Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑмашкӑн (тĕпĕ: тӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫитменнине тата вӗсене шывра тытса тӑмашкӑн та питӗ йывӑр.

К тому же их было очень трудно удержать под водой.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Йывӑрччӗ ун чух ӗмӗрхи пурнӑҫ йӑлисене пӑрахса ҫӗнӗ пурнӑҫ ҫулӗ ҫине тӑмашкӑн.

Как тяжело было им отступать от своих вековых укладов, и как страшно вступать на путь новое жизни.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пурнӑҫпа вилӗм хушшинче ҫакнашкал тӑмашкӑн та ҫак вӑйӑра хӑй ҫӗнтерессе малтанах пӗлмешкӗн ӑна сехре хӑпса тухасла хӑрушӑччӗ, каласа пама ҫукла савӑкчӗ.

И было ему жутко и невыразимо радостно стоять так, между жизнью и смертью, и уже знать, что он выходит победителем в этой игре.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Палаткӑсенчен пӗринче шӑппӑн пӑшӑлтатни ӑна ирӗксӗрех чарӑнса тӑмашкӑн та итлесе пӑхмашкӑн хистерӗ.

Шепот в одной из палаток заставил его остановиться и прислушаться.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӑй патӗнче ӗҫлесе тӑмашкӑн вӑл хура халӑх хӗрӗсене, ҫап-ҫамрӑккисене, чылай чухне пӗве те ларса ҫитменскерсене, илӗрте-илӗрте кӗртет те пӗрер уйӑхран вӗсене, укҫапа хӑйне евӗр тулӑххӑн сӑйласа, килӗсене ӑсататчӗ, ҫакӑ вара унпа ниепле тавҫӑрса, ӑнкарса илме ҫукла тӗрӗслӗпе ҫултан-ҫулах питӗ шеппӗн майлашӑнса пыратчӗ.

Он заманивал к себе в качестве прислуги молоденьких, часто несовершеннолетних девушек из простонародья и через месяц отпускал их домой, по-своему щедро наградив деньгами, и это продолжалось у него из года в год с непостижимой правильностью.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫавӑн вара, куратӑр-и мӗн, кӗтсе тӑмашкӑн чӑтӑмлӑх ҫитеймен.

Так ему, видите ли, не хватало терпения дожидаться.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Панулми, нафталин, лакпа тинтерех кӑна сӑрланӑ сӗтел-пуканӑн та темле пит начарах мар уйрӑм шӑршӑ сарӑлнӑ ҫурма тӗттӗм пӳлӗмре — унашкалли вӑл ытлӑ-ҫитлӗ пурнӑҫпа пурӑнакан, тирпейлӗ нимӗҫ ҫемйисенчи тум-юмпа япаласенче пулать — кӗтсе тӑмашкӑн тиврӗ.

Пришлось ждать в полутемной передней, где пахло яблоками, нафталином, свежелакированной мебелью и еще чем-то особенным, не неприятным, чем пахнут одежда и вещи в зажиточных, аккуратных немецких семействах.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Нумай шухӑшласа тӑмашкӑн вӑхӑт пулмарӗ, васкама тиврӗ.

Долго раздумывать было некогда, нужно было торопиться.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

«Вӑхӑт ӗнтӗ чарӑнса тӑмашкӑн

«Пора бы отдохнуть!»

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑл хыр йывӑҫҫисен хушшине пырса выртрӗ, хыр йӗппи хулӑн си тӑкӑнса тулнӑ, ҫӑра курӑк ашкӑрса ӳсет, пытанса тӑмашкӑн меллӗ.

И он улегся на землю между стволами сосен, переплетенных тощим кустарником и высокой травой, делавших его невидимым.

IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Туппа часах чи ҫӳлле вырӑна туртса улӑхтарчӗҫ, кунтан аслӑ ҫула та сӑрт ҫамкисене те персе тӑмашкӑн пит меллӗ, кӗпҫине пит тӑрӑшса етре тултарчӗҫ, савӑлсемпе ҫирӗплетрӗҫ, хыҫалтан тупӑ перекенсене пытанса тӑмалли хӳтлӗх пултӑр тесе, тем сарлакӑш шӑтӑк чавса хатӗрлерӗҫ.

Вскоре пушку втащили на еще более высокое место, откуда можно было держать под обстрелом большую дорогу и голые холмы, старательно начинили ее зарядом и прочно укрепили кольями, а сзади выкопали широкий окоп для прикрытия артиллеристов.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан ҫӳллӗ ту таврара урӑх курӑнмасть те, кунтан Клисурӑпа Стрем айлӑмне ҫыхӑнтаракан ҫула асӑрхаса тӑмашкӑн пит аван…

Вершина господствовала над окружающей местностью, и здесь был ключ к дороге, связывавшей Клисуру со Стремской долиной.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо бай пек вӗҫне ҫитиччен тӑмашкӑн ун хӑвачӗ ҫитсех каймастчӗ ҫав, Огнянов пек пӗтӗм кун-ҫулне пама хатӗр тӑрса килӗшме унӑн кӗрешсе ҫӗнтерес шанчӑкӗ те ҫитместчӗ.

Ему не хватало энтузиазма, чтобы решиться стоять до последнего, подобно Мичо, не хватало и веры в конечный успех борьбы, чтобы все поставить на карту, подобно Огнянову.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тепӗр тесен, чӑтса тӑмашкӑн та пит кансӗр.

Но подобное самообладание было выше его сил.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Вула-ха, ачам, ак ҫакӑнта, халь пытарса тӑмашкӑн та кирлӗ мар.

— Читай вот здесь, чадо, — теперь скрывать уже не к чему.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

К. хулинчи Николчо пӑшалшӑн тӳлеме ыранччен кая ан юлччӑр тесе пӗлтерчӗ, халех ӑна илсе, кунта тиесе килмелле пулать; хӑй магазинӗнче вӑрахчен тытса тӑмашкӑн хӑрать вӑл халь.

Николчо сообщил нам из К., что мы должны не позже завтрашнего дня полностью оплатить ружья и сейчас же забрать их и привезти сюда: он уже боится долго держать их в своем магазине…

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

 — Халь ӗнтӗ Стефчов-Мефчов пек сӗтӗрӗнчӗксемпе аппаланса тӑмашкӑн вӑхӑт ҫук, савнӑ тусӑм…

 — Теперь не до Стефчова-Мефчова и прочей подобной дряни, любезный друг…

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пытанса тӑмашкӑн унта вӗтлӗх ҫырми пур, унта Стремӑ шывне юхса кӗрекен Белештицӑ ҫырма пур.

Для засады выбрали заросший кустарником овраг, из которого вытекает речка Белештица, впадающая в Стрему.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов унӑн хӑш-пӗр сӑмахне итлекелерӗ, хӑшне-пӗрне хӑлхи урлӑ ҫеҫ ирттерсе ячӗ, ҫакӑнта мӗн курса тӑни ӑна калама ҫук хаваслантарчӗ, улах пирки хӑйне ӑнлантарса тӑмашкӑн кирлӗ те пулмарӗ.

Огнянов слушал в пол-уха бесконечные объяснения Цанковицы; он был целиком поглощен самим зрелищем и не очень нуждался в его толковании.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова тупасран вӑл йӑлтах хӑраса ӳкрӗ: пит ҫӑмарти тӑрӑх куҫҫулӗ юхма чарӑнмарӗ унӑн, сыхланарах тӑмашкӑн та манса кайрӗ, ҫавна пула вӑл Огнянова мӗнле савса юратнине пурте сисрӗҫ.

Она была сама не своя от страха за Огнянова и заливалась слезами, позабыв об осторожности, она дала волю своим чувствам, и все окружающие сразу поняли, что она любит Огнянова.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех