Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗлӗнес (тĕпĕ: тӗлӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӗлӗнес килет ҫав савӑнӑҫа чун-чӗрере шӑнӑҫтараймасӑр!

Куҫарса пулӑш

II // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 392–398 с.

Нумаях пулмасть-ха хӗрӳ кӗрешӳ, шавлӑ, чӑрсӑр кӗрешӳ пынӑ хирте халь ытла та шӑплӑх тӑнинчен, ҫав аякри ял ытла та лӑпкӑн ҫуталса ларнинчен тӗлӗнес те килнӗ пек.

Куҫарса пулӑш

Тутлӑ ҫӑкӑр // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 380–385 с.

Манӑн Ситановпа Капендюхин пӗр-пӗринпе епле пурӑннинчен пит тӗлӗнес килетчӗ, — ӗҫсессӗн казак яланах юлташӗпе ҫапӑҫма хӑтланатчӗ.

Меня очень удивляли отношения Ситанова с Капен-дюхиным — выпивши, казак всегда лез драться к товарищу:

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Хӑйне хӑй халӗ мӗнле тыткаланинче унӑн пӗр-пӗр ӗлӗкхи тымарне тупсан, эпӗ тӗлӗнес ҫук.

— Не удивлюсь, если найдем там кое-какие корни его сегодняшнего поведения.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн хуралҫӑ ют ҫынна куҫӗнчен тимлесерех пӑхнӑ та вӗсем тӗлӗнес вырӑнне салху пулнине курнӑ, вара унӑн шухӑшӗсем те тепӗр майлӑ ҫаврӑннӑ…

Потом сторож поглядел в глаза странного человека, прочел в них тоску, вместо удивления, и мысли его приняли другое направление…

XX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

— Ку ҫыру мӗнле лекме пултарнӑ Стефчов аллине? — кӳренсе ыйтрӗ Огнянов, тӗлӗнес вӑхӑт кӑштах иртсен.

— Как это письмо могло попасть в руки Стефчова? — негодующе спросил Огнянов, когда прошли первые минуты удивления.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ман сывлӑша темле ытла тӗлӗнес кӑмӑл пӳлсе тӑчӗ, катер командирӗпе пирус туртса, шапӑлтатса калаҫрӑмӑр та, йывӑррӑн сирӗлсе юхан тӗтре витӗр эпӗ палуба ҫине хӑпартӑм.

Но точно ожидание какого-то чуда стеснило мне грудь, когда, покурив и поболтав с командиром катера, я поднялся и встал на палубе среди тяжёлого, разорванного тумана.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Курнӑ пулсассӑн та, старикпе ача сулкаланса пыракан ҫынна ҫавӑтса пынинчен никам та тӗлӗнес ҫук.

А если бы даже и увидел, то вряд ли обратил бы внимание на белую шатающуюся фигуру, ведомую стариком и мальчиком.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех