Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тунана (тĕпĕ: туна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл икӗ пая пайланнӑ: сулахай енче вӗттӗн-вӗттӗн хумханакан тунана ларнӑ ыраш калчи, сылтӑмминче — хыт-хура, тал пиҫен, эрӗм, йӑрӑм-ярӑм йыт пырши, мӑян-суран, ытти лӑпӑр-лапӑр курӑк.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ҫапла Ула Тимӗр, «тунана та ларма ӗлкӗреймен ешӗл калчаллах» тӗпсӗр тарӑн шухӑшлав, йывӑр хуйхӑ-суйхӑ «пуслӑхӗпе» пусӑрӑннӑскер, хӑех «хӑпартса хучӗ» хӑйпе Полина хушшине мӗскӗнлӗх, сумсӑрлӑх «хӳмине».

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ӗненӗвне иккӗлентермешкӗн хӑтланма хӑякан ҫынна вӑл, Аян, вӑрӑм тунана лапчӑтнӑн кунтах, вырӑнтах вӗлернӗ пулӗччӗ.

Человек, рискнувший на попытку поколебать веру Аяна, был бы убит тут же на месте, как рука расплющивает комара.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Анчах эпӗ Ярик пекех хыпӑнса ӳкмерӗм, ун патне сыхланса утса пырса, чӗлхи вӗҫӗнчи вӑрӑм тунана пӳрне вӗҫӗпе ҫӑмӑллӑн сирпӗтсе ятӑм, унтан вара аяккине тӑрса Ярик ҫине юратса пӑхрӑм: вӑл ҫунат евӗрлӗ хӳрине ҫурӑмӗпе пӗр тан тӑсса тӑрать, хӑйӗн куҫӗсенче ҫеҫ икӗ пӑнчӑра вара, мӗнпур пурнӑҫӗ пухӑннӑ.

Но я не так волновался, как Ярик, осторожно подошел, ловким щелчком скинул комара и полюбовался на Ярика сбоку: как изваянный, стоял он с вытянутым в линию спины хвостом-крылом, а зато в глазах собралась в двух точках вся жизнь.

Ярик // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 3–11 с.

Бранка кӑвак чечекне, кӑпӑшка шӑрка туниллӗ сарӑ чашӑка аллинче епле тытса тӑнине курчӗ Вук, кӑпӑшка тунасем тӑкӑнса, чечекӗн тӗпне сарӑрах тусанпа витсе хураҫҫӗ; Бранка, тунана пӗтӗркелесе, чечеке ватать, ҫавна пула ун пӳрнисем кӑшт сарӑхнӑ, унтан вӑл, темрен кулса, чечеке пӑрахать…

Бранка держала в руке цветок тыквы — желтую чашечку с созревшими тычинками; они уже лопнули, и желтоватая пыльца еще ярче окрасила донышко цветка, пальцы Бранки играли стеблем, потом она смяла цветок, растерла его в ладонях, так что пальцы ее пожелтели, и бросила на землю, чему-то улыбаясь…

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пик ҫак тунана ҫисе ячӗ те татах ҫавнашкал тунасем шырама пуҫларӗ.

Пик съел этот стебель и стал искать другие такие же.

Хӑрушӑ каҫ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Унӑн тахҫан сип-симӗс пулнӑ сарлака ҫулҫисем шанса кайнӑ чӑлт-шурӑ чечек чашкисене пӗкӗрӗлсе ҫӗкленӗ лутака тунана халӗ те пикенсех хӗвелтен хӳтӗлеҫҫӗ.

Широкие, некогда зеленые листья все еще ревниво берегли от солнца низкорослый горбатенький стебелек, увенчанный снежно-белыми пониклыми чашечками цветов.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аникей, нӑйласа вӗҫсе ҫӳрекен вӑрӑм тунана хӑваласа янӑ пек, аллипе сулчӗ:

Аникей отмахивался, словно от комариного брунжанья:

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун пек саранча вӗҫсе ӳксен вара, мӗн пурне тӑпӑлтарса, таптаса, кашни тунана кышласа тухӗҫ.

Налетит этакая саранча, помнет все, затопчет, каждый стебелек обгрызет.

8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех