Шырав
Шырав ĕçĕ:
тӑкмастпӑр (тĕпĕ: тӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑнпа эпир вӑл произведенисене тиркесе тӑкмастпӑр, вӗсем пирӗн литературӑра хӑйсене тивӗҫ вырӑн йышӑнаҫҫӗ.
Аслӑ тӗллевпе ӑсталӑхшӑн // Александр Алга. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 3–11 с.
— Яшкана эпир пӗр кашӑк та сыпмастпӑр, — терӗ Володя ҫирӗппӗн, — урайне те тӑкмастпӑр.— Мы не притронемся к супу, — сказал Володя сдержанно, но решительно, — и не выплеснем его на Пол.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.
— Хуть ыранах тухса кай, куҫҫуль тӑкмастпӑр! — хура пуҫсем хушшинчен сап-сарӑ хӗвел ҫаврӑнӑшӗ пек сиксе тухрӗ Сыроваткин кладовщик, анчах ӑна малти ретрисем хӑтӑрса илчӗҫ те, вӑл каллех пуканӗ ҫине тӗршӗнчӗ.
12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Страницăсем:
- 1