Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Сӑрт-тури Лез-Арк йӗлтӗр комплексӗ вырӑнти тусенчи ҫулсемпе илсе ҫӳрекен Робер Бланкпа (Robert Blanc) тата сӑрт-ту туризмне аталантаракан Роже Годино (Roger Godino) менеджер пуҫарӑвӗпе 1960 ҫултанпа аталанма тытӑннӑ.

Горнолыжный комплекс Лез-Арк начал развиваться с 1960 года по инициативе местного горного проводника Робера Бланка (Robert Blanc) и менеджера по развитию горного туризма Роже Годино (Roger Godino).

Лез-Арк // Аҫтахар Плотников. https://cv.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0% ... 1%80%D0%BA

Анчах ҫак тусенчи ӗлӗкхи Тянь-Шань вырӑнӗнче юлнӑ, темиҫе пайран тӑракан тӳремлӗхлӗ капмар катӑксем сарӑлу тапхӑрӗсем хыҫҫӑн пуҫланнӑ хӗсӗнӳ тапхӑрӗсем вӑхӑтӗнче ҫӗнӗрен кӑштах пӗркеленчӗкленнӗ; ҫакӑ вӗсен тытӑмне кӑткӑслатнӑ.

Но в этих горах глыбы, на которые была разломана почти равнина, оставшаяся на месте старого Тянь-шаня, подверглись некоторой дополнительной складчатости во время эпох сжатия, сменявших эпохи расширения; это усложнило их строение.

5. Тусем час-часах ҫӗнӗрен ӳссе лараҫҫӗ // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Бухтӑсене, ҫулсене, тусенчи сукмаксене тинкернӗ унӑн куҫӗсем, унта ӑна аран палӑракан мӗлкесем, вӗсен хушшинче уйрӑмах пӗри, тахҫан хӑйшӗн ҫывӑх пулнӑ ҫынни курӑннӑн туйӑннӑ…

Угадывал бухты, дороги, горные тропинки, по которым, казалось ему, бродят легкие тени и среди них одна, когда‑то близкая ему…

III // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

(Кремнипе хутшӑнса тӑракан силикатсем — тусенчи чул таврашӗсем хушшинче нумайрах тӗл пулакан минералсем).

(Его соединения, силикаты, — самые распространенные минералы горных пород).

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Эпӗ кашни кун хамӑн умра мӗн курнине: тусенчи никам пырса кӗрейми ӗмӗрхи юра тата аслӑ ӑстаҫӑ алли чи малтанхи хӗрарӑма панӑ илемпе ҫиҫсе-ялтӑраса тӑракан мӑнаҫлӑ хӗрарӑма, — ҫаксене куҫпа курас пулать тата ӑнланса илес пулать, вара кам хӑйне пӗтерни, кам тӗрӗслӗхре тата кам суяра пурӑнни — эсир е эпӗ — ҫакӑ уҫҫӑнах паллӑ пулӗ.

Надо видеть и понимать, что я каждый день вижу пред собой: вечные неприступные снега гор и величавую женщину в той первобытной красоте, в которой должна была выйти первая женщина из рук своего творца, и тогда ясно станет, кто себя губит, кто живет в правде или во лжи — вы или я.

XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.