Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытсанах (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗншӗннине хам та пӗлместӗп, анчах Нина Васильевна алӑран тытсанах, манӑн ыратни те иртсе каятчӗ, кичемлӗх те таҫта кайса кӗретчӗ.

Куҫарса пулӑш

V // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Ҫак укҫасене тытсанах, лавккари типӗтнӗ ҫуллӑ пулӑпа тӗрлӗ канфет шӑрши сарӑлчӗ пек пӳрте.

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Пите кӑшт ҫиле хирӗҫ тытсанах, тӑм илсе ярать, ҫул ҫинче те хӑяккӑн ҫеҫ, минутсерен ҫил енне ҫурӑмпа ҫаврӑна-ҫаврӑна утатӑн.

Куҫарса пулӑш

3 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

Акӑ, ӑна алла тытсанах район мӗнле пурӑнни, «сывлани» куҫ умне тухать, чун-чӗре ӑшӑпа тулать.

Куҫарса пулӑш

«Ял ӗҫченӗ — чи ҫывӑххи» // Ял ӗҫченӗ. https://yantik-press.ru/press/publicatio ... /1/16/yal/

Тилхепене майласа алла тытсанах «Орлик» киле каясса сисрӗ, ҫул ҫинелле талпӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

Каҫхине кӑштах шыв пӗрӗхсе тула тухса шӑнтнӑ ҫӑпата алла тытсанах кӑмӑллӑ шатӑртатать.

Куҫарса пулӑш

Махорка туртсан йытӑ ҫыртмасть // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 41–47 с.

Ҫитсе пулӑ тытсанах, кӑвайт чӗртсе, пулӑ шӳрпи ҫакса яраттӑм.

Куҫарса пулӑш

III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 3–19 с.

Алла тытсанах, кашни вулакан ҫак сӑмахсене курать.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Мӗншӗн — пӗлместӗп, — килӗшрӗ Тоббоган, — анчах хӗре пилӗкӗнчен ярса тытсанах, кӗвӗ янӑрама пуҫласанах урасем михӗ пек ленчешкеленеҫҫӗ.

— Не знаю отчего, — согласился Тоббоган, — но, когда держу девушку за талию, а музыка вдруг раздастся, ноги делаются, точно мешки.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Сногден! — кӗпҫене тути тӗлне тытсанах кӑшкӑрчӗ Ван-Конет.

— Сногден! — крикнул Ван-Конет, как только поднес трубку к тубам.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Кӑтӑкран хӑракан лаша кам та пулин ун урине тытсанах тапкалашнӑ.

Лошадь эта просто не выносила щекотки, поэтому стоило до неё дотронуться, как она брыкалась и ржала.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эпӗ пӑяв ҫинче ҫакӑнса, урасемпе тапкаланма шутламастӑп-ҫке-ха, эпир пурӑнатпӑр-ха тата, атанде!.. ҫапла тетӗп эпӗ: сана ҫавӑрса тытсанах пӑхатӑп…

А я ногами в петле дрыгать не собираюсь еще, мы еще поживем, атанде!.. Так я говорю: как навалился к горлу — глаза увидел…

XVIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

— Эпӗ, чӑннипе каласан, сире ҫавӑрса тытсанах, куҫӑртан палласа илтӗм.

— Я, собственно, по глазам узнал вас тогда еще, как схватил.

XVIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Пӑрамат кантринчен ярса тытсанах Ленька ҫакна сисрӗ: таҫта, пӑраматӑн тепӗр вӗҫӗнче, пысӑк пулӑ ҫакланнӑ пулмалла.

Ленька взялся рукой за бечеву и тут же почувствовал: где-то, может быть на другом конце перемета, попалась крупная рыба.

VII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вӗсем, хытӑрах тытсанах, тусан пекех тӗпренсе саланаҫҫӗ, анчах пурпӗрех пурнӑҫ тӑршшипех ҫын хыҫҫӑн пыраҫҫӗ?

Они уж точно прахом рассыпаются в руках, только нажми посильнее, а все-таки идут за человеком всю жизнь!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Алӑна тытсанах, арканса, кӑшкӑрнӑ вӗсем: Шагалов прораб мӗншӗн вилни ҫинчен кӑшкӑрнӑ ҫав тутӑхнӑ патронсем.

В пальцах они рассыпались прахом и просто кричали о том, из-за чего умер прораб Шагалов.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Эпӗ Доггер хыҫне вырнаҫса ларса унӑн пиҫҫихийӗнчен тытсанах, таможня начальникӗ малалла кайма приказ пачӗ, вара отряд кал-каллӑн юрттарса доктор Ливси ҫурчӗ енелле кайрӗ.

Как только я уселся позади Доггера и взялся за его пояс, надзиратель приказал трогаться в путь, и отряд крупной рысью поскакал по дороге к дому доктора Ливси.

V сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Ҫурҫӗр енче ҫапла-ҫке: тискер кайӑка тытсанах ӑна вакласа какайне шӑмминчен уйӑрса хумалла.

А на Севере это необходимо сделать немедленно.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Анчах хурҫӑ вӗрентен ярса тытсанах Вук кӑшкӑрса ячӗ, аллисене вӗҫертрӗ те юр ҫине ӳкрӗ.

Взявшись руками за холодную сталь, Вук вдруг вскрикнул и упал на снег.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Каялла кайма шут тытсанах, хӗрелсе кайнӑ Соня пичӗпе йӑлтӑркка хура лакпа сӑрланӑ пианино курӑнса каять.

А когда решался ехать обратно, то видел покрасневшее лицо Сони и пианино, покрашенное черным глянцевым лаком.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех