Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

типӗскер (тĕпĕ: типӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Сушкӑ вӑл питӗ усӑллӑ япала: типӗскер, час шӗвет, чейпе шӳтерсе ҫиме аван.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

«Кӑвак куҫли», «типӗскер» — Дарль ятне каламасӑр ҫапла чӗнни, «ну, ҫаврӑнӑҫуллӑрах!», «тӑсланкӑ йӳҫек!», «часрах лавккана!» тата ҫакӑн йышши капӑр ытти сӑмах Бурль чӗлхинчен вӑркӑнать кӑна, тепӗр чухне вӑл хӑйне ҫупса ярасран хӑраса хытса тӑни те пулкалать.

Выражения: «сероглазый», «черствого типа» без употребления собственного имени Дарля, затем: «ну-ка, поворачивайтесь живее!», «долговязый кисляй!», «живо в лавочку!» — и другие еще более живописные, слетали с языка Бурля так часто, что иногда он сам в страхе замирал, ожидая пощечины.

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Канав хыҫӗнчен улӑх пуҫланчӗ, малтан типӗскер, унтан нӳрлӗскер, кайран вара пачах шурлӑхлӑскер: пур ҫӗрте те шыв сӑрхӑннӑ, кӳленчӗксем пулнӑ.

За канавой начинался луг, сперва сухой, потом влажный, потом уже совсем болотистый: вода просачивалась везде, стояла лужицами.

XLII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех