Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗлӗннӗрен (тĕпĕ: тӗлӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ку мӗнле пулса иртрӗ? — тӗлӗннӗрен ҫухалса кайса ыйтрӑм эпӗ.

— Как это произошло? — спросил я, теряясь от изумления.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Астис аллине тӑсрӗ, ҫаврӑнса пӑхрӗ те тӗлӗннӗрен чӗлхипе шаклаттарчӗ.

Астис протянул руку, повернулся и удивленно прищелкнул языком.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Эпӗ шутсӑр хытӑ тӗлӗннӗрен чӗнмерӗм.

Я так удивился, что замолчал.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Анчах ҫак документа вулама шухӑш тытнӑ ҫын куҫлӑхне — енчен те вӑл унпа ҫӳрет тӗк — пилӗк хутран кая мар сӑтӑрӗччӗ, енчен те куҫлӑхсӑр пулсан — тӗлӗннӗрен — унӑн куҫӗсем майӗпен-майӗпен куҫлӑх кӗленчин капашӗ чухлӗ пысӑкланӗччӗҫ.

Однако человек, вздумавший прочесть этот документ, раз пять протирал очки, если носил их, если же не носил очков, — его глаза от изумления постепенно принимали размеры очковых стекол.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Брентган — ҫав тери тӗлӗннӗрен — чӗтрекен аллипе чӗртме хатӗрленӗ пирусне ӳкерчӗ.

Брентган так изумился, что выронил папиросу, которую собирался закурить дрожащей рукой.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Ҫамрӑк хӗрарӑм шалтах тӗлӗннӗрен куҫне чарса пӑрахрӗ, унтан хаваслӑн кулса ячӗ те хӑнана алӑ пачӗ.

Молодая женщина сделала большие глаза, потом весело улыбнулась и подала гостю руку.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Иван, пахчапа мунча хуҫи хӑйне тивӗҫтернӗ куҫ хаярӗнчен тӗлӗннӗрен, пӗр вӑхӑт чӗнмесӗр тӑчӗ.

Иван, изумленный силой взгляда, каким одарил его хозяин бани и огорода, некоторое время молчал.

Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.

18. Ҫавна кӗнекеҫӗсемпе аслӑ священниксем илтнӗ те Ӑна епле те пулин пӗтерме май шыранӑ, мӗншӗн тесессӗн Унӑн вӗрентӗвӗнчен пӗтӗм халӑх тӗлӗннӗрен вӗсем Унран хӑранӑ.

18. Услышали это книжники и первосвященники, и искали, как бы погубить Его, ибо боялись Его, потому что весь народ удивлялся учению Его.

Мк 11 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех