III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 338–356 с.

Пур ӗҫе те пултаракан, ӑсталӑхӗпе яла тӗлӗнтерекен Павӑл мӗншӗн ҫемьеллӗ пурнӑҫ тума, хӑйне те, ҫынна та телей кӳме пӗлеймерӗ?

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 338–356 с.

Аллӑма сулаттӑм та кулаттӑм: «Шӑл йӗрес марччӗ, тӑм ӑшӗнче ҫӑрӑлакан ҫынна мӗн орденӗ, вӑйлӑ тырпул ӳстерсе чапа тухнӑ тракторист-и эпӗ, нумай сӗт суса тӗлӗнтерекен дояр-и, мана мӗн орденӗ?» — теттӗм.

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 254–305 с.

Рекордсем туса тӗлӗнтерекен бригадӑна пулӑшма килчӗҫ!

Куҫарса пулӑш

XXVII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Сире Чӑваш чӗлхи кунӗпе тата чӑваш халӑхне ҫутта кӑларакан, хӑйӗн аслӑлӑхӗпе пире паян та тӗлӗнтерекен Иван Яковлевич Яковлев ҫуралнӑранпа 175 ҫул ҫитнӗ ятпа саламлатӑп.

Поздравляю вас с Днём чувашского языка и 175-летием со дня рождения просветителя чувашского народа Ивана Яковлевича Яковлева, масштаб личности которого впечатляет и сегодня.

Олег Николаев Чӑваш чӗлхин кунӗпе саламлани (2023) // Олег Николаев. https://glava.cap.ru/news/2023/04/25/gla ... aet-s-dnem

Яла тӗлӗнтерекен хирӗҫӗвӗн шӑрши-марши те ан юлтӑр.

Куҫарса пулӑш

9 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

Микулан ӗнтӗ кермен пек ҫурчӗ те, пӗтӗм кӗпӗрнене тӗлӗнтерекен чаплӑ урхамахӗсӗр пуҫне ытти лашасем те, вӗсене пӑхса тӑма тата кил-терӗшӗнче ӗҫлеме Наум, Марье, Уҫка та пур.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмер сакки сарлака» роман пирки // Михаил Сироткин. «Тӑван Атӑл». — 1962, 2(95)№ — 89-97 с.

Ирхине пурне те тӗлӗнтерекен хыпар сарӑлчӗ: кӗҫӗр ҫӗрле Тукай мӑрса Асаматне тата хан панӑ юпах тихана вӑрласа кайнӑ.

Куҫарса пулӑш

13. Сӗрен хыҫҫӑн // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Ку — сире тӗлӗнтерекен халап, — хуравларӑм унӑн аллине ҫирӗппӗн чӑмӑртаса тав тунӑ хыҫҫӑн.

— Это история, которая вас удивит, — ответил я после того, как выразил свою благодарность, крепко пожав его руку.

XVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Тискерчӗксем кашни чарӑнурах лагере кӗпӗрленсе пухӑнаҫҫӗ, шурӑ ҫынсене йӑлӑхтармӑш пӗлес килнӗлӗхпе тӗсеҫҫӗ, хӑйсен куҫӗсене мар, ытларах хыпашлава ӗненеҫҫӗ: тӗлӗнтерекен мӗн пур япалана сӗртӗне-сӗртӗне тишкереҫҫӗ.

Вагогцы на каждом привале густой толпой набивались в лагерь, рассматривая белых людей с назойливым любопытством, причем доверяли более своему осязанию, чем зрению, щупая все, вызывающее их удивление.

X. Мирамбо вӑрӑ-хурах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Куҫӑм умӗнче хӑйсен черчен чаплӑлӑхӗпе тӗлӗнтерекен капашсем ҫуралаҫҫӗ.

Казалось, на моих глазах рождаются формы, подавляющие своим тонким великолепием.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Хейль манӑн ал ҫырусене тӳрлететчӗ, анчах ку тӗлӗнтерекен япала мар, — эпӗ ҫырма вӑрманта вӗреннӗ, йӗнер манӑн сӗтелччӗ, уроксем вара — Хименс ҫапкаланчӑкӑн шӑлсӑр мӑкӑртатӑвӗ, — вӑл хӑйне кӑмӑллӑ-рехетлӗ туйнӑ чухне.

Хейль исправлял мою рукопись, но это неудивительно, — я учился писать в лесу, столом мне служило седло, а уроками — беззубая воркотня бродяги Хименса, когда он бывал в хорошем расположении духа.

III. Ассунта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Ҫепӗҫ кӑмӑллӑ, тӗлӗнтерекен ухмах.

Странный сентиментальный дурак.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

— Ах, тӗлӗнтерекен япаласенчен пуринчен те хӑратӑп, — апат ҫиме ларнӑскер — вӑл Геннисон хумханнӑран тӑрса ун патне пычӗ, аллине упӑшкин хул пуҫҫи ҫине хучӗ.

— Ох, я боюсь всего потрясающего, — сказала она, приступая было к еде, но, видя, что муж взволнован, встала и подошла к нему, положив на его плечо руку.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 147–152 с.

Пин ҫурӑлӑха пӗтерсе ӗҫе вӗҫлесен арӑслан тӗлӗнтерекен трамвай линийӗсемпе чӳрече ҫутисем патнелле ҫул тытрӗ; унта — шӑв-шав, уҫӑмсӑр кӑшкӑрашу.

Докончив дело уничтожения полутораста тысяч, лев быстро направился к изумляющим его огням трамвайной линии и отсветам окон, где раздавались шум, звон и неясные выкрики.

IV. Сысна. Икӗ «арӑслан» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Анчах пирӗнтен хамӑртан, урӑхла каласан — этемрен, ҫынсенчен, вӑрттӑнраххи те тӗлӗнмеллереххи тӗнчере ҫук тесе пӗтӗмлетсе, эпир хамӑр, — ӗненӳсӗрлӗхре те, ҫӑмӑл ӗненӳлӗхре те, — кирек мӗнле пӑхсан та пӗрешкелех ӑнланайми, пӗлсе ҫитерейми тесе шухӑшласа эпӗ хаклӑ вулаканӑмсене тӗлӗнмеллипех тӗлӗнтерекен пӗр ӗҫ ҫинчен каласа пама хӑюлӑх ҫитересшӗн; ӗненсемӗр: кунашкалли пирӗн планета ҫинче урӑх пулманах.

Однако, думая, что таинственнее и чудеснее нас самих, т.е. — человека, людей, — на свете нет, что сами мы, и в скептицизме и в легковерии, одинаково непостижимы ни с какой точки зрения, я беру на себя смелость рассказать милым читателям одно из самых потрясающих происшествий, какие случались когда-либо на нашей планете.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

— Хӑвӑрӑн тӗлӗнтерекен ыйтӑвӑра ӑнлантарсамӑр.

 — Объясните ваш странный вопрос.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Ҫав териех тӗлӗнтерекен хыпар пӗлтермелӗх мӗн те пулин пулса иртнӗ-ши вара?

— Хотя сногсшибательные сообщения могли быть, потому что события имели место?

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Тен, ытлашши хавхаланса, ытлашши ҫӗкленсе калаҫатӑп пулӗ, ҫапах та урӑхла калаймӑп: кун пек самантра манӑн куҫӑма чӑн-чӑн кӗтрет чӗррӗн курӑнса тӑрать пек, вӑл — питех те палӑрса тӑракан ҫыннӑн питех те тӗлӗнтерекен илемӗ, ҫав илемӗн ялтӑравӗ!

Может быть, я забираю слишком высоко, но в такие моменты мне кажется, я вижу чудо — отчетливо проступающий блеск личности.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Анчах Дмитрий унпа ҫав-ҫавах тӗлӗнтерекен туслӑ ҫыхӑнусем тытрӗ, Любовь Сергеевнӑна никам та ӑнланмасть, вӑл мана тем чухлӗ ырлӑх тӑвать, тесе каларӗ.

Но Дмитрий оставался все в тех же странных, больше чем дружеских отношениях с нею и говорил, что ее никто не понимает и что она чрезвычайно много делает ему добра.

ХL сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех