Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тип сăмах пирĕн базăра пур.
тип (тĕпĕ: тип) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кашкӑр тип ҫырма виҫӗ ҫӗрелле юпленсе кайса, виҫӗ уйрӑм хушмач пек сарӑлса выртакан вырӑнтан уҫӑ хире сиксе тухрӗ те пӗр ҫӗр чалӑша яхӑн мала ӳкрӗ, унтан тахҫанах тискерленсе ларнӑ хыт курӑкпа типӗ турат курӑкӗ хушшипе чупса, шӑлтах лӗмсӗрккеленсе ҫитсе, анаталла, типӗ айлӑмалла ыткӑнса анчӗ.

Там, где сердцевина кололась на три отножины и буерак покато стекал тремя черно-сизыми рукавами, волк вышел на чистое и, выгадав с сотню саженей, шибко шел под гору в суходол, сплошь залохматевший одичалой давнишней зарослью бурьяна и сухого татарника.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эсӗ курайман сарӑ ҫынсем вӗсем — вырӑнти типсенчен пӗр типӗ ҫеҫ шутланать, вӑл тип пуринчен те ытларах сарӑлнӑ, анчах та пуҫпулса тӑраканни мар.

У нас блондинки, которых ты ненавидишь, только один из местных типов, — самый распространенный, но не господствующий.

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Тип ҫӗр ҫинче ҫак чӗрчунсем ытла та ҫаврӑнӑҫусӑр пулни паллӑ, вӗсем кайри ластсем ҫине таянма пултарайманран вӗсемшӗн тип ҫӗрпе шуҫма питӗ йывӑр.

Известно, что на суше эти животные неуклюжи, им тяжело передвигаться, потому что они не могут нормально опираться на задние ласты.

Ҫӗр чӑмӑрӗ ҫинчи чи типӗ вырӑн ӑҫта-ши? // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/blogs/comments/6277.html

Хыҫалта — лӑпкӑ тинӗс евӗр хумханкалакан, туналанакан, сӗт кӗнӗ, ҫумӑр хыҫҫӑн урӑлнӑ кӗрхи ыраш; сылтӑмрах, таҫта катара — имшер чечеклӗ симӗс кавирпе хупланнӑ сӑрт-улӑх; ҫавӑнтах уйрӑм хуҫалӑхсен ӗне кӗтӗвӗ курӑк кӑшласа ҫӳрет; тип вар, хыт-хура айне пытаннӑскер; ҫатӑрах типнӗ пӗве.

Куҫарса пулӑш

Выляма та ӑс кирлӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 143–160 с.

Аса ҫапла тӗсленсе-капланса килчӗ те тип йывӑҫ таткине тип йывӑҫ таткипе сӑтӑрсан тухакан вут — телей вучӗ — хыптарса ячӗ, чӗрине каллех пыл тутиллӗн вӑркӑштарма пуҫларӗ, хыҫҫӑнах тулман кӑмӑлне йӑмӑхса ыраттарса та, ҫурхи лӗс-лӗс сивӗ ҫумӑрпа ирӗлекен юр пек йӑштарса та илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Куҫ умӗнчи ҫӑмартана ҫисе курайман чӑвашсем тип пулӑ ҫисех типсе пыраҫҫӗ: пурлӑ-ҫуклӑ укҫипе ҫав пулӑран тӑварлӑ яшка пӗҫереҫҫӗ, шӑлӗ пуррисем — пуллине типӗллех кӑшлаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Тип пулӑ — пӑсӑлмасть, ӑна кирек хӑҫан та ҫӑмарталла улӑштарма пулать (пехил турра — тип пулла чӑваш ҫынни ӗмӗртенпе юратса ҫинӗ, ҫавӑнпа та хӑй те типшӗм ӳснӗ).

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Курӑк палӑрмаллах сайралчӗ, типӗ тӗмсемпе витӗннӗ салху, пӑчӑ пуш хир тӳремлӗхе куҫса пыни уҫӑмлӑнах сисӗнет; сӑрӑ чуллӑ тӗмескесем, тип варсемпе хушӑксем ытларах та ытларах, — вӗсенчен нӳрлӗхпе ҫӗр шӑрши кӗрет; пӗччен йывӑҫсем хуралҫӑ евӗрлӗ; тӗпӗсемпе-аркисемпе ҫӗр-ҫӗр хӑлаҫа тӑсӑла-тӑсӑла тӑвалла улӑхнӑ чухне сӑртсем пире утсене туртса чарма хистеҫҫӗ.

Трава заметно редела, переходя в унылую, душную степную равнину, поросшую высохшим кустарником; все чаще попадались серые каменистые бугры, овраги и трещины; от них пахло сыростью и землей; одинокие деревья имели сторожевой вид; холмы, растягиваясь подножиями в сотни сажен, вынуждали нас при подъеме сдерживать лошадей.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Типӗ ҫил пекех, тип тӑвӑл пекех, Ҫулса типӗтнӗ курӑк евӗрлех…

Суше ветра, суше буйного, Суше тон травы кошеные…

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӗнле сукмакпа каймалли ҫинчен тавлашнӑ чухне ачасем ҫакна кӑна пӗлмен: пысӑк сукмакпа пӗчӗкҫӗ сукмак Суккӑр вар тавра кайса, Тип ҫырма патӗнче пӗрлешнӗ, унтан вара Тип ҫырманӑн леш енче урӑх уйрӑлман, ман ҫулпа пӗрлешсе кайнӑ.

В споре своем, по какой тропке идти, дети одного не знали: что большая тропа и малая, огибая Слепую елань, обе сходились на Сухой речке и там, за Сухой, больше уже не расходясь, в конце концов выводили на большую Переславскую дорогу.

IX // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

«Тахҫанах юрланӑччӗ эпӗ, каччӑ чухнех, халӗ манӑн сассӑм типсе ларчӗ, юррӑмсене пурнӑҫ касса татрӗ. Каятӑп акӑ ют ҫын арӑмӗ патне, курмашкӑн, килсӗр-ҫуртсӑр, тӑван кӗтессӗр, тип ҫырмари кашкӑр пек…» — шухӑшларӗ Григорий, пӗр виҫеллӗ ыткӑнупа утса, хӑйӗн тӗлӗнмелле майлӑн йӗркеленнӗ пурнӑҫӗнчен кулса.

«Давно играл я, парнем, а теперь высох мой голос и песни жизнь обрезала. Иду вот к чужой жене на побывку, без угла, без жилья, как волк буерачный…» — думал Григорий, шагая с равномерной усталостью, горько смеясь над своей диковинно сложившейся жизнью.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӗрхи кӗрен ҫулҫӑсемпе витӗннӗ тип ҫырма тӑрӑх ҫӳренӗн туйӑнать ӑна, — ҫулҫӑсем ҫемҫен таптанаҫҫӗ, вӗсем айӗнче — ҫамрӑк та пиҫӗ тип ҫырма тӑпри пек.

Казалось ему, что идет он по буераку, занесенному багряным листопадом, листья мягко уминаются, а под ними — юная упругость сырой буерачной земли.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакӑн пек илемлӗ те хӑюллӑ метафорӑпа усӑ курса, ҫавӑн пекех тата, ҫирӗпрех ӳкӗте кӗртес шутпа «Каспи тинӗсӗ енчен вӗрекен тип ҫиле тытса чармалли хӳме», «нӳрӗ сыхламалли пысӑк вырӑн», «типӗ ҫанталӑкран сыхламалли хӳме» сӑмахсемпе усӑ курса, колхозсем пӗрмаях вӑйлӑ тырпул туса илессишӗн кӗрешнӗ ҫӗрте ҫак ҫамрӑк вӑрмансем ҫитес ҫывӑх вӑхӑтсенче мӗн тери пулӑшу парасси ҫинчен каласа пачӗ ҫеҫ мар, ҫынсен аллипе урӑхлатса ҫӗнетнӗ Ставрополь ҫӗрӗ малашне епле пулмаллине те ӑнлантарса пачӗ.

Используя такую красивую и отважную метафору, к тому же с целью сильнее уговорить и используя слова «стена, для защиты от сухого ветра со стороны Каспийского моря», «большое место для сохранения влаги», «стена, для защиты от сухой погоды», он не только рассказал какую помощь дадут эти молодые леса в скором времени, когда колхозы все время ведут борьбу за обильный урожай, но и разъяснил о том, как преобразованная рукаи людей земля Ставрополя будет выглядешь в ближайшем будущем.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хытхура купине чӗртсе янӑ тӗле Кирюхӑпа Вася таҫтан тип ҫырмаран шыв ӑсса килчӗҫ; вӗсем тӗттӗмре куҫран пач ҫухалчӗҫ, анчах вӗсен витрисем чӑнкӑртатнипе калаҫни тӑршшӗпех илтӗнсе тӑчӗ; апла пулсан, тип ҫырми инҫех мар ӗнтӗ.

Пока разгорался бурьян, Кирюха и Вася ходили за водой куда-то в балочку; они исчезли в потемках, но всё время слышно было, как они звякали ведрами и разговаривали; значит, балочка была недалеко.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Анчах тип вара сиксе ӳксенех вӑл пӗтӗмпех улшӑнса кайрӗ: аҫамне ҫанӑран тӑхӑнчӗ, карабинне аллине тытрӗ, предохранителе куҫарса лартрӗ те, тискер кайӑк пек йӑпшӑнса, йӗри-тавралла ҫивӗччӗн пӑхса, кашни шава тӑнласа, сайра-хутра аялта ирхи кӑвак тӗтре айӗнче пытанса ларакан хутор ҫинелле пӑха-пӑха илсе, тип вар тӗпӗпе сӑрталла утрӗ.

Но как только спрыгнул в яр, тотчас преобразился: надел зипун в рукава, взял карабин на руку, сдвинул предохранитель и пошел по теклине в гору крадущейся, звериной походкой, зорко посматривая по сторонам, прислушиваясь к каждому шороху, изредка оглядываясь на хутор, тонувший внизу в сиреневой утренней дымке.

XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫӗр тип ҫырмасен ҫав тери пысӑк тӑмлӑ-хӑйӑрлӑ куҫӗсемпе кӑна тӗнче ҫине пӑхса выртать; ҫил вӗҫтере-вӗҫтере кайнине пула, ҫав вырӑнсенче юр тытӑнса тӑрайман; анчах ун вырӑнне тип ҫырмасемпе варсене хытса ларнӑ кӗртсем хӳсе кайнӑ.

Лишь со склонов балок суглинистыми глазищами глядит на мир земля; снег не задержался там, сдуваемый ветром, зато теклины балок и логов доверху завалены плотно осевшими сугробами.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Эсир ӑна, ҫӑл патне пырсан та, тип ҫӑварла виҫшер сехет палкатӑр.

Куҫарса пулӑш

Хуйхӑ хупӑрласан, хусӑк тыт // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

— Халӑх ҫунакан тип улӑм пек хирӗлет ҫав.

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Хӗветӗр тӑварнӑ урапа патне пычӗ, урапа ҫинчи йывӑҫ турачӗсене, тип ҫулҫӑсене шӑлса пӑрахрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Пур еннелле те кӑнтарса тӑсӑлнӑ тип тураттисем юмӑҫ кил-ҫурчӗн канлӗхне хускатма хӑякансене халь чиксе пӑрахма хатӗр пек курӑнаҫҫӗ, Платун хӑраса кайнипе чӗркуҫҫи айӗсем чӗтреме тытӑнчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

XXIV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех