Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шик туйӑмӗ, паллах, ытларах мана ҫӑлса илчӗ: мӗн калӗ-ши атте пирӗн вӑйӑран тухнӑ сӑтӑра — хуҫса-ватса пӗтернӗ ҫамрӑк ҫӗмӗрт кӗттине — курсан?

Куҫарса пулӑш

Выляма та ӑс кирлӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 143–160 с.

Пурнасчӗ ирӗк, ырӑ, шавлӑ, Нихҫан курмасӑр сӑтӑра.

Куҫарса пулӑш

XXXII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Урана ахлата-ахлатах сӑтӑра пуҫларӑм.

Со стоном стал я потирать больную ногу.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Людвига упӑшкин кӑмӑлне туйса илчӗ те пӳрни вӗҫӗсемпе унӑн ҫӑмки ҫинчи витӗрех палӑракан пӗркеленчӗке якаткаласа сӑтӑра пуҫларӗ.

Людвига уловила настроение мужа и прикоснулась кончиками пальцев к его бровям, сглаживая резкую поперечную складку на лбу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Сӑтӑрса ӑшӑтӑр ӑна, шӑллӑмсем, — терӗ те Остен, малтан хаех Огняновӑн питне-куҫпе, аллисене, кӑкӑрне юрпа сӑтӑра пуҫларӗ.

— Растирайте его, братцы! — крикнул Остен и первый принялся тереть снегом лицо, руки и грудь Огнянова.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.