Шырав
Шырав ĕçĕ:
Мӗнле йӑхран тухни вара лашана ҫеҫ мар, ҫынна та питӗ кирлӗ; кун пек каланине эпӗ тӑлах арӑм Дугласран илтнӗ, хӑй вӑл хулари чи чаплӑ аристократка пулнӑ пирки никам та иккӗленмест-ха; манӑн атте те, хӑйӗн йӑхӗ кил йытти йӑхӗнчен ырӑрах пулман пулин те, ҫаплах калатчӗ.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.
— Ямка патӗнче (Ямка — шинок тытакан аскан тӑлах хӗрарӑм пулнӑ) Назаркӑпа ӗҫеҫҫӗ.— У Ямки (Ямка была холостая распутная казачка, державшая шинок) с Назаркой гуляют.
XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Эпир те вӗт инҫетри, юр хӳсе кайнӑ ялта тӑлах пурӑнакан ачасемччӗ.одинокие, заброшенные дети в глухой, занесённой снегом деревне.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Страницăсем:
- 1