Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Арҫынсем кремль сӑртӗнчен аялалла чупса аннӑччӗ ӗнтӗ, Эрнепи хула еннелле тунсӑхлӑн тепре пӑхса илчӗ, питпе хӗвел анӑҫ еннелле тӑрса турра кӗл турӗ.

Куҫарса пулӑш

6. Тӑван хурӑнсем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ҫул ҫинче ялсем сахал тӗл пулаҫҫӗ, вӗсем Атӑл сӑртӗнчен аяккарах выртакан лапамсемпе ҫырма-ҫатрасене вырнаҫнӑ.

Куҫарса пулӑш

5. Ҫеҫен хир // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ульяна хӑй пахчинчи типӗ те ӑшӑ ҫӗр ҫине ӳкнӗ те, Псёл сӑртӗнчен ялкӑшса ҫунакан, ҫулӑм тата йӳҫӗ тӗтӗм ыталаса илнӗ ял варринче, куҫҫульпе йӗме пуҫланӑ.

И упала женщина на сухую тёплую землю своего огорода, и залилась она горькими слезами у пылающего пепелища на холме над Псёлом, посреди объятой пламенем, окутанной едким дымом деревни.

145 полк ялавӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 145–155 с.

Кахӑрла сӑртӗнчен лӑвсем аннине чи малтан Шинкӗл асӑрхарӗ.

Первым увидел спускающиеся с Какерлинской горы подводы Шингель.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Маунганаму сӑртӗнчен тухнӑранпа ҫулҫӳревҫӗсем ҫӗр миль кайрӗҫ, океан хӗрне ҫитме вӑтӑр мильрен ытла каймалла мар.

Путешественники прошли сто миль от Маунганаму, и не больше тридцати миль отделяли их теперь от берега океана.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Маунганаму сӑртӗнчен аллӑ мильре тӑракан ҫак тӳремлӗх питех те илемлӗн курӑнса выртать.

Вид этой равнины, отстоящей на пятьдесят миль от Маунганаму, радовал глаз.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сирпӗнсе тухакан лава Маунганаму сӑртӗнчен юхса анма пуҫларӗ.

Потоки лавы бороздили теперь склон Маунганаму.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Яру-Дзангбо-Чу Тибет сӑртӗнчен ниҫта та тармӗ.

Яру-Дзангбо-Чу никуда не уйдёт из Тибетских гор.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Халӑх ӑс-хакӑлне хускатакансен пархатарлӑ йышӗ ик хӗвелпе — Паиссий манахран пуҫласа Левский тияккӑна ҫити ҫуталса тӑрать, ҫемҫетсе ҫӗнетнӗ хире акса тухрӗҫ ӗнтӗ, ҫав ӑс-хакӑла пӗри Афон сӑртӗнчен, тепри хӑйӗн вилӗм таканӗнчен пиллесе тӑчӗ.

Эта замечательная вереница, которую открывал монах Паисий и замыкал дьякон Левский — оба святые, — уже засеяла и удобрила ниву, и первый благословил ее с высоты Афона, а последний — с высоты своей виселицы.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпир унпа иксӗмӗр мӗлкӗпе витӗннӗ, мӑкпа кӗҫҫеленнӗ, тӑван сӑртӗнчен катӑлса ӳкнӗ пысӑк чул умӗнче, — салхуллӑ та хӑмӑр чул умӗнче, хӑйӑр ҫинче выртатпӑр.

Мы с ним лежим на песке у громадного камня, оторвавшегося от родной горы, одетого тенью, поросшего мхом, — у камня печального, хмурого.

Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.

Вӑл Йӑрар сӑртӗнчен хими заводне хывнӑ ҫул тӑрӑх юман ларттарнӑ.

Куҫарса пулӑш

Салхуллӑ Салука // Ҫӗнтерӳ ҫулӗ. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2010,09,18

36. Аморрейсен ҫӗрӗ Акравим сӑртӗнчен тата Села хулинчен пуҫланса тавраналла сарӑлса выртнӑ.

36. Пределы Аморреев от возвышенности Акравим и от Селы простирались и далее.

Тӳре 1 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.