Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑснӑччӗ (тĕпĕ: тӑс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малтан, ларас умӗн, хӑрах аллине аялалла тӑснӑччӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

XIV сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Ӑна уҫас тесе аллине хыҫалалла тӑснӑччӗ, хӗр ун урлах алӑка шал енчен шӑкӑлт ҫаклатса лартрӗ.

Григорьев уже протянул было руку, чтобы открыть ее, как девушка кошкой прыгнула из-за его спины и защелкнула дверь изнутри.

II // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӳрте кӗрес тесе ҫенӗк алӑк хӑлӑпӗ патнелле аллине тӑснӑччӗ ҫеҫ, ун умне пӗр хӗр тухса тӑрса Янтула пусма картлашки тӑрӑх каялла хӳтерсе антарчӗ.

Яндул уже ступил на ступеньку крыльца и потянулся к ручке сенной двери, как навстречу вышла девушка и остановила его.

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Мана ӗненмесен ак хуҫаран ыйт эппин, — тесе ӳсӗрри сӗтел ҫинчи аллине эрех черкки еннелле тӑснӑччӗ — сасартӑк каялла туртса илчӗ.

Не веришь мне — спроси вон у хозяина, — говоривший потянулся было к рюмке, но тут же отдернул руку.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михел сылтӑм алӑри хӗҫпе шурӑ мӗлкене чикеп тесе тӑснӑччӗ кӑна, сылтӑм алӑ касӑлса ҫӗре ӳкрӗ.

Куҫарса пулӑш

Чӗлхесӗр ача // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Ыталаса илес тесе Турихан аллине тӑснӑччӗ, хитре пике сикрӗ те урипе тапрӗ кӑкӑрӗнчен.

Куҫарса пулӑш

Туй // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Аспар ун патне аллине тӑснӑччӗ, кашкӑр ҫури хӑрӑлтатса пӗчӗк шӑлӗсене кӑтартса урӑх кӗтесе уксахласа сирпӗнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Кашкӑр ҫури — Хура ҫӑлтӑр // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Хама хӑратнине-мӗнне пӑхмасӑр ӑна мужикрен уйӑрса илме тесе алла ҫеҫ тӑснӑччӗ эпӗ, тӗлӗнтермелле хӑвӑртлӑхпа, пӗрре туртнипех, ҫыхса хунӑ мужик аллисене вӗҫерчӗ, ӑна ҫухаран ярса илчӗ, пуҫӗнчи ҫӗлӗкне куҫӗсем хупланичченех пусса лартрӗ, алӑка уҫрӗ те тула чышса кӑларчӗ.

Я бы не побоялся его угрозы и уже протянул было руку; но, к крайнему моему изумлению, он одним поворотом сдернул с локтей мужика кушак, схватил его за шиворот, нахлобучил ему шапку на глаза, растворил дверь и вытолкнул его вон.

Бирюк // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 148–157 с.

Чжао Юй-линь чӗркуҫҫисем ҫине кукленсе аллине тӑснӑччӗ ҫеҫ, хӑранипе ӑна каялла туртса илчӗ.

Чжао Юй-линь присел на корточки и протянул было руку, но испуганно ее отдернул.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл аллине тӑснӑччӗ анчах…

Только он протянул руку…

«Виҫӗ Партас апатланмаллинче» // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пӗчӗк ачине илес тесе, ун патнелле ӗнтӗ алла та тӑснӑччӗ.

Уж руку было к ней протянул, чтобы маленького взять.

Атӑл хӗрринче // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 97–102 с.

«Мӗн ку?» — тесе шухӑшне илме кӑна тытӑннӑччӗ, ашшӗ патнерех ярса пусасшӑн аллине те тӑснӑччӗ — месерле явӑнса та ӳкрӗ.

«Что это?» — только начало приходить на ум, отец хотел подлойти поближе и даже руку протянул.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Инсаров аллине тӑснӑччӗ ӗнтӗ.

Инсаров протянул было руку.

XVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫупӑрлас тесе, Энтип пичче аллине ҫеҫ тӑснӑччӗ, вӑл сасартӑк сиксе тӑчӗ те — урисемпе старике хулпуҫҫирен уртӑнчӗ, чап та чап тутарать: сӑмсаран та, питҫӑмартисенчен те, тутаран та.

Антипыч только руку протянул было, чтобы погладить ее, она как вдруг вскочит — и лапами на плечи, и чмок и чмок его: и в нос, и в щеки, и в самые губы.

V // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Пӗр шӑркалчӑ чӗппине тытса илес тесе, эпӗ алла тӑснӑччӗ ӗнтӗ, анчах вӗсем иккӗшӗ те сасартӑк шыва чӑмса ҫухалчӗҫ.

Я уже протянул было руку, чтобы схватить одного, но вдруг оба чирёнка скрылись под водой.

Шӑркалчӑ чӗпписем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 55–57 с.

Ҫӳлерех тата такам шурӑ шӑлаварлӑскер тӑратчӗ, аллине вӑл арман еннелле тӑснӑччӗ.

Повыше стоял кто-то в белых шароварах и указывал рукой на мельницу.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех