Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫӑлтӑр сӳнни ҫинчен шухӑшлама та кирлӗ мар.

Куҫарса пулӑш

Кунтан — ҫӑлтӑрсем патне! // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Анчах тепӗр куннех унӑн яланхи шӳтлӗхӗ сӳнни палӑрчӗ, чарусӑр кӑвак куҫӗсем тӗксӗмленчӗҫ, хаярланчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Портсигар // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 35–41 с.

Ҫапах килсе тухни сасартӑк Ан пултӑр ӗмӗчӗ сӳнни.

Куҫарса пулӑш

V // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Тата темскер каласшӑнччӗ Васильев, анчах сасартӑк ҫывӑхрах, кантӑксене чӗтретсе, снаряд ҫурӑлни тата пӗр вӑхӑтлӑха электричество ҫути те сӳнни унӑн сӑмахне татрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Вӑл ҫухавин сӳсленчӗкне хачӑпа тикӗслерӗ, пушмакне пӑхӑр пек ҫуталиччен тасатрӗ, кофе хӑпӑл-хапӑл ӗҫрӗ, Кишлотӑн юлашки вӗрентӗвӗсене ӑмӑррӑн итлерӗ, — вӑл Давенанта ӑнсӑртран, сӑмах май тенӗ пек, пӗр шухӑш калама ыйтрӗ: «Йӗрӗнӳ», тӗрӗссипе, «Кӑмӑллӑ ӗмӗт сӳнни» — хулан кӑмӑл-сипетне тӗпчеме юратакан джентльменсемшӗн ку питех те кӑсӑклӑ пулма кирлӗ.

Он подровнял ножницами бахрому воротничка, начистил, как медь, башмаки и, поскорее хлебнув кофе, сумрачно выслушал последние наставления Кишлота, желавшего, чтобы Давенант, как бы случайно, сказал Футрозу, что «Отвращение» есть, в сущности, «Приятное разочарование» — небезынтересное для любознательных джентльменов, изучающих нравы города.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пӗрремӗш ҫӑлтӑр — Проксима сӳнни пире тӑватӑ ҫултан кӑна курӑннӑ пулӗччӗ; телескопсем витӗр пӑхакан астрономсемшӗн кӑна сӳнет вӑл, ахаль куҫпа вӑл пурпӗрех пире курӑнмасть.

Только через четыре года погаснет первая звездочка — Проксима; она погаснет для астрономов с их телескопами, а простым глазом ее и так не видно.

Ҫӑлтӑрлӑ тӳпе ӳкерчӗкӗ // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Кӑнтӑр ҫути сӳнни уншӑн сисӗнмен, каҫа та вӑл канӑҫсӑр ирттернӗ, ыйӑхӗ те килмен.

Дней он не видел, ночи проходили в беспокойном забытьи.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Пӗлетӗн-тӗк, пӗл пӗтӗмпех: нацисем пӗрлешсе тӑванланасси вӑл — нацисем сӳнни мар, пачах урӑхла, чечекленсе аталанни.

Да и уж если ты так хорошо это заучила, то надо бы помнить, что единение наций должно идти через расцвет — заметь: не через угасание, а через расцвет — национального.

16 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Кӳршӗсем патӗнче калиткесем чӗриклетсе уҫӑлса хупӑнни илтӗнет, электричество хунарӗсем кӗскен кӑна ҫутӑла-ҫутӑла сӳнни курӑнать, ют чӗлхепе шавласа калаҫаҫҫӗ.

Рядом, у соседей, скрипели калитки, вспыхивали короткие резкие лучи электрических фонариков, слышались чужие голоса.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Этемшӗн чи кансӗрри вӑл — шанчӑк сӳнни.

Самое страшное для человека — это утратить веру в себя, в свои силы, лишиться всякой мечты.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл сӳнни пилӗкҫӗр ҫул та пур.

Пятьсот лет тому назад.

X сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫынсем нимӗн ҫинчен шухӑшламасӑр утса ҫӳретчӗҫ, ку вырӑнта пурнӑҫ сӳнни ҫинчен вӗсем пӗлмеҫҫӗ те…

Равнодушно шли люди, и никто не знал, что здесь погибла чья-то жизнь…

Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.

Кӑнтӑрлапа дворник пыратчӗ те кил хушшине шӑлса тасататчӗ, тӗксене пуҫтарса каятчӗ, вара кунта такамӑн пурнӑҫӗ сӳнни ҫинчен никам та пӗлместчӗ.

В полдень приходил дворник, выметал перья, и никто не мог потом узнать, что здесь погибла чья-то жизнь.

Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.

Пур асапӗ-тӗсепӗ, тарӑхса хӑшкӑлни, хушӑран намӑсланни те, ҫывӑх тус-йышӗсем пуҫӗсене кӑлӑхах хуни, ҫавсемпе пӗрлех тата шанчӑксӑр юратӑвӗ те хупӑнса ларни, ӑша кантарми ҫилӗ, нимӗнле йӑпатайми тунсӑхӗ, пӗр-пӗччене тӑрса юлни те кун-ҫулӗнче ӗмӗчӗ сӳнни, вӗҫӗ-хӗррисӗр аса илӗвӗ — ырри те пулнӑ пуль унта, усалли те, анчах пур пӗрех ҫавсем халь нимӗне тӑманни — пӗхӗмпех куҫҫульпе хутшӑнса тӑкӑнчӗ.

Страдания, горькие разочарования, угрызения совести, скорбь о напрасных жертвах и вместе с этим безнадежно погибшая любовь, озлобление, безутешная тоска, сознание своего одиночества и бесцельности жизни, рой воспоминаний — и светлых и мрачных, но в одинаковой мере мучительных — все было в этих слезах.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах кинемисемпе мучисене вӑл сӳнни е кӗтмен ҫӗртенех электричество пӗтни шиклентерет.

Куҫарса пулӑш

Уншӑн ӗҫ - сывлӑх // Ирина НИКИТИНА. «Хресчен сасси», 38(2625)№, 2016.09.29

Чӑвашсемшӗн чи пысӑк трагеди ҫын вилни мар, вучах сӳнни, кил хупӑнни пулнӑ.

Для чуваша величайшей трагедией была не смерть близкого человека, а угасание родного очага, запирание дома на замок.

«Кӗркунне ҫынна хӑйпе хӑй пулма май парать» // Роза Власова. «Хыпар», 2016.09.28, 153№