Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тарӗпе (тĕпĕ: тар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗҫхалӑхӗ хӑйӗн тарӗпе шӑварса ӳстернӗ хунавсем теме.

Куҫарса пулӑш

III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Унтан тулли кӑмӑлпа, ҫаврӑнӑҫуллӑн, шӳтлӗн-мӗнлӗн калаҫкаласа, мӑшлатса та ухлатса, лӑшлатса та кехлетсе, мӗнпур ӑсталӑхне тан таптарса, ҫурӑмра ҫулӑм хыптара-хыптара, алӑра ҫиҫӗм ҫиҫтере-ҫиҫтере, чикан тарӗпе ҫӑвӑна-ҫӑвӑна, вӑл-ку ҫӗрӗшсе чалӑшнине, хӑйпӑнса тухнине улӑштарса тӳрлетрӗҫ, ҫирӗплетрӗҫ, пӳрт пӗренисен хушӑкӗсене мӑк ҫапса тухрӗҫ, тӗкме юсарӗҫ, карта тытса пачӗҫ, вутӑ татса, ҫурса шаршанларӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Виҫеллӗ эрех // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 188–197 с.

Йӑтмарҫӑсем, ӑшши панӑ мунча тарӗпе ҫӑвӑнаканскерсем, пӑшт-пашт йӳҫекен чуста пек пӑшлаткаласа, Ула Тимӗр патне мӑкавлӑн мӑкӑлтатса пычӗҫ те ун ҫумне, тенкел ҫине хӑмӑррӑн тӗшӗрӗлчӗҫ, лаклатрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Яланах хаваслӑ Тимошӑн ӗҫ тарӗпе вараланнӑ пит-куҫӗнче хальхинче те кӑмӑллӑ кулӑ выляса тӑрать.

Куҫарса пулӑш

Ирхи сывлӑм // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 84–112 с.

Халӑх тарӗпе пухнӑ тулла тултарттарасшӑн пулчӗҫ!

Это пшеницу-то, собранную трудом народа!..

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Михха ӳсӗмӗн ҫулӗ — халӑх юнӗпе те тарӗпе пӗвеннӗ ҫул.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмер сакки сарлака» роман пирки // Михаил Сироткин. «Тӑван Атӑл». — 1962, 2(95)№ — 89-97 с.

Ялти пурнӑҫа аса илтерсе ут тарӗпе тислӗк шӑрши кӗрет.

…Милые сердцу родные картины и с детства знакомые запахи заставляют его вновь и вновь любоваться.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сывлӑшра этем тарӗпе тусан шӑрши кӗрет.

В воздухе стоит терпкий запах мужского пота, смешанный с пылью.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ишутӑн пулнӑ май: Ухтер Ҫын тарӗпе пуҫтарнӑ пурлӑх, Ҫынна нумай кӑтартнӑ хурлӑх, Унран нумайӑш курнӑ терт.

Куҫарса пулӑш

XI // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Анчах манӑн шӑпах вӗсене курас килет, Дрибб, сирӗнни пек элес-мелес, ӗҫ тарӗпе вараланнӑ, лӳчӗркеннӗ, сӑмса вырӑнне тӳмепе капӑрлатнӑ кӳлепесене мар!

Но я хотел бы увидеть именно их, а не нескладные туловища, вроде вашего, Дрибб, замызганного рабочим потом и украшенного пуговкой вместо носа.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Вӑл, ахӑртнех, йӗнертен тин ҫеҫ хӑпнӑ, мӗншӗн тесен унран лаша тарӗпе одеколонӑн хутӑш шӑрши переҫҫӗ.

Он, видимо, недавно покинул седло, так как от него разило смешанным запахом одеколона и лошадиного пота.

IV. Хейлӗн юлашки пӑнчи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Кӑмӑллӑ ак ҫак кайӑксене, Турра мухтакансене, ҫак лӗпӗшсене, чи чаплӑ пултарулӑхӑн чӑн-чӑн ӑслӑхне палӑртмашкӑн ӗҫлекенскерсене, ҫӗр ҫимӗҫӗсене, тӗнӗ ҫирӗп тытакансен тарӗпе шӑварӑннӑскерсене…

Вот этих нежных птичек, славящих бога, бабочек, служащих проявлением истинной мудрости высокого творчества; земные плоды, орошенные потом благочестивых…

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Пироксилин тарӗпе пуля виҫӗ хут инҫерех вӗҫнӗ.

От пироксилинового пороха пули летели в три раза дальше.

Тӗтӗмсӗр ҫунакан тар // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

«Тип шара» вуласа тухсан, чӑваша, Макҫӑма, ҫын тарӗпе пурӑнакансем никам та хӗрхенменнине куратпӑр, пӗр усал Емельяниха кухнинче мӗн пур хура ӗҫсене туса пурӑннӑ тӑлӑх хӗр Феня ҫеҫ, — вырӑс хӗрӗ, — хӗрхеннӗ ӑна.

Прочитав «Сухую беду», мы видим, что никто, что живет за счет усилий других, не жалеет чуваша, Максима, и лишь одна Феня, русская сиротка, что занимается всеми черными делами на кухне злой Емельянихи, жалеет его.

Д. Н. Телешов // Хветӗр Уяр, Иван Мучи. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 3–7 с.

Пӗр шан е пӗр йӑран та пулин Го Цюань-хай хӑй тарӗпе шӑварманни пур-и?

А есть ли такой шан или грядка, которые бы Го Цюань-хай потом своим не полил?

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл Сулла пуҫласа янӑ проскрипципе конфискациленӗ пурлӑха йӳнӗ хакпа илсе тултарнӑ; вӑл пысӑк процент шӑйӑрмалла кивҫен укҫа панӑ; пилӗкҫӗре яхӑн чура — архитекторсемпе чул чавакансем — туяннӑ та, вӗсен нушаллӑ тарӗпе тӳлевсӗр-мӗнсӗрех темӗн чухлӗ ҫуртсем тӑва-тӑва лартнӑ.

Он скупал по самой низкой цене имущества, конфискованные Суллой у жертв проскрипций, он давал деньги взаймы под огромные проценты, он приобрел около пятисот рабов — архитекторов и каменщиков, которые выстроили бесчисленное количество домов на пустырях, доставшихся ему почти даром: там когда-то стояли жилища простонародья, сгоревшие от частых пожаров…

IV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫавӑн пек каласан, Зеб хӑй хутаҫҫи ӑшӗнчен хут татӑкӗ туртса кӑларать, хӗррисемпе ҫунса, пӑшал тарӗпе хуралса кайнӑ хут татӑкӗ кӑларать.

При этих словах Зеб вынимает из своего кисета клочок бумаги, обожженной по краям и почерневшей от пороха.

ХСV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл унран кӗрекен арҫын тарӗпе табак тӗтӗмӗ каснӑ йӳҫек шӑрша — пӗр унран ҫеҫ килекен питӗ пӗлнӗ тӑван шӑрша — ытараймасӑр сывла-сывла ҫӑтрӗ.

Она жадно вдыхала исходивший от него смешанный запах терпкого мужского пота и табака, такой знакомый и родной запах, свойственный лишь одному ему.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вокзал умӗнчи плошадьре — ӑна юпа ҫинче сулланса тӑракан шуҫ абажурлӑ пӗр лампӑ ҫутатнӑ — лавсем туллиех, тислӗк шӑрши, лаша тарӗпе хӗрнӗ утӑ шӑрши кӗрет.

На привокзальной площади, освещенной одной качавшейся на столбе под жестяным абажуром лампочкой, сгрудились подводы, пахло навозом, конским потом, волглым сеном.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Иртсе пыракан сотньӑсенчен ут тарӗпе чӗн амуницин йӳҫек шӑрши ҫапать.

От проходивших сотен наносило конским потом и кислотным душком ременной амуниции.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех