Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӗсем урам енчен чул таткисем ывӑтма, ухӑпа пеме, кӗрсенех пурне те вӗлерсе тӑкассипе хӑратса тем те пӗр кӑшкӑрашма тытӑнчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

11. Кӑнтӑр енчи хапха // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Халӗ вӑрҫа вӑл хӑй куҫӗпе курчӗ, — вӑрҫӑ пурин ҫине те ҫав тери хаяр, пысӑк мӗлке пек йӑтӑнса килчӗ, лапчӑтса лартассипе, вӗлерессипе, аркатса тӑкассипе хӑратрӗ.

Теперь перед ним начинали вырисовываться контуры чего-то жестокого, громадного, что неумолимо надвигалось на всех, грозило раздавить, убить, разрушить.

6. Ҫӗнӗ кун // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Апла тураса тӑкассипе хӑрататӑн? — ҫинҫерех сасӑпа тытӑнкӑллӑн кӑшкӑрса тӑкрӗ вӑл.

Это отца грозишь срубить? срывающимся фальцетом закричал он.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.