Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тавлашман (тĕпĕ: тавлаш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Салтыков воеводӑпа тавлашман пулсан, тен, ӗҫ ун пекех шала каймастчӗ те пуль.

Куҫарса пулӑш

1. Тӗнче хӗсӗр мар // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Шӑп ҫакӑн ҫинченех тусӑмсемпе мӗн чухлӗ тавлашман та шавламан пуль.

Сколько раз с друзьями велись споры-разговоры о том же самом.

4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ҫак кунран пуҫласа ватӑ разведчик кирек мӗн каласан та унпа никам та тавлашман.

И что бы с тех пор старый разведчик бойцам по делу ни говорил, никто уж оспаривать не решался.

Разведчиксем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 46–54 с.

Манах Тихонпа тем пирки килӗшмен, анчах вӗсем, тавлашман пулин те, пӗр-пӗрин ҫине кӑмӑлсӑр пулса мӑкӑртатнӑ, иккӗшӗ те пӗр-пӗрин тӗлӗнчен суккӑр ҫынсем пек иртсе ҫӳренӗ.

С Тихоном монах был в чём-то не согласен, они ворчали друг на друга, и хотя не спорили, но оба ходили мимо друг друга, точно двое слепых.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Сирафуна акула тытӑҫса ӳксен, эпӗ акулӑшӑн алӑ ҫапса тавлашман пулӑттӑм!

И при схватке между сирафу и акулой я не держал бы пари за акулу!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӗсене арӗслесен, Шалимавӗ нимӗн те чӗнмен, ним те тавлашман, Дягиловӗ кӑшкӑрашнӑ, вӑрҫнӑ, хӑратнӑ, турӑ тӳрре, тӗрӗслӗхе пурӗ пӗрех курать, инженера уншӑн пурӗ пӗрех тавӑрӗҫ, тесе юнанӑ вӑл.

Когда их арестовывали, Шалимов ничего не говорил, не спорил, Дягилев кричал, ругал, запугивал, угрожал, что Бог все равно увидит правду и справедливость, и инженера ему все равно вернут.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Райком бюровӗ Вершинина Приреченски МТС зонинчи секретарь ӗҫӗнчен хӑтарнӑ хыҫҫӑн вӗсем юлашки кунчченех Сергей Яковлевичпа туслӑ килӗштерсе ӗҫленӗ, нихҫан нимӗн ҫинчен те тавлашман.

С тех пор как Сергей Яковлевич освободил его от обязанностей секретаря по зоне Приреченской МТС, они работали до последнего дня дружно, согласованно, пи о чем никогда не споря.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корней ҫавӑнпа Аникей патшалӑха усӑ кӳрессишӗн мар, хӑйӗншӗн ытларах тӑрӑшнине пӗлнӗ пулсан та, тавлашман: инструкторпа чунтан калаҫас килмен унӑн, мӗншӗн тесен вӑл Корнейпа тӑнлӑ-пуҫлӑ ватӑ ҫынпа мар, нимӗн те ӑнланман пӗчӗк ачапа калаҫнӑ пек калаҫнӑ.

И хотя Корней знал, что Аникей больше всего печется о себе, а не о пользе державы, он спорить не стал: инструктор не располагал к душевной беседе, а разговаривал с ним так, словно он, Корней, был малым и несмышленым дитем, а не взрослым человеком, у которого есть своя голова на плечах.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпир, Давыдов юлташ, пачах тавлашман, сире ҫавӑн пек туйӑнчӗ пулӗ, вӑл-ку ҫинчен, пуринчен ытла хуҫалӑх пирки калаҫрӑмӑр.

— Да мы и не спорили, товарищ Давыдов, это вам показалось, а так, вообще, вели разговор о том о сем, все больше по хозяйству.

XVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

22. Вӑл кунтан тапранса кайнӑ та урӑх пусӑ алтнӑ, кун пирки тавлашман вара; ӑна Реховоф ят панӑ, вӑл: халӗ Ҫӳлхуҫамӑр пире ирӗк вырӑн пачӗ, эпир ҫӗр ҫинче ӗрчӗпӗр, тенӗ.

22. И он двинулся отсюда и выкопал иной колодезь, о котором уже не спорили, и нарек ему имя: Реховоф, ибо, сказал он, теперь Господь дал нам пространное место, и мы размножимся на земле.

Пулт 26 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех