Шырав
Шырав ĕçĕ:
тытнӑскере (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ахальтен мар ӗнтӗ ӑна, пуринчен лайӑх экзамен тытнӑскере, чӑваш халӑхӗн аслӑ просветителӗ И. Я. Яковлев малалла вӗренме хистенӗ.
Совет шкулӗн чаплӑ деятелӗ // П. СИДОРОВ. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 72–73 с.
Ҫапах та пӗр тытнӑскере ярса хӑвармарӗ.
VI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.
— Мӗне кирлӗ ки-и-и-и-илме, — терӗм эпӗ те карӑнкаласа, Кайданов кӗнекине, икӗ аллӑмпа тытнӑскере, пуҫ тӗлӗнче сулкаласа.
XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Эпӗ хама, аллӑма ҫыхӑ тытнӑскере, Ленинград урамӗпе утса пынӑ пек куратӑп.
Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Страницăсем:
- 1