Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытасшӑнччӗ (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Выртса мар, ура ҫинче тӑрса вилме кӑна тытасшӑнччӗ эпӗ туяна..

Куҫарса пулӑш

Хыҫсӑмах вырӑнне // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

Ҫапах та Анатолий Семенович ӑна алла тытасшӑнччӗ, машинӑсем ҫӳренӗ ҫӗртен иртиччен те пулин йӑтса пырасшӑнччӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 306–337 с.

Эпӗ, хама чикеленсе кӑмпӑр-кампӑр персе анма парас мар тесе, пӗр-пӗр ҫирӗп туратран — ҫӗнӗ «шӑчӑран» ярса тытасшӑнччӗ, анчах ун пекки, ал майли, умра пулмарӗ.

Куҫарса пулӑш

Выляма та ӑс кирлӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 143–160 с.

Умӗнчи эрех черккине тытасшӑнччӗ — ӑна та тӗкса ячӗ.

тогда жених берется за рюмку и тоже проливает ее на стол.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Шлепкеме ярса тытасшӑнччӗ те — ҫыртан хам та чутах чикеленсе ӳкеттӗм.

Я захотела схватить шляпу и чуть не полетела сама с обрыва.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑл хӗре ярса тытасшӑнччӗ, анчах ҫапларах килсе тухрӗ…

Он хотел задержать девушку, но как-то произошло так.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Мӗн явкаланатӑр, мӗн авкаланатӑр? — шӑппӑн та ҫепӗҫҫӗн мӑкӑртатрӗ те надзиратель аллине тимӗр юпасен хушшинчен кӑларчӗ — Катрина чавсинчен тытасшӑнччӗ.

— Что вы все вьетесь, что вьетесь? — нежно и глухо забормотал надзиратель, протягивая сквозь прутья руку, — схватить Катрин выше локтя.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хӑй кӑтартнине ҫирӗплетсе Угестон Дарле жилет тӳминчен ярса тытасшӑнччӗ, ӑна чун илли Бурль портретне вутлӑ йӗрсемпе ӳкерсе кӑтартасшӑнччӗ, анчах пулас секретарь шлепкине ҫӗклесе тав турӗ те — сарлакан та хӑвӑрттӑн утса кайрӗ, Угестон вара сӑмси айӗнчен ҫерҫи вӗҫсе тарнипе аптӑранӑ кушак евӗр тӳпепе ҫӗре саланкӑрлӑн пӑхкаласа пуҫне мӑнаҫлӑн ҫӗклерӗ, сӑртсен хыҫӗнчен пӳртсен шӗвӗр тӑррисем курӑнакан Престидэй еннелле ҫул тытрӗ.

Подтвердив свое указание, Угестон хотел взять Дарля за пуговицу жилета, чтобы набросать ему огненными чертами портрет злодея Бурля, но будущий секретарь, приподняв шляпу, ударился шагать так широко и быстро, что Угестон, рассеянно осмотрев небо и землю, подобно кошке, у которой из-под носа улетел воробей, гордо закинул голову и направился к Престидэю, острые крыши которого виднелись из-за холмов.

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Икӗ кун каялла вӑл шкапа вак ассигнаци чиксе хунӑччӗ, — хӑйӗн юлашки укҫине; унпа извозчик тытасшӑнччӗ тата ҫимелли кӑштах туянасшӑнччӗ.

Два дня назад была им сунута в шкап мелкая ассигнация, последние его деньги, на которые рассчитывал он взять извозчика, а также купить чего-либо съестного.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Вӑл кӗсменне пӑрахрӗ, ларчӗ, малалла унпа мӗн пулса иртрӗ — ас тумасть; ӑнӗ мӑкалчӗ, шухӑшӗн вӑйсӑр, чирлӗ вӑйӑмӗ шыв тӗпӗн ӑшӑха лексе ҫапӑнакан чӑштӑртатӑвне, ҫыранӑн типӗ сывлӑшне, лӑпкӑлӑха ярса тытасшӑнччӗ

Он бросил весло и сел, что было с ним дальше — он не помнил; сознание притупилось, слабые, болезненные усилия мысли схватили еще шорох дна, ударяющегося о мель, сухой воздух берега, затишье.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл вӗт-ха чӑн-чӑн кашкӑра тытасшӑнччӗ!

Ведь он-то надеялся поймать настоящего волка!

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Вӑл мана ҫара алӑпах тытасшӑнччӗ.

Он хотел меня голыми руками взять.

XX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Дикарьсемпе, пиратсемпе е ылханлӑ французпа тӗл пулассинчен сыхланма, эпӗ пӗр ҫирӗм ҫынна тытасшӑнччӗ.

Я хотел нанять человек двадцать — на случай встречи с дикарями, пиратами или проклятым французом.

VII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Эпӗ кула-кула, панулмие ярса тытасшӑнччӗ, анчах пуҫа ыраттарнипе макӑрса ятӑм.

Я сразу хотел засмеяться и хотел яблоко схватить, а потом заплакал, потому что очень больно.

Абрикоссемпе панулмисем ҫинчен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Юлашки вӑйӑмӗпе Лось Аэлитӑн хура плащӗн хӗрринчен тытасшӑнччӗ, анчах перӳ ҫути, тапу-ҫапу ӑна ханкӑран ылтӑн алӑкӗ еннелле ывӑтрӗҫ…

Последним усилием Лось рванулся за краем чёрного плаща Аэлиты, но вспышки выстрелов, тупые удары отшвырнули его назад к золотой дверце пещеры…

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Апатланнӑ хыҫҫӑн Володя мана алӑран тытасшӑнччӗ, анчах ку ҫепӗҫленни пуласран шикленсе, чавсаран кӑна тӗкӗнчӗ те зал еннелле пуҫне сулчӗ.

После обеда Володя хотел меня взять за руку, но, испугавшись, должно быть, что это будет похоже на нежность, только тронул меня за локоть и кивнул в залу.

XXXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Нури ӑна ярса тытасшӑнччӗ, анчах кая пулчӗ…

Нури бросился к ней, но было поздно…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Шура ӑна тытасшӑнччӗ, вӑл алӑран шуса тухса кайрӗ.

Шура хотел поймать ее рукой, а она очень скользкая.

Ашшӗсӗр // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпӗ ҫын тивӗҫне тытасшӑнччӗ… ҫав мӗскӗнсене ҫын пулма ӳкӗтлесшӗнччӗ… ырӑ ӗҫсем тӑвӑпӑр теттӗмӗр…

Я хотел исполнить человеческий долг… и этих горемык хотел счастливыми сделать… дело доброе хотел сделать…

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ӗнтӗ, Настя питӗнчен пӑхсах, уҫҫӑн мӑшкӑлласа-кулса, ҫапла каланӑ пек туйӑнчӗ: «Тытасшӑнччӗ, анчах тытаймарӑн!»

Он уже откровенно смеялся Насте в лицо, как бы говоря: «Хотела поймать, да и не поймала!»

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех