Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тусӑмӑн (тĕпĕ: тус) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тусӑмӑн ӗҫӗ нумаййине сиссе, ложӑран тухса шурӑм.

Куҫарса пулӑш

«Эс те аллӑ, эп те аллӑ…» // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.

Хирӗҫ сӑмах чӗнес вырӑнне эп тусӑмӑн аллине тупса чӑмӑртарӑм ҫеҫ.

Куҫарса пулӑш

Савӑнӑҫ // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.

Тусӑмӑн ман хулпуҫҫи ҫине хӑпарса тӑмаллаччӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Вара хӗрарӑм тӑрать те ҫурта ҫутать, тусӑмӑн ҫырӑвне ешчӗкрен кӑларса ҫунтарса ярать.

Тогда женщина встала, зажгла свечу и, вынув из ящика письмо моего друга, сожгла его.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Халь ӗнтӗ ман урасемпе килте ларакан тусӑмӑн урисем пӗр-пӗринпе ҫывӑх, пуҫсем вара пирӗн тӗрлӗ еннелле тӑраҫҫӗ! —

— Выходит, мы теперь с Домоседом ногами друг к другу, а головами врозь! —

Ҫӗр мӗн евӗрлӗ? // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

— Манӑн тусӑмӑн командӑна сирӗнпе пӗрле пухмалла пулнӑ.

— Моему другу, пожалуй, следовало набирать команду вместе с вами.

IX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Хамӑн тахҫанхи тусӑмӑн аллине утса пынӑ хушӑрах тытса чӑмӑртарӑм та, командира хам мӗнле ҫапӑҫни ҫинчен каласа пама пуҫларӑм.

Я на ходу пожал руку старому другу и начал докладывать Ольховскому о выполнении боевого задания.

29. Аэродромра летчиксене мӗнле кӗтсе илеҫҫӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Вара хама хам: эпӗ Сонечкӑна юратса пӑрахнӑ ӗнтӗ, Варенька — ахаль хӗр, ман тусӑмӑн йӑмӑкӗ кӑна, тесе ответлерӗм.

И снова я ответил себе, что я уже влюблен в Сонечку, а что Варенька — просто барышня, сестра моего друга.

XXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Любовь Сергеевна, ман тусӑмӑн тусӗ пулать-тӗк (эпӗ ҫапла шутларӑм), халь-халь мана мӗнле те пулин ӑшӑ кӑмӑллӑ, чуна ҫывӑх сӑмахсем калама тивӗҫлӗ, хӑй калама шутлани ытларах та ӑшӑ кӑмӑллӑ пулмасть-ши тесе иккӗленнӗн, вӑл ман ҫине чылайччен ним шарламасӑр пӑхса тӑчӗ; ҫак шӑплӑх вӑл манран эпӗ хӑш факультетри ҫинчен ыйтнипе вӗҫленчӗ.

Любовь Сергеевна, как друг моего друга (я полагал), должна была сейчас же сказать мне что-нибудь очень дружеское и задушевное, и она даже смотрела на меня довольно долго молча, как будто в нерешимости — не будет ли уж слишком дружески то, что она намерена сказать мне; но она прервала это молчание только для того, чтобы спросить меня, в каком я факультете.

XXIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Дмитрий мана хӑйӗн ҫемйи, амӑшӗ, мӑнаккӑшӗ, йӑмӑкӗ тата леш хӗр ҫинчен каласа кӑтартрӗ, ку хӗрӗ Володьӑпа Дубков ман тусӑмӑн чун илӗртмӗшӗ тесе шутлаҫҫӗ, ӑна хӗрлӗ ҫӳҫ тесе ят пачӗҫ.

Дмитрий рассказывал мне про свое семейство, которого я еще не знал, про мать, тетку, сестру и ту, которую Володя и Дубков считали пассией моего друга и называли рыженькой.

XXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Юлашки вӑхӑтра эпӗ хамӑн тусӑмӑн кӑмӑл тӗлӗшӗнчи уйрӑмлӑхӗсене сӑнама, тишкӗрме пуҫларӑм, анчах ку пирӗн хушшӑмӑрти туслӑха нимӗн чухлӗ те пӑсмарӗ: пирӗн туслӑхӑмӑр ҫамрӑк та вӑйлӑччӗ, ҫавна пула эпӗ Дмитрий ҫине кирек хӑш енчен пӑхсан та, вӑл мӗнпур енчен пӗр кӑлтӑксӑр ҫын пулнине курмасса пултараймарӑм.

В последнее время я уже начинал наблюдать и обсуживать характер моего друга, но дружба наша вследствие этого нисколько не изменилась: она еще была так молода и сильна, что, с какой бы стороны я ни смотрел на Дмитрия, я не мог не видеть его совершенством.

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тусӑмӑн ман — пӗр курсра вӗренекен Костьӑн — ҫуралнӑ кунӗ.

…У моего дружка — однокурсника Кости — день рождения.

3 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

— Паллах, малтанхи тусӑмӑн ӗҫӗсем ман кӑмӑла пурте кайман.

— Мне, разумеется, далеко не все было симпатично в моем бывшем патроне.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Тусӑмӑн та кӑвак куҫ мар, хура куҫ…

Да и у подружки вон глаза то же не синие, а темные…

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпӗ хамӑн кулленхи ҫӗре те, тӗрлӗ вӑйӑ-таврашӗпе йӑпанса савӑннӑ ҫӗрте те ялан пӗрле пулнӑ шанӑҫлӑ тусӑмӑн сӑнӗ ҫине ытараймасӑр пӑхса тӑратӑп.

Я мечтал о моем верном друге в часы трудов и отдохновения.

III сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эсӗ ман тусӑмӑн арӑмӗ мар, заместителӗ пулма та юрӑхлӑ!

Да ты не в жены годишься моему другу, а в заместители!

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

8. Эсӗ вара, Израиль, Манӑн чурам, Эпӗ суйласа илнӗ Иаков, Манӑн тусӑмӑн, Авраамӑн, вӑрлӑхӗ, 9. эсӗ — Эпӗ ҫӗр хӗрринчен ҫавӑтса килнӗскер, ҫӗр вӗҫӗнчен чӗнсе илнӗскер; сана: «эсӗ Манӑн чурам, Эпӗ сана суйласа илтӗм, сана пӑрахмӑп» тенӗскер — 10. ан хӑра: санпала — Эпӗ, ан шиклен: Эпӗ — санӑн Турру; Эпӗ сана тӗреклӗх кӳрӗп, сана пулӑшӑп, Хамӑн тӳрӗлӗхӗмӗн сылтӑм аллипе хунтӑлӑп.

8. А ты, Израиль, раб Мой, Иаков, которого Я избрал, семя Авраама, друга Моего, - 9. ты, которого Я взял от концов земли и призвал от краев ее, и сказал тебе: «ты Мой раб, Я избрал тебя и не отвергну тебя»: 10. не бойся, ибо Я с тобою; не смущайся, ибо Я Бог твой; Я укреплю тебя, и помогу тебе, и поддержу тебя десницею правды Моей.

Ис 41 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

11. Эпӗ — тусӑмӑн, вӑл та маншӑн тӗмсӗлет.

11. Я принадлежу другу моему, и ко мне обращено желание его.

Юрӑ 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

2. Ҫывӑратӑп, анчах чӗрем сыхӑ тӑрать; акӑ савнӑ тусӑмӑн сасси илтӗнет, алӑкран шаккать вӑл: «йӑмӑкӑм, савниҫӗм, уҫсамччӗ, кӑвакарчӑнӑм, тасаран тасаскерӗм! пуҫӑма ӗнтӗ сывлӑм сырчӗ, ҫӳҫӗм кӑтри каҫ нӳрӗкӗпе йӗпенчӗ».

2. Я сплю, а сердце мое бодрствует; вот, голос моего возлюбленного, который стучится: «отвори мне, сестра моя, возлюбленная моя, голубица моя, чистая моя! потому что голова моя вся покрыта росою, кудри мои - ночною влагою».

Юрӑ 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

4. Тусӑмӑн мӑшкӑлӗ пулса юлтӑм иккен; Турра тархасласассӑн, Вӑл мана хуравлатчӗ, эпӗ, тӳрӗ те айӑпсӑр ҫын, мӑшкӑла тӑрса юлтӑм иккен.

4. Посмешищем стал я для друга своего, я, который взывал к Богу, и которому Он отвечал, посмешищем - человек праведный, непорочный.

Иов 12 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех