Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑхӑнмаҫҫӗ (тĕпĕ: тӑхӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
 — Массӑсем — пурнӑҫ курнӑ халӑх, вӗсем ытахальтенех мӑя мӑйкӑч тӑхӑнмаҫҫӗ.

 — Массы — народ практический, они не станут понапрасну лезть в петлю.

3 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ун ҫинче тумтирӗ те ютскер пулнӑ — темле кӑвак тӗслӗ хресчен сӑхманӗ, ун пеккисене халь тӑхӑнмаҫҫӗ те ӗнтӗ; унӑн пичӗ, сухалӗ, ҫӑпати ҫинчи тусан та — ютскер, кунти мар, таҫти хӑяматри ҫулсем ҫинче тупнӑскер пулнӑ; вӑл хӑй те пӗтӗмӗшпех ют, палламанскер, йӳҫекскер пулнӑ.

И одежда на нем была чужая какая-то серая крестьянская свитка, таких и не носят теперь; и пыль на его лице, бороде и лаптях — чужая, нездешняя, бог весть с каких дорог; и весь он был чужой, незнакомый, горький.

1 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Ара эпӗ фирма ӗҫӗпе урӑх ҫӗршыва каятӑп-ҫке, унта тиртен ҫӗленӗ ҫӗлӗксем тӑхӑнмаҫҫӗ.

— Но я по делам фирмы еду за границу, а там меховых шапок не носят.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ку пальтопа шлепке тӑхӑнмаҫҫӗ.

Шляпа к такому пальто не подходит.

Ҫамрӑксен тумтирӗ // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Бархатран, тафтаран, витӗр курӑнакан капронтан шифонран, чӗнтӗртен, йӑлтӑртатакан пурҫӑнран ҫӗленӗ кӗпесене кӑнтӑрла тӑхӑнмаҫҫӗ.

Для дневной одежды не подходят бархат, тафта, прозрачный капрон, шифон, кружево, блестящий шелк и т. п. ткани.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӗсем пурте сунчӑк пысӑкӑш сап-сарӑ шлепкесемпе ҫӳреҫҫӗ, сюртуксемпе жилетсем тӑхӑнмаҫҫӗ вара; пӗр-пӗрне сума сумасӑр Билл, Бак, Хэнк, Джо, Энди тесе чӗнеҫҫӗ, сӑмахсене тӑсса, мӑраннӑн калаҫаҫҫӗ.

Все они ходили в желтых соломенных шляпах, чуть не с зонтик величиной, зато без сюртуков и жилетов, звали друг друга попросту: Билл, Бак, Хэнк, Джо и Энди — говорили лениво и врастяжку.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ун чухне вӑл цилиндрпа та плащпа ҫӳренӗ, халь ун пеккисене тӑхӑнмаҫҫӗ ӗнтӗ, мӗншӗн тӑхӑнмаҫҫӗ-ши, чӑнах, илемлӗ пулнӑ-ҫке-ха».

Он ходил в цилиндре и плаще — теперь таких вещей не носят, и «очень жаль, потому что это было красиво».

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк акӑ алӑк уҫӑлса кайӗ те, ашшӗ юлашки кун Энск вокзалӗнче мӗнле пулнӑ, ҫавӑн пек шак-хытӑ шурӑ ҫухаллӑ китель тӑхӑннӑскер (ун пеккине халӗ тӑхӑнмаҫҫӗ ӗнтӗ), пысӑк алӑллӑскер, хаваслӑскер, кӗрсе тӑрӗ!

А вдруг откроется дверь — и войдет! Таким же, каким он был последний день на Энском вокзале. В синем кителе, в твердом белом воротничке, открытом, каких теперь уже не носят. Веселый, с большими руками.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Чӑвашсем кун пек тӑхӑнмаҫҫӗ», - текенсем те пур.

Куҫарса пулӑш

Сцена çинче - çавраçил, килте - ачаш хĕрарăм // Надежда СМИРНОВА. «Хыпар», 2016, пуш, 4; 29-30№

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех