Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тепӗнчен (тĕпĕ: теп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пурте лакӑм патне чупрӗҫ, унта лакӑм тепӗнчен шыв тапса тӑрать.

Все бросились к яме, на дне которой из земли била струйка воды.

Пӗчӗк ҫырма // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Ҫав тӗлте шыв тепӗнчен ҫӑлкуҫ тапса тӑрать, урӑхла ӑна шывкуҫ теҫҫӗ.

В этом месте на дне бьет- родник, или, как говорят, ключ.

Ҫӑлкуҫсем // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Каллех таҫтан аялтан, ҫӗр тепӗнчен пекех, ҫын сасси илтӗннӗ:

И снова послышался голос снизу, как будто из-под земли:

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Хӑйӗн яшкине ҫисе ярсан, Рене-Жан кашӑкӗпе тирӗк тепӗнчен хырса илчӗ, унтан, ассӑн сывласа янӑ хыҫҫӑн, мӑнаҫлӑн: — Яшкана йӑлтах ҫисе ятӑм, — терӗ.

Рене-Жан кончил есть, поскреб ложкой по донышку миски, вздохнул и степенно заметил: — Весь суп съел.

I // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пантелей Прокофьевич, кӑмӑлне ҫемҫетнӗ куҫӗсемпе мӑчлаттарса, хӑтин сивӗ куктӗррипе тӗрленсе тӑракан питӗнчен пӑхрӗ те лаша чӗрни пек сарлака аллаппийӗпе кӗленче тепӗнчен ачашшӑн шаплаттарчӗ.

Пантелей Прокофьевич, растроганно моргая, глядел на засеянное конопушками лицо свата и ласково шлепал широкой, как лошадиное копыто, ладонью по дну бутылки.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех