Шырав
Шырав ĕçĕ:
тӑвайманччӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Богданов панӑ аллӑ тенкишӗн те тав тӑвайманччӗ ӑна.
XVI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.
Пӗтӗмпе пӗрле шутласан, проповедник ӗҫӗпе халиччен те ҫакӑн чухлӗ укҫа тӑвайманччӗ тет король.
Ҫирӗммӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.
Вӑтӑр ҫул тӑвайманччӗ, халӗ тӑваҫҫӗ…
XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
Ҫирӗм-вӑтӑр утӑм та тӑвайманччӗ — хыҫалта хыттӑн вашлатни илтӗнсе кайрӗ.Не прошли матери и нескольких шагов, как вдруг послышалось громкое «карр».
IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Страницăсем:
- 1