Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Чӑнах та каймасть ҫумӑр кӑткӑ йӑвине; акӑ, хамӑр куҫӑмӑрсемпех куртӑмӑр: турпас витнӗ пекех пӗр майлӑ хурса тухнӑ хыр йӗпписем тӑрӑх аялалла пат! тумлаҫҫӗ ҫумӑр тумламӗсем.

Куҫарса пулӑш

Тумлампа кӳлӗ тулать // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 14–16 с.

Коля пуҫне тата ытларах уснӑ, куҫҫулӗсем парта ҫине тумлаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗрен килнӗ ача // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Факел тӗтӗм-сӗрӗм кӑларса ялкӑшать, юр ҫине те ҫу, те бензин тумламӗсем тумлаҫҫӗ.

Факел чадил, и на снег стекали горящие капли не то масла, не то бензина.

XV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ирӗлнӗ ҫурта тумламӗсем Фроҫӑн ҫӗнӗ кӗпи ҫине тумлаҫҫӗ.

Воск капал на подол нового Фросиного платья.

XVIII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Аньӑпа Саша ҫӑкӑр татӑкне пыл ӑшне чикеҫҫӗ те пуҫне каҫӑртаҫҫӗ, пылӑн ылтӑн тӗслӗ тумламӗсем вара ҫӑварне тумлаҫҫӗ.

Аня и Саша макали куски хлеба в мед и, запрокинув головы, ловили ртом золотистые капли.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мачча ҫинчи шыв тумламӗсем ҫӗре патлатса тумлаҫҫӗ.

На потолке висят капельки воды.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Пӳрт ҫийӗ хӗррипе усӑнса тӑракан пӑр хӳрешкисен васкавлӑ тумламӗсем ирхи сивӗпе шӑнса ларнӑскерсем, ак халӗ хӗвелпе ирӗлсе, пин-пин янӑравпа шӑмплатса тумлаҫҫӗ.

А торопливая весенняя капель от нависших на крыше сосулек, прихваченных утренним морозом и теперь разогретых солнцем, стучала тысячью звонких ударов.

VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Авдотья пуҫӗ тӗлӗнче ҫивиттинчен шӗвӗр вӗҫлӗ пысӑк пар ҫакӑнса тӑрать, ун тӑрӑх чупса анакан тумламсем аялалла, юртан тата пӑртан тунӑ пӗчӗк башньӑсем, стенасем, каҫмасем пула-пула тӑнӑ, е ҫӗрелле ишӗле-ишӗле аннӑ, — пӗр тикӗссӗн тумлаҫҫӗ.

Над головой Авдотьи с крыши свисала большая остроконечная сосулька, и капли, срываясь с нее, мерно падали вниз, туда, где то вырастали из снега и наледи, то вновь разрушались крохотные башни, стены и переходы.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Шултра тумламсем виҫеллӗ те тӗп-тӗрӗс тумлаҫҫӗ, пробиркӑри ирӗлчӗксем майӗпенех хӑйсен тӗсне улӑштараҫҫӗ: теприсем — кӗренленеҫҫӗ, — вара, вӗсемпе пӗрле тенӗ пекех, Алешӑн пичӗ те майӗпен ҫуталса пычӗ.

Крупные капли падали мерно и точно, и растворы в пробирках постепеннио меняли окраску: из бесцветных становились розовыми, — и, словно заодно с ними, постепенно светлело лицо Алеши.

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Анчах пӳртре ҫенӗкринчен нумаях ҫутӑ мар — клеенкӑпа витнӗ тӑваткал сӗтел тӗлӗнче тӑрпасӑр, пысӑках мар хӑюне антарнӑ ҫиччӗллӗ лампӑ ҫакӑнса тӑрать, хӑйӑвӗнчен тӗтӗм ҫип пек тӑсӑлать, мачча ҫине унӑн вылянчӑк мӗлки ӳкет: шупка тӗксӗм ҫутӑ ҫывӑхри тӗттӗме кӑна сирет, сӗтелтен виҫ-тӑват утӑмри ҫитсӑ чаршав карнӑ сарлака йывӑҫ кроватьпе лутра сентре аран-аран курӑнаҫҫӗ, стена ҫумӗнчи савӑт-сапа шкапӗн кантӑк алӑкӗсем тӗксӗммӗн ҫуталаҫҫӗ, ҫур пӳрте йышӑннӑ пысӑк вырӑс кӑмаки хыҫӗнчи шӑратса тунӑ кивӗ кӑмканран шултра тумламсем таз ҫине пӑнт-пӑнт тумлаҫҫӗ.

Однако в избе было ненамного светлее — над квадратным, покрытым клеенкой столом висела семилинейная лампешка без стекла, с прикрученным фитилем, он пускал тонкие струйки копоти, отбрасывая на потолок текучие тени; неверный, сумеречный свет раздвигал лишь близкую темень, а уже в трех-четырех шагах от стола с трудом можно было различить широкую деревянную кровать, задернутую ситцевым пологом, низко нависшие полати; посудный шкафчик в простенке тускло отсвечивал стеклянными дверцами; из старинного литого рукомойника возле большой, занимавшей пол-избы русской печи звонкими горошинами падали в таз крупные капли.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Кукӑльсене манса хӑварнӑ, — ассӑн йынӑшса кӑшкӑрать калитке ҫумне таянса Дуняша; хайӗн вараланчӑк вӗри пичӗ ҫине, пичӗ ҫинчен килте тӑхӑнакан кофти ҫине куҫҫульсем тумлаҫҫӗ.

— Остались пирожки-и! — прислонясь к калитке, стонала Дуняшка, и на измазанные горячие щеки, а со щек на будничную кофтенку — слезы.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лаша тутинчен вак тумламсем тумлаҫҫӗ.

С конских губ ронялась дробная капель.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.