Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

таятчӗ (тĕпĕ: тай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫул икӗ айккипе ӳсекен курӑк, вӗсене саламланӑн, пуҫне таятчӗ.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш уявӗ — Акатуй // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Ҫупахӗ мӗн чухлӗ таятчӗ пулӗ?

Лещ-то на сколько бы потянул?

VII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Унтан вӑл ман урлӑ сикме вӗренчӗ Унпа аппаланма ҫӑмӑлах марччӗ, мӗншӗн тесен вӑл вуникӗ килограмм таятчӗ.

Потом он прыгал через меня Возиться с ним было нелегко — в нём было около двенадцати килограммов.

Мимуспа карлик // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Вӗсем иккӗшӗ те сыпнӑччӗ, — арӑмӗ кулкалатчӗ, пурне те пуҫ таятчӗ тата дьякӑн пек сасса палӑртса калатчӗ.

Обе они были выпивши, — баба улыбалась, кланялась всем и говорила на о́, точно дьякон:

V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пӳлӗмсенчен ҫамрӑк хуҫа арӑмӗ утса тухатчӗ, кукамая кӑмӑллӑн пӑхса пуҫ таятчӗ.

Выходила из комнат молодая хозяйка, благосклонно кивала головою бабушке.

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл хыҫалти крыльцаран пырса кӗретчӗ, кухняна кӗнӗ чухне турӑшсем ҫине пӑхса сӑхсӑхатчӗ, унтан пилӗк таран пӗкӗрӗлсе йӑмӑкне пуҫ таятчӗ, ҫав пуҫ тайни вара, темӗн чул пӑт туртакан йывӑрлӑх пек, мана усӑнтарса яратчӗ, пӑватчӗ.

Она являлась с чёрного крыльца, входя в кухню, крестилась на образа, потом в пояс кланялась младшей сестре, и этот поклон, точно многопудовая тяжесть, сгибал меня, душил.

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Шерккей тахҫантанпах ялти Кантюксене пуҫ таятчӗ ҫав, тӗлӗкпе сарӑлман иккен унӑн ӗмӗтри хавалӗ.

Видать, не зря всю жизнь ломал Шерккей шапку перед Кандюками, вот и сбылась его заветная мечта.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑна эп магазинсенче, театрсенче тӗлпулаттӑм, ку вара питӗ аван марччӗ, мӗншӗн тесен вӑл пуҫ таятчӗ, эпӗ нимен те каламастӑм.

Я встречала его в магазинах, в театре, и это было очень неприятно, потому что он кланялся, а я не отвечала.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун чухне вӑл 114 килограмм таятчӗ.

Тогда он весил 114 килограммов.

Вӑйлисен вӑййи аталанать // А.МИХАЙЛОВ. «Хыпар», 2016.07.05, 103-104№

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех