Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑнӗнчен (тĕпĕ: сӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав сестран, сӑнӗнчен те ҫав тери хитрескерӗн, хусканӑвӗсем те илемлӗччӗ, вӑйлӑччӗ, сасси те чуна лӑплантараканскерччӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 3–56 с.

Нарспи Гавриловна, сӑнӗнчен самантрах тӗксӗмленнӗскер, кӑкӑрне хускатса хаш сывларӗ:

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Ӳтӗнчен, тирӗнчен, шӑмминчен, шаккинчен, сӑнӗнчен, сӑпатӗнчен, ҫӳҫ пӗрчинчен тухса кайтӑр.

Куҫарса пулӑш

Эпрахиль юпи // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Сӑнӗнчен те маларах Тумтирийӗ пахарах: Сара ука пек ҫӳҫӗ ҫинчен Масмак кӗрен пурҫӑнран, Ҫӳлӗ кӑкри ҫийӗнче Шӳлкемисем талӗртан.

Куҫарса пулӑш

I. Урха // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Хородничану ҫавӑн пек авторитетлӑ пулни, тӳрех каламалла, килӗшӳллӗ сӑнӗнчен те нумай килет.

Авторитетом, которым он пользовался, Хородничану был обязан, между прочим, и своей импозантной наружности.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ӑна хаҫатри сӑнӗнчен амӑшӗ палласа илнӗ…

Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

Сӑнӗнчен пӑхсан унӑн иккӗленӗвӗ нумая пымарӗ.

Куҫарса пулӑш

8. Новоград Свияжский // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Тумланасса хӑй вӑл вырӑсла тумланнӑ — атӑпа, шинельтен пӑсса ҫӗлетне кӗске сӑхманпа, анчах сӑнӗнчен чӑвашах: хура, пит шӑммисем сарлака.

Одетый по-русски - в перешитом из шинели коротком кафтане, сапогах, но лицом вылитый чуваш: черный, широкоскулый.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӗрне вӑл ҫийӗнчех палларӗ, анчах каччине аран-аран уйӑрса илме пултарчӗ, — сӑнӗнчен мар, хулӑн сассинчен.

Куҫарса пулӑш

XIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Сӑнӗнчен пӑхсан, пӗр-пӗр студент пулмалла.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Ку ҫамрӑк ача, матрос тумӗ тӑхӑнкаланӑскер (матрос марри сӑнӗнчен те паллӑ — Павлуш пекех ҫамрӑкскер), лавкка хуҫи патне кӗнӗ те револьверпа хӑратса укҫа ыйтнӑ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Суясси тата вылясси халӗ Моргианӑн чӑн-чӑн тӑрӑмӗ; вӑл алӑка майӗпен уҫрӗ те урата ҫинченех хӗре путса кӗнӗ сӑнӗнчен тӗмсӗлчӗ: куларах тата елпӗрӳллӗ канӑҫсӑрлӑхпа.

Тогда совершенная необходимость лгать и играть стала сразу естественным состоянием Моргианы, она плавно открыла дверь, улыбаясь с порога и юмористически тревожно всматриваясь в осунувшееся лицо девушки.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Эпӗ чӑнах та сывах мар! — кӑшкӑрсах ячӗ Джесси сӑнӗнчен унӑн чирне асӑрханӑшӑн кулянса; хӗрарӑм вара халатпа калпака ҫеҫ шута илнӗччӗ.

— Я, правда, нездорова! — вскричала Джесси, огорченная тем, что по ее лицу можно сразу заметить болезнь, хотя собеседница имела в виду халат и чепец.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Моргиана шухӑша путнӑ та ярӑнчӑк ҫине вырнаҫнӑ, Гленара садистла сӑнать, — ку вара Джессие вӗҫӗмсӗр тӗсет е калаҫӑва тӗлсӗррӗн хутшӑнать, е террасӑра каллӗ-маллӗ кумнӑ май тунсӑхлӑн пирус туртать; ларать, тӑрать, каллех ларать, вӑл каллех сиксе тӑрасси сӑнӗнчен уҫӑмлӑнах сисӗнет.

Моргиана, задумавшись, расположилась в качалке, садистически наблюдая Гленара, который или некстати вмешивался в разговор, продолжая неизменно смотреть на Джесси, или тоскливо курил, расхаживая по террасе; садился, вставал, снова садился, причем вид у него был такой, что он тут же опять встанет.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вильсон асӑрханса, эхлетсе, тарласа тенӗ пек паклаттарать, унӑн сӑнӗнчен туртни йывӑр ӗҫ пек курӑнать.

Вильсон курит осторожно, кряхтя, почти потеет, и весь вид его такой, что это — тяжелая работа.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑл сана хӑйӗн патне чӗнсе кӗртсен сӑнӗнчен нимӗн те тӗшмӗртейместӗн.

Ничего не угадаешь по его роже, когда он подзывает тебя.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫамрӑк ҫыннӑн сӳрӗк сӑнӗнчен тӗлӗннӗ Фельтон ӑна аллине кӑмӑллӑн тӑсса пачӗ; Ван-Конета вӑл кӑштах пӗлет, анчах Ван-Конет сывлӑх сунмасӑрах аллисене кӑкӑрӗ ҫине хучӗ те генерал умне хӑвӑрттӑн чӗркуҫленсе ларчӗ, ӗсӗкле-ӗсӗкле кӑшкӑрса ячӗ:

Удивленный расстроенным видом молодого человека, с которым был немного знаком, Фельтон добродушно протянул ему руку, но, отчаянно тряхнув сложенными руками, Ван-Конет бросился перед ним на колени и, рыдая, воскликнул:

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Тӗрӗс, — терӗ Давенант Консуэлӑн хӑюллӑ, кӑмӑллӑ сӑнӗнчен тӗлӗнсе тата савӑнса тӗсесе.

— Да — сказал Давенант, восхищенный и удивленный ее решительным и милым лицом.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тимлӗн сӑнаса шофер чартлаттарса сурать е питне йӗрӗнчӗклӗн пӑркалать, ларса пыракансем шуранка ҫул ҫӳревҫӗ ҫине ӑнланмасӑр тӗмсӗлеҫҫӗ, хӑш-пӗр чухне елпӗрсе аллисемпе сулкалаҫҫӗ, вӑл ӳсӗр тесе шухӑшлаҫҫӗ-тӗр, чӑнах та — куҫне чарса вӗсем ҫине тинкерекен тӗлӗнмелле ҫав каччӑ мӗн каласшӑнне унӑн сӑнӗнчен ниепле те тӗшмӗртейместӗн.

Вглядевшись, шофер сплевывал или презрительно кривил лицо, проезжие оглядывались на бледного путника с недоумением, иногда насмешливо махая рукой, думали, что он пьян, и действительно, никак нельзя было уразуметь по его виду, что хочет сказать этот странный юноша с широко раскрытыми глазами.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл ларать, пӗр урине теприн ҫине хунӑ, зала тухмалли алӑкран куҫӗсемпе тирӗннӗ, Гордон кӗрсе тӑрасса кӗтет тата вӑйӑ пӗтӗмлетӗвне унӑн сӑнӗнчен пӗлме ӑнтӑлать.

Он сидел, положив ногу на ногу и устремив взгляд на дверь в зал, чтобы заметить появление Гордона и узнать по его липу результат.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех