Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туртнӑн (тĕпĕ: турт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫапла, эсир нихӑҫан та виски ӗҫсе курман, — терӗ старик Джессин шӑнӑр туртнӑн чӗтрекен, хупӑ куҫлӑ, улшӑннӑ сӑнне тӗсесе.

— Да, вы никогда не пили виски, — сказал старик, смотря на ее изменившееся, с закрытыми глазами лицо, по которому прошла судорога.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Юлашкинчен Моргиана, — унӑн вӑйӗ кашни хускануранах хушӑнсах пырать тейӗн, сулахай алли вара тӑшманӗн мӑйӗнчен вӗҫерӗнмест, — Гервака карланкинчен сылтӑм аллине ҫатӑрласа пӑврӗ те чулран ӗнсине ҫапма пикенчӗ, акӑ шӑнӑр туртнӑн сиккелекен усӑнчӑк пит ыйхӑри евӗр тӗтрелӗхе путать.

Наконец, Моргиана, силы которой возрастали с каждым движением, а левая рука не отпускала шею жертвы, ухитрилась вцепиться в горло Гервак правой рукой более основательно, чем первый раз, она прижала ее и стала бить затылком о камень, пока судорожное напряжение опрокинутого лица не стало затуманенным, как во сне.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ӗнсине шӑнӑр туртнӑн хуҫлата-хуҫлата Риоль йывӑррӑн сывлать.

Риоль тяжело вздыхал, судорожно почесывая затылок.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Ҫиҫсе вылякан, хӗрнӗ ҫаврашка ҫак самантра тӳпери пушар варринчен тухрӗ те куҫ шӑрҫисене кӗрсе вырнаҫрӗ — куҫӗсене резинӑпа туртса ҫапрӗҫ тейӗн; арҫын ача шӑнӑр туртнӑн хутланса ӳкрӗ.

В этот момент переливающийся раскаленный круг вошел из центра небесного пожара в остановившиеся зрачки, по глазам как бы хлестнуло резиной, и мальчик упал в судорогах.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Хин шӑнӑр туртнӑн хутланса ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхрӗ, вара ҫапларах ӳкерчӗк сӑнарланчӗ: Зурбаганри ҫынсен чӑпар ушкӑнӗсене пуш хир мӗлки хупланӑ, вӗриленсе кайнӑ асфальт ҫийӗн тискер вырӑнсен аслатиллӗ сывлавӗ шавласа иртрӗ, вӑл Хин куҫӗсене чарӑнми шыв сиккисен сулхӑнӗпе сӗртӗнет-хыпашлать.

Он судорожно огляделся, и показалось ему, что в зурбаганской пестрой толпе легли тени пустыни и грозное дыхание диких мест промчалось над разогретым асфальтом, тронув глаза Хина свежестью неумолкающих водопадов.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Аян тӑхлан курка пачӗ; аманнӑ ҫын ҫуррине утиялӗ ҫине тӑкрӗ; пырӗ шӑнӑр туртнӑн чӗтренет.

Аян подал оловянную кружку, раненый пролил половину на одеяло; горло его подергивалось судорогой.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Редж ҫын инкекӗшӗн савӑннӑн ихиклетет, аллисене шӑнӑр туртнӑн сӑтӑркалать.

Редж злорадно хихикнул, судорожно потирая руки.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫакӑн пек аптраса ҫитнӗ чухне эпӗ сасартӑк ещӗкӗн ӳчкӗлсем ҫапнӑ енче чӑрмаланӑ сасӑ илтрӗм, е мана ҫапла туйӑнчӗ пулӗ, унтан вара ещӗке шыв ҫинче буксирласа туртнӑн туйӑнчӗ.

Внезапно я услышал — или мне только почудилось — какое-то царапание возле этих скоб и вслед за тем мне показалось, что ящик тащат или буксируют по морю.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Йӑрӑмлӑ кит вӑйлӑ магнит евӗр «Пилигрима», ун экипажне хӑй патнелле туртнӑн туйӑнать.

Казалось, полосатик, будто мощный магнит, притягивает к себе «Пилигрим» и весь его экипаж.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку ят ҫынсене хӑй патне магнит пекех туртнӑн туйӑнать.

Чувствовалось, что оно притягивает к себе людей, как магнит.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Григорий тӑчӗ; хулпуҫҫийӗсене шӑтӑртаттарса карӑнса илчӗ те, Михайлӑсен пӳрт чӳречинчен кӑчӑк туртнӑн мӗлтлетсе тухакан ҫутӑ еннелле утрӗ.

Григорий встал; хрустнув плечами, потянулся и пошел на огонь, зазывно мигавший в оконце Михайловой хаты.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӳрнисемпе вӑл шӑнӑр туртнӑн ют ҫӗре чӑмӑртать, ют ҫӗрпех унӑн ҫӑварӗ те тулса ларнӑ — ӑна ҫӑтасшӑн пулса, пырне лартнипе вилнӗ тейӗн ҫав.

Судорожно сжимает он в пальцах чужую землю, и рот его набит чужой землёй — точно хотел он проглотить её и задохся.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех