Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑранаймасть (тĕпĕ: тӑран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кутӑруҫӑн Укахви кунсеренех ҫывӑрса тӑранаймасть.

Куҫарса пулӑш

1 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

Ҫавӑнпа калаҫса тӑранаймасть те пакӑлтатма юратакан Ятламас.

Куҫарса пулӑш

10. Тахҫанхи туссем патӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Калаҫса тӑранаймасть.

Куҫарса пулӑш

Типӗ мунча // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Григорьев пӑхса тӑранаймасть, шутлама хӑтланать те арпашӑнса каять — нумай хатӗрлесе тултарнӑ тимӗрҫӗ!

Григорьев не может оторвать глаз, пытается сосчитать оружие и сбивается — много наготовил кузнец!

Ҫӗрлехи хӑнасем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Черемисинов амӑшӗпе Тукай Нухрата ҫавӑра-ҫавӑра пӑхаҫҫӗ, карчӑк хӑйӗн кӗпине хӑй ырласа тӑранаймасть.

Куҫарса пулӑш

12. Шупашкар пасарӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Вӑл вӗсем ҫине пӗтӗм куҫҫулӗпе пӑхать, пӗтӗм туйӑмӗсемпе пӑхать, вӑл хӑйӗн мӗн пур ӳт-пӗвӗпе курать, ҫапах та пӑхса тӑранаймасть.

Она глядела на них вся, глядела всеми чувствами, вся превратилась в одно зрение и не могла наглядеться.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Розӑсем ирсерен уҫӑлнӑ, пахчаҫӑ вӗсене пӑхса савӑнать-савӑнать, савӑнса та тӑранаймасть.

Каждое утро розы раскрывались, а садовник любовался ими — смотрит и радуется не нарадуется.

Розӑпа шӑпчӑк ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Урисене сарарах пусса тӑрать те, хӑйне ҫӗр ӑшне чавса кӗртсе лартнӑ пек, ним хускалмасӑр пӑхать, ниепле те пӑхса тӑранаймасть.

Станет, ноги расставит — и вот смотрит не наглядится, как в землю врытый.

12 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Шура ҫак хавхалануллӑ ӗҫӗн хӑрушӑ кӗввине итлет, — итлесе те тӑранаймасть.

Шура слушала эту грозную музыку вдохновенного труда и не могла наслушаться.

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӑхать Ага Комо ҫине — пӑхса тӑранаймасть.

Смотрит Ага на Комо и не может наглядеться.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Кайран, эпӗ ҫывӑрма кайсан, вӑл та манпа пӗрле ҫуртине йӑтсах пычӗ, мана витсе ячӗ, тӑван анне пекех кӑмӑллӑн пӑхрӗ; мана лайӑх мар пулса кайрӗ, эпӗ ӑна куҫран та пӑхаймарӑм; вӑл манӑн кравать ҫинче ларса тахҫанчченех калаҫрӗ, темиҫе хут та пирӗн Сид мӗн тери лайӑх ача терӗ, ун ҫинчен ниепле те калаҫса тӑранаймасть вӑл, эсӗ мӗнле шухӑшлатӑн: ҫухалса кайман-ши, шыва путман-ши вӑл тесе ыйтать манран, тен, вӑл аманнӑ та халӗ ӑҫта та пулин асапланса выртать пуль, тен, вӗлернӗ ӑна, эпӗ акӑ вӑл ӑҫтине те пӗлместӗп тет… унӑн куҫӗнчен куҫҫуль шӑпӑртатса юхса анчӗ, эпӗ ӑна темиҫе хут та: «Сида нимӗн те пулман, ирхине вӑл киле таврӑнатех», — терӗм; аппа мана ҫакӑншӑн алӑран ачашласа чуптуса илчӗ, ҫав сӑмахсене тата тепӗр хут калама ыйтрӗ, вӗсене илтсен, ӑна ҫӑмӑлрах тет — питӗ кулянать вӑл.

А потом, когда я лег в постель, она тоже пошла со мной и захватила свою свечку, укрыла меня и ухаживала за мной, как родная мать; мне даже совестно стало, я и в глаза ей смотреть не мог; а она села ко мне на кровать и долго со мной разговаривала: все твердила, какой хороший мальчик наш Сид, и никак не могла про него наговориться, и то и дело спрашивала меня, как я думаю: не заблудился ли он, не ранен ли, а может, утонул, может быть, лежит в эту самую минуту где-нибудь раненый или убитый, а она даже не знает, где он, и тут у нее слезы закапали, а я ей все повторяю, что ничего с Сидом не случилось и к утру он, наверно, вернется домой; а она меня то погладит по руке, а то поцелует, велит повторить это еще раз и еще, потому что ей от этого легче, уж очень она беспокоится.

Хӗрӗх пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Асаппа тертленнӗ хӗрарӑмӑн куҫӗсенче каллех телей ҫуталса кайрӗ, вӑл ҫак кунсенче курма та ӗмӗтленмен ывӑлӗпе калаҫса, ун ҫине пӑхса тӑранаймасть.

Счастье опять заблестело в глазах измученной женщины, и мать все эти дни не могла наговориться, насмотреться на сына, увидеть которого она уже и не чаяла.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫемен Анфисипе савӑнса тӑранаймасть.

Своей Анфисой Семен не нарадуется!

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӑхать, пӑхса тӑранаймасть Гришаткӑна Хлопуша.

Смотрит, любуется на Гришатку Хлопуша.

Ҫилпеле вӗлкӗшекен ҫивӗтсем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Сехечӗпе тӗкӗр витӗр пӑхса тӑрать, пӑхса тӑранаймасть, ҫинчен тата хӑй тӗллӗн калаҫса хӑйне хӑй мухтать!»

С час стоит, глядясь в зеркало, и не наглядится, и еще хвалит себя вслух!

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Амӑшӗ ывӑлӗсем ҫине пӗтӗм чун хавалӗпе, куҫне илеймесӗр пӑхать: пӑхать-пӑхать те пӑхса та тӑранаймасть.

Она глядела на них вся, глядела всеми чувствами, вся превратилась в одно зрение и не могла наглядеться.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Огнянов ҫӑкӑрне антӑхса ҫирӗ, куҫӗ хӑйӗн ҫаплах тӑранаймасть, вӑл ҫаплах ҫиес килнипе йӑлкӑшса пӑхать.

Огнянов быстро и с аппетитом уплетал хлеб, и глаза его горели от жадности, голод придал его огненному взгляду тупой, звериный отблеск.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

7. Этемӗн пӗтӗм ӗҫӗ — хӑй хырӑмӗшӗн, анчах чунӗ унӑн тӑранаймасть.

7. Все труды человека - для рта его, а душа его не насыщается.

Еккл 6 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

8. Сӑмах вӑл вӑйсӑр: ҫын пӗтӗмпех каласа параймасть; куҫ курса тӑранаймасть, хӑлха илтсе пӗтереймест.

8. Все вещи - в труде: не может человек пересказать всего; не насытится око зрением, не наполнится ухо слушанием.

Еккл 1 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех