Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытнӑччӗ (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Семен Михайлович, тӗрӗс пуҫтартӑм-и эпӗ? — пӑшала Глебова парас тесе, Тося пистолета кӗпҫинчен кӑна тытнӑччӗ.

— Семен Михайлович, правильно я собрала? — Тося взяла пистолет за ствол, собираясь передать оружие Глебову.

XXV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

«А тупата туршӑн ҫакса вӗлересшӗнччӗ», терӗ жид: «ун тарҫисем мана ярса та тытнӑччӗ, мая вӗренпе те йӑлмакланӑччӗ, анчах эпӗ пана пуҫҫапма тытӑнтӑм, кивҫен укҫана пан хӑҫан пама пултарать, ҫавӑнччен кӗтетӗп терӗм, ытти рыцарьсенчен пухма пулӑшсан кивҫен тата пама пултӑм; йӑлтах калам ӗнтӗ, пан хорунжин кӗсйинче пӗр червонец та ҫук; унӑн хуторсем, кил вырӑнӗсем, тӑватӑ кермен, ҫеҫенхирте Шклов таранах акмалли ҫӗр пур, анчах вӑл хуҫа пек укҫа тытса пурӑнаймасть.

— А ей-богу, хотел повесить, — отвечал жид, — уже было его слуги совсем схватили меня и закинули веревку на шею, но взмолился пану, сказал, что подожду долгу, сколько пан хочет, и пообещал еще дать взаймы, как только поможет мне собрать долги с других рыцарей; ибо у пана хорунжего — я все скажу пану — нет и одного червонного в кармане. Хоть у него есть и хутора, и усадьбы, и четыре замка, и степовой земли до самого Шклова, а грошей у него так, как у козака, — ничего нет.

VII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Акӑ ҫак вырӑнта эпӗ чи малтанхи хут хир качакине персе тытнӑччӗ.

Вот в этом месте в первый раз подстрелил я козу.

XV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

— Ҫук ҫав, эпӗ Гэндса та хамах тара тытнӑччӗ те ҫав вӑхӑтрах… — терӗ ӑна хирӗҫ сквайр.

— Нет, — возразил Трелони, — я и Хендса нанял сам, а между тем…

XII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Иксӗлне, катӑлнӑ пек пулнӑччӗ те хӑнӑхнӑ сӑнар — Дина шура, сарлака хут тупнӑччӗ, аллине кӑранташ тытнӑччӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл старике йӑпатма шут тытнӑччӗ, анчах сасартӑках ку темӑна путарса лартрӗ.

Он хотел было утешить старика, но затем решил лучше вовсе не касаться этой темы.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпир ҫак вӑрмантан хускалса тухса Карпат сӑрчӗ ҫине ҫул тытнӑччӗ.

От этого леса мы подымались на Карпаты.

Пухӑнмалли пункта // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Эпӗ асаннене кӗпинчен тытнӑччӗ.

Я всё держал бабушку за юбку.

Эпӗ хӗрачана ҫиленни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Мӗншӗн тесен эпӗ лашана пит хытӑ ярса тытнӑччӗ.

Потому что я руками очень сильно ухватился.

Эпӗ лаша утланса ҫӳрени // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Кӑштах тӑрсан эпӗ тата пӗр ҫынна куртӑм, вӑл та ялав тытнӑччӗ, анчах ун ялавӗ вӗлкӗшсе тӑратчӗ.

А потом я вдруг увидал: стоит какой-то человек, держит флаг, как дяденька сказал, что он болтается.

Сарӑ ялав мӗне пӗлтерет // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пӗрре, июлӗн пуҫламӑшӗнче, эпир ӗҫленӗ ҫӗре пӗр халтӑркка пролетка вӗҫтерсе ҫитрӗ; ларчӑкӗ ҫинче сухаллӑ, ӳсер извозчик ҫӗлӗксӗр-мӗнсӗр, ҫапса суранланнӑ туталлӑскер, салхуллӑн ларатчӗ; пролетка ҫине ӳсӗр Григорий Шишкин сарӑлса кӗрсе ларнӑ, улӑм шлепкеллӗ, хӗрлӗ питлӗ, мӑнтӑр хӗр ӑна алли айӗнчен тытса ларатчӗ, хӑй хӗрлӗ бантлӑ мӑйне чие ҫырли пек ялтӑркка шӑрса ҫакнӑччӗ, аллине зонтик тытнӑччӗ, ҫара ури ҫине резина калуш тӑхӑнса янӑччӗ.

Однажды, в начале июля, к месту, где мы работали, стремглав подъехала развинченная пролетка; на козлах сидел, мрачно икая, пьяный извозчик, бородатый без шапки и с разбитой губой; в пролетке развалился пьяненький Григорий Шишлин, его держала под руку толстая, краснощекая девица в соломенной шляпке с алым бантом и стеклянными вишнями, с зонтиком в руке и в резиновых калошах на босую ногу.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Арӑмне пӗрре тытнӑччӗ те, анчах вӑл милицие те улталанӑ: ҫул ҫинче тӑкӑнса кайнине пуҫтартӑм, тенӗ.

Брали жену один раз, но и милицию она провела: дескать, россыпь подобрала, говорит.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Пукансем ҫине хурса тухнӑ тумтир, шпага тата шлепке еннелле пӑхкаласа, — эпӗ пӳлӗм тӑрӑх ҫӳрерӗм, тухса кайма шут тытнӑччӗ ӗнтӗ, ҫав вӑхӑтра ман патӑма саламлас шутпа Грап старик хӑйӗн ывӑлӗпе Илинькӑпа пӗрле килсе кӗчӗ.

Я ходил по комнате, оглядывая разложенные на стульях платье, шпагу и шляпу, и собирался уж ехать, когда ко мне пришел с поздравлением старик Грап и привел с собой Иленьку.

XVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ чӗлӗмпе тӗкӗр ҫине пӑхса илес те туртма пӑрахас тесе шут тытнӑччӗ, анчах, ак тӗлӗнтермӗш, ура ҫине тӑрсанах тайкаланса кайрӑм; пӳлӗм кутӑн-пуҫӑн ҫаврӑнать, аран-аран пырса тӑрса тӗкӗр ҫине пӑхсан, эпӗ манӑн пит пӳс пекех шурӑ пулнине куртӑм.

Я хотел уже перестать и только посмотреться с трубкой в зеркало, как, к удивлению моему, зашатался на ногах; комната пошла кругом, и, взглянув в зеркало, к которому я с трудом подошел, я увидел, что лицо мое было бледно, как полотно.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кэукай Чочоя хулпуҫҫийӗнчен ярса тытнӑччӗ, анчах ҫавӑнтах сасартӑк ҫаврӑнса хупӑрласа тӑракан ачасене сирсе ярса ункӑ варринчен сиксе тухрӗ те кӑшкӑрса ячӗ:

Кэукай схватил было Чочоя за плечи, но, вдруг повернувшись, рассек кольцо ребят и закричал:

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой хӑй нумаях пулмасть тинӗс хӗрринче ҫакнашкал инҫетелле пӑхса тӑнине, Мускав ҫинчен шухӑшланине аса илчӗ, ун чухне Кэмби ӑна хыҫалтан йӑпшӑнса пырса ӗнсерен ярса тытнӑччӗ, картах туртса ҫӗрӗ ӳкернӗччӗ.

Чочой вспомнил, как еще совсем недавно он вот так же стоял на морском берегу и, глядя вдаль, думал о Москве, а сзади к нему подкрался Кэмби, грубо дернул за шиворот, опрокинул на землю.

«Ача чӑтаймарӗ!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Галя ҫӗлетчӗ, Разумов аллине пӗчӗк пӑчкӑ тата фанер татки тытнӑччӗ.

Она с шитьем в руках, он с лобзиком и куском фанеры.

29 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ку вара аллине чемодан тытнӑччӗ те ҫине ҫӑмӑл плащ тӑхӑннӑччӗ.

На этот раз с чемоданом в руках, в легком плаще.

25 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Валя, ахӑртнех, чееленме шут тытнӑччӗ ӗнтӗ, мӗн калас тенине пит меллӗн те вырӑнлӑн ҫавӑрттарса каланӑн туйӑнчӗ пулас ӑна.

Валя, наверное, думала: какая я хитрая, здорово к нему подъехала.

3 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ҫавӑнта тытнӑччӗ ӗнтӗ мана Устин Анисимович.

Там я был пойман Устином Анисимовичем.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех