Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тармаллаччӗ (тĕпĕ: тар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑйӑ правилисене пӑхӑнса Ула Тимӗрӗн халӗ Полинӑна хулпуҫҫийӗнчен лӑп туса илмеллеччӗ те, ура ҫине тӑрса, каялла тармаллаччӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Тем тесен те вӑл каҫ Ахтупайпа Северьянӑн ҫырма леш енне сунара каймалла марччӗ, хапхасене питӗрсе килтех лармаллаччӗ е хаклӑрах япаласене пытарса хурса хире тармаллаччӗ.

Куҫарса пулӑш

14. Вырӑссем тухса кайсан // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Чӑнах та, манӑн кунтан ҫавнашкал пӑтӑрмахшӑнах маларахах тухса тармаллаччӗ, анчах юн вӗренӗ чухне ҫавна ас тӑватӑн-и вара?

Правда, из-за таких же историй я должен был отсюда бежать, но разве помнишь это, когда кипит кровь?

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Хаваспах тухса тармаллаччӗ те…

Я с радостью убежала бы…

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

«Ҫывӑхарах ямалла-мӗн ӑна, штыкне аяккалла сирмеллеччӗ те прикладпа ҫапса ӳкермеллеччӗ, кайран тармаллаччӗ вара…» — тет вӑл хӑй ӑшӗнче.

Мысленно говорит: «Надо было подпустить его, отвести удар, сшибить прикладом, а потом уж убегать…»

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Куҫа хупсах тармаллаччӗ!..

Закрывай глаза да беги!..

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эх, йыт ҫурисем, ӳкӗнӗҫӗ ан пултӑр тесе, пӗрер хут та пулин тӑшман ҫине персе пӑхмаллаччӗ, унтан вара тармаллаччӗ, — ӳкӗтлерӗ таркӑнсене Марин пичче, хӑй хыҫалтан пӑшалпа вӗсене окоп патнелле хӑваласа пычӗ.

— Эх вы, сукины дети, хоть бы по одному разу выстрелили, для очистки совести, а потом уж улепетывали, — укорял беглецов дядя Марин, конвоируя их к окопу с ружьем, наведенным им в спину.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех