Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шакла пуҫлӑ пассажир — пырӗ типе пуҫланӑран — шыв ӗҫсе тутине ҫулласа илчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Леонид Агаков. Агаков, Л. Я. Суя телей: сатирӑлла калавсем; худож. В. Агаков. - Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1975. — 64 с. — 34–50 с.

Ҫӑвар типе пуҫласан Пӑртак сыпам-и?

Куҫарса пулӑш

Юрӑ умӗнхи // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Мункун ҫитесси тата эрне юлчӗ, ҫапах тӳрем вырӑнсенче, хӗвел питӗнче, ҫӗр пӑсланса типе те пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Ҫурхи кун лӑпкӑ, типе, шӑрӑх; Пит сӗмсӗр явӑнать пӑван.

Куҫарса пулӑш

X // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Темиҫе кунран пӗрре ӑшӑ ҫумӑр ҫуса каять, типе пуҫланӑ ҫӗре ҫӗнӗрен нӳр парса, курӑка ӳсме пулӑшать.

Куҫарса пулӑш

XVII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Типе галет, тӗтӗмленӗ сысна какайӗ, типӗ шӑккалат хӗн-асапа тӑсаҫҫӗ ҫеҫ; ҫирӗм литра яхӑн шыв юлнӑ пичкене Гетчинсон ҫӑрапах питӗрсе хучӗ пулин те — повар ӑна тупса шӑтарчӗ, шыва пӑхӑр трубкӑпа ӗмсе кӑларса литрлӑх кӗленче савӑта тултарчӗ, ҫак саппаса хӑйӗн арчине пытарчӗ.

Сухие галеты, копченая свинина и сухой шоколад лишь усиливали мучения; хоть бочка, в которой еще осталось литров двадцать воды, была заперта Гетчинсоном на замок, повар, просверлив бочку, сосал ночью воду через медную трубку, а затем, наполнив изо рта литровую бутылку, прятал этот запас в свой сундук.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Тӗприсем хатӗрлесе хунӑ типе пӗренепе тӗрлӗ йывӑҫ йӑтаҫҫӗ.

Другие таскали готовые сухие бревна и всякие деревья.

IV // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Дасаоцза хӗрачана хӑй патне илсе кайнӑ, типе кӗпе-йӗм тӑхӑнтартнӑ, ӑшӑ кан ҫине вырттарнӑ.

Наполнив ведра, Дасаоцза увела Лю Гуй-лань к себе, переодела в сухое платье и уложила на теплый кан.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Юханшыв хӑйӗн ҫулне улӑштарсан, кӳлӗ типсе ларсан е тинӗс чакса кайсан, чӗрчунсемпе ӳсентӑрансен юлашкийӗсем типе ҫӗр ҫине чӑнкӑ ту хӗррисене тӑрса юлма пултараҫҫӗ.

Со временем, когда река переменит своё русло, озеро высохнет или море отступит, эти остатки могут оказаться на сухом месте и даже в обрывах гор.

2. Сийлӗ ту породисем мӗнле пулса кайни // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Аялта ҫулҫӑсӑр, типе пуҫланӑ хӑмла ҫырлин ҫамрӑк тӗми кукӑрӑлса хӗвел патнелле туртӑнать; сывлӑм шывне сыпнӑ йӗплерех ешӗл курӑкпа ҫамрӑк хупах, иртнӗ ҫул тӑкӑнса юлнӑ ҫулҫӑсем витӗр шӑтса тухнӑскерсем, ӗмӗрлӗх сулхӑнта сӗткенлӗн ешӗреҫҫӗ, вӗсем улмуҫҫи ҫулҫисем ҫинче хӗвел йӑмӑх ҫутӑпа вылянине те пӗлмеҫҫӗ тейӗн.

Внизу молодой куст малины, почти сухой, без листьев, искривившись, тянется к солнцу; зеленая игловатая трава и молодой лопух, пробившись сквозь прошлогодний лист, увлаженные росой, сочно зеленеют в вечной тени, как будто и не знают о том, как на листьях яблони ярко играет солнце.

XXXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лӑпкӑн киле-киле вӗрекен ҫил телеграф таврашӗнчи типе пуҫланӑ юман ҫулҫисене шӗлтӗртеттере-шӗлтӗртеттере илчӗ, паруссене карӑнтара-карӑнтара ячӗ, хум ҫӗклерӗ.

Легкий ветерок едва шевелил листья засыхающих дубовых кустов около телеграфа, надувал паруса лодок и колыхал волны.

24 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Йӗри-тавра анлӑ ҫаран, халӗ ҫаран ҫинче хӑмӑрланнӑ курӑк та хӑш-пӗр тӗлте типе пуҫланӑ шӑлан йывӑҫҫи тӗмӗсем курӑнкалаҫҫӗ.

Около дома раскинулся широкий луг, покрытый побуревшей сейчас травой да кое-где чахлыми кустиками шиповника.

Ҫаран ҫинчи парӑс // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӑл ӗлӗкех типе пуҫланӑ иккен.

Он давно уже умирал.

Ватӑ тирек // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вулӑс Совечӗн шурӑ ҫурчӗ патӗнче, ура айӗнче типе ҫапӑ ҫатӑртатнӑ пек, пӗр тапхӑр пӑшал сасси ҫатӑртатса илет.

Трещала, словно сухой хворост под ногами, недолгая перестрелка у белого домика волсовета.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫӗр типе пуҫланӑ чух йӑмрасем те ешернӗ.

Куҫарса пулӑш

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Кӑвакарнӑ пӗчӗк пуҫне чепец тӑхӑннӑскер, хӑй те пӗчӗкскер, вӑл Сергее ешӗл хунавпа юнашар ларакан типе пуҫланӑ йывӑҫ пек туйӑннӑ.

Совсем крохотная старушка, с седой маленькой головкой в чепце, она напоминала Сергею уже засыхающее дерево рядом с молодым побегом.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫумӑр тумламӗсем тирӗннӗ вырӑнсенче типе пуҫланӑ пӗчӗкҫӗ йӗрсем ҫаплах сыхланса юлнӑ-ха.

Земля еще хранила на своей поверхности, там, где втыкались дождевые капли, следы.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫитӗнсе ҫитмен йывӑҫ хӗртсе хӗвел пӑхнипе аптранӑ пек, типнӗҫем типе пуҫларӗ…

Но стал сохнуть он, так, как неокрепшее деревцо, которому слишком много перепало солнца… так и сох все…

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Унӑн типе пӗлмен куҫҫульне, кулленхи чӑрмавӗсене, куҫ хупмасӑр ҫӗр ирттернисене вилӗм ҫеҫ пӗтерме пултарӗччӗ пулин те, Агафья Матвеевна вилӗм ҫинчен аса илес пулсан, хӑраса ҫӳҫеннӗ пулӗччӗ.

Она от ужаса даже вздрогнет, когда вдруг ей предстанет мысль о смерти, хотя смерть разом положила бы конец ее невысыхаемым слезам, ежедневной беготне и еженочной несмыкаемости глаз.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Машина ҫутӑ хӑлчӑка пӗлӗт пек вӗрсе кӑларать Хӑлчӑк, ҫӑмӑллӑн вӗҫсе саланса, йӗри-таврана, пахчари ҫумкурӑксем ҫине, типе пуҫланӑ помидор аврисем ҫине тата кайӑксене хӑратма туса лартнӑ, дворянсен хӗрлӗ кӑшӑллӑ ҫӗтӗк картузне тӑхӑнтарнӑ мӗлке ҫине — чӗнтӗр пек анса ларса хуплать.

Ветер выносил из веялки блестящую тучу половы, она легко и воздушно, как кисея, оседала на землю, на бурьян, достигала огорода, где над подсохшей ботвой совершенно созревших, желто-красных степных помидоров торчало, раскинув лохмотья, пугало в рваной дворянской фуражке с красным околышем.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949