Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тункатан (тĕпĕ: тунката) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тункатан чи варринче ытти вырӑнтисенчен тӗксӗм те ансӑр 23 ҫаврашка пур.

Куҫарса пулӑш

Тӗлӗнмелле «кӗнеке» // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 5–8 с.

Эрнеслу сывалмасан пурӑнмалли те ҫук пирӗн, икӗ тункатан.

Ежели не поправится, нам и жить незачем, двум пням трухлявым.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ачасем тункатан пысӑк тымарӗсем ҫине ларнӑ та Генка мӗн каланине итлеҫҫӗ.

Там, на затонувшей коряге, удобно расположившись на толстых корнях, ребята слушали Генку.

27 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Зина сиксе тӑрсан, эпир тункатан кашни шӑтӑкӗнчен темӗн чухлӗ кӑткӑ чупса тухнине куртӑмӑр: ала пек шӑтса пӗтнӗ тунката кӑткӑ йӑви пулнӑ иккен, вӑл тулашӗнчен пӑхсан кӑна ҫирӗп пек курӑнать.

Когда Зиночка вскочила, мы увидали, как из каждой дырочки пня выползло множество муравьёв: ноздреватый пень оказался сплошным муравейником и только сохранил обличие пня.

Кӑтка йӑви-тунката // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 103 с.

Ватӑ тункатан хӑнасем йышӑнакан пӳлӗмне ачаш ҫил вӗрсе кӗрсен, пӗр упа сарри теприн патне пӗшкӗнет, тепри виҫҫӗмӗшне сӑмах пӑшӑлтатать, вара хӑнасем пурте пӗр-пӗрне хӑйсен шухӑшӗсене каласа кӑтартаҫҫӗ.

А когда в гостиную у старого пня ворвётся самое нежное дыханье ветра, один папоротник наклонится к другому, шепнёт что-то, и тот шепнёт третьему, и все гости обменяются мыслями.

Ватӑ асатте // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 102–103 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех