Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Акӑ, сӑмахран, 2000 ҫулхи июль уйӑхӗнче, ҫыравҫӑ вилнӗ хыҫҫӑнах, «Хыпар» хаҫатра пичетленнӗ уйрӑлу сӑмахӗнче В. Станьялпа А. Тимофеев (Ыхра) Николай Мартынов сӑпайлӑхне, тирпейлӗхне, ӗҫченлӗхне аса илсе писателӗн «Хӗллехи ӑшӑ» повеҫӗнчи тӗп геройӑн, Малян ятлӑ ватта юлнӑ хӗрӗн, сӑнарӗнче чӑн чӑваш характерӗ сӑнланнине, Малян Нарсписен, Саламписен, Укахсен ретӗнчи сӑнар пулнине палӑртаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Саланнӑ саманара нитне ҫухатмасӑр хӑтлӑх шыранӑ писатель // Борис Чиндыков. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 3-8 с.

Ҫав вӑхӑтрах, пирӗн психика ҫанталӑкӗ шухӑшсене вулама май парас тӑк, — Стэнли, паллах, Гент ӑсӗнче мӗн те-тӗр вуласа ҫак этемӗн сӑпайлӑхне тивӗҫлипе хаклайӗччӗ; Гент, ҫапах та, хӑйӗн шухӑш сӑнарлавӗнче ҫӗкленӗ ту мӗлкинче хӑй кӑна пӗлекен ҫӗре вырнаҫнӑ.

Между тем, если бы психическая природа наша позволяла читать мысли, Стэнли не преминул бы, прочтя кое-что в уме Гента, отдать должное скромности этого человека, приютившегося незаметно в тени горы, мысленно воздвигаемой им.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫапла тума мана шкулта пӗр юлташ вӗрентнӗччӗ: эсӗ апла та мар, капла та мар, тесе каласшӑн пулсан, хулпуҫҫисене хускатса ил, вара сана пурте «ҫапла» тесе каласшӑнччӗ те, сӑпайлӑхне пула каламарӗ, тесе шутлӗҫ, тенӗччӗ.

Это меня один мой товарищ в школе так научил: если, говорит, не хочешь сказать ни да, ни нет, то пожми плечами — все подумают, что хотел сказать «да», но только поскромничал.

Белогорка шывӗ хӗрринче // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Ҫамрӑксем ҫак ӑмӑртура хӑйсен вӑйне, сӑпайлӑхне, чӑтӑмлӑхне кӑтартаҫҫӗ.

Молодежь состязалась в ловкости, выносливости, силе.

Хуҫи кам? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Мӗншӗн эпӗ, — хӑйӗн сӑпайлӑхне уйрӑммӑнах палӑртса ответлерӗ Али.

— Зачем я, — с подчеркнутой скромностью ответил Али.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Иоҫка, ҫав самантрах, тултан ҫеҫ кӑтартакан хӑйӗн сӑпайлӑхне сирет те пушӑ йӑла йӗркипе чӑрманма ерӗҫмен ӗҫлӗ ҫын пек, сӗтел умнелле хӑюллӑн ҫул тытать.

Иоська сразу сбрасывает свой скромный облик и с видом делового человека, которому некогда тратить время на пустые формальности, прямо и смело направляется к столу.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Мӗншӗн тесен пирӗн вӑхӑтра пурне те сӑнтан пӑхса хаклаҫҫӗ: тепри ниме тӑмасть, тӑмсай, анчах хӑйне мӑнаҫлӑн тытать — ӑна хисеплеҫҫӗ; тепри, тен, талантлӑ, пысӑк усӑ пама… усӑ пама пултарать, анчах сӑпайлӑхне пула…

— Потому, в наше время все судят по наружности: иной человек и пуст и глуп, да важно себя держит, — его уважают; а другой, может быть, обладает талантами, которые могли бы… могли бы принести великую пользу, но по скромности…

XXIX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Сывпуллашнӑ май пенсионер сӑпайлӑхне пытараймасӑр хӑйӗн ячӗ хаҫата лекме тивӗҫли пирки ҫине-ҫинех иккӗленчӗ, ыттисенчен нимӗнпех те уйрӑлса тӑманнине асӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Уншӑн ӗҫ - сывлӑх // Ирина НИКИТИНА. «Хресчен сасси», 38(2625)№, 2016.09.29