Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Час-часах хӑнасене ӑсатса ярсан, вӑл мана хӑй патне ҫӗр выртма хӑваратчӗ, эпир пӳлӗме тасататтӑмӑр та, унтан урайӗнче, кӗҫҫесем ҫинче, кӑшт ҫеҫ лампадка ҫутатакан тӗттӗмлехре нумайччен туслӑн пӑшӑлтатса выртаттӑмӑр.

Часто, проводив гостей, он оставлял меня ночевать; мы чистили комнату и потом, лежа на полу, на войлоках, долго дружеским шопотом беседовали во тьме, едва освещенной огоньком лампады.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Пӗрре эпир пӗве патӗнчи тайлӑк ҫӗрте йывӑҫсем ӳссе хупланӑ ҫула тасататтӑмӑр.

Раз мы вычищали на полубугре подле пруда заросшую дорожку.

Йывӑҫсем вырӑнтан вырӑна куҫса ҫӳрени // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӗҫе пуҫличчен малтан шыв сапмалла выляттӑмӑр, кайран йӑлтах ҫуса тасататтӑмӑр.

До начала работы брызгались водой, после всё основательно мыли.

Вӑтӑр пилӗк ҫул иртсен // Валентина ИЛЬИНА. «Тӑван Ен», 47-48№, 2016.06.23-30