Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑнсене (тĕпĕ: сӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуринчен ытларах Августа Моисеевна ҫурхи сӑнсене ӳкерме юратать.

Куҫарса пулӑш

Пирӗн хӗрарӑм-художниксем // Алексей Григорьев. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 99–101 с.

Йывӑр шухӑша путать ҫак тӳсме ҫук хӑрушӑ сӑнсене куракан салтак.

Куҫарса пулӑш

«Вилнӗ-шим эпӗ?..» // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Паян аса илнӗ чух пурнӑҫри чӗрӗ сӑнсене ӳкерсе-чӗртсе тӑратма маншӑн шутсӑр ҫӑмӑл мар, апла пулин те эпӗ май пур таран тӑрӑшма тивӗҫлӗ.

Конечно, я постараюсь передать сходство как можно лучше.

IV // Юрий Артемьев. Сент-Экзюпери Антуан де. Пӗчӗкҫеҫ принц: аллегориллӗ повесть-юмах. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 64 с.

Ватӑлнӑ сӑнсене асамлӑ тӗкӗр витӗр курасчӗ».

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.

Мана халь хулара ӳсӗр ҫӳрекен ҫынсем ӗҫре телейпе савӑнӑҫ куракан ҫынсенчен ытларах интереслентере пуҫларӗҫ, эпӗ пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн пурнӑҫри ҫутӑ сӑнсене мар, хура сӑнсене ҫеҫ куракан пултӑм.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ пуҫламӑшӗ // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 37–56 с.

Нӳрлӗ ҫӗтӗк татки илсе чӳречесене, тӗкӗре, стена ҫине пысӑклатса ҫакнӑ сӑнсене тусанран тасатрӗ.

Куҫарса пулӑш

II // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Джессие хӑйне илес тӗк — аппӑшӗпе пулса иртекен сӗлкӗш калаҫу витӗмӗпе ӑна тепӗр чухне ҫӑмӑл тунсӑх ҫавӑрса ункӑлать, вара вӑл, урампа утнӑ е ларса пынӑ май, ҫынсен хушшинче ҫут ҫанталӑк шелсӗррӗн палӑртнӑ сӑнсене шырать; тӗллевӗ — вӗсене хӑй уҫҫӑн та тӗрӗссӗн пӑхнипе айӑпсӑра кӑларасси.

Что касается Джесси, ею овладевала иногда легкая грусть, когда, под влиянием болезненного разговора с сестрой, она, проходя или проезжая улицей, отыскивала в толпе лица, беспощадно отмеченные природой, с тем, чтобы в чем-то оправдать их своим ясным и точным зрением.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Карап пурри мана пӗр вӑхӑт чӑнлав пек туйӑнмарӗ; сӑнсене уйӑрма пуҫласан тинех туртӑнса ҫӳҫентӗм те хамӑн лару-тӑрӑва ӑнлантӑм.

Появление судна некоторое время казалось мне нереальным; лишь начав различать лица, я встрепенулся, поняв свое положение.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хакӗсем те пӗчӗкех мар — тетелте вырнаҫтарнӑ сӑнсене ӗненес пулсан, джип евӗрлӗ машшинпа пӗр енне каҫма 360 тенкӗ тӳлемелле.

Да и цены не маленькие — если верить фотографиям, размещенным в сети, для того, чтобы переехать в одну сторону на машине типа джипа, нужно заплатить 360 рублей.

Архангельск облаҫӗнче альтернативӑсӑр тӳлевлӗ кӗпер ӗҫлет // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/31709.html

Анчах ҫак ытахаль сӑнсене пӑхса тӑракан Калюковӑн, темшӗн, чӗри хӗссе-хӗссе ыратрӗ, куҫӗ шывланчӗ, пыра темле мӑкӑль пырса капланнӑн туйӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл ҫав хуратнӑ куҫхаршиллӗ, кулас килмесӗр ахӑлтатса кулакан сӑнсене, ҫав татти-сыпписӗр ӗҫке-ҫике укҫалла сутӑнан юрату сӗрӗмне тахҫанах курайми пулнӑ.

Что он уже давно ненавидит эти лица с подведенными бровями, этот неискренний хохот, это необузданное веселье, весь этот чад продажной любви.

V // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Хӗрлӗрех тӗтре витӗр эпӗ хӑрушла тискер сӑнсене, вӗсем ҫинче ҫӑмламас ҫӑвар шӑтӑкӗсене куртӑм та, ҫав ҫынсене хӗнес хаяр кӑмӑла аран чарса тӑтӑм.

Сквозь красноватый туман я видел свирепые рожи, волосатые дыры ртов на них и едва сдерживал злое желание бить этих людей.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Гусев чӗтрекен сӑнсене, куҫҫульпе тулсах ларнӑ, тархаслакан куҫсене, редис пек хӗрлӗ, кукша пуҫ купташкисене курать.

Гусев видел дрожащие лица, умоляющие глаза, полные слёз, красные, как редиски, облезлые черепа.

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Халӗ эпӗ ҫӗнӗ сӑнсене куратӑп.

Сейчас я вижу новые краски.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Сӑнсене те, ятсене те… астӑвӑп!

 — И лица и имена… запомню.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Сӑнсене ҫӗр тӗсӗ ҫапрӗ, ӳт витӗр пуҫ шӑмми палӑра пуҫларӗ.

Лица стали землистого цвета, сквозь кожу явственно выступали очертания черепа.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Вӗсем ҫине пӑхсан, михӗ тумалли пиртен ҫӗленӗ вараланса пӗтнӗ спецовкӑллӑ ывӑннӑ ҫынсене мар, савӑнӑҫпа ҫуталакан сӑнсене кураттӑмӑр.

И, глядя на них, не замечаешь запачканных мешковатых спецовок, а видишь только лица удивительные лица, на которых сквозь усталость светятся радость и гордость.

Тӗлӗнмелле ҫулҫӳрев // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Е вӑл самантлӑха кӑна хӑйӗн чӗринче янӑраса иртнӗ килӗшӳллӗ аккорда — хӑйӗн пурнӑҫӗнче асра юлнӑ мӗнпур сӑнсене, ҫутҫанталӑк туйӑмне, иксӗлми юратӑва пӗтӗҫтерекен аккорда — аса илчӗ пулӗ.

И он только вспоминал впоследствии стройный аккорд, прозвучавший на мгновение в его душе, — аккорд, в котором сплелись в одно целое все впечатления его жизни, ощущения природы и живая любовь.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Халӗ Петр, арман пӗви патӗнче тӑраканскер, иртнӗ вӑхӑтсенче хӑй мӗн-мӗн туйса ирттернисене аса илет, ун чухне асра юлнӑ сӑнсене малтанхи пекех анлӑн та тарӑннӑн туйма тӑрӑшать, Эвелина пӗрле марри сисӗнет-и ман чӗрере, ыйтать вӑл хӑйӗнчен хӑй.

Теперь Петр, стоя у мельницы, вспоминал свои прежние ощущения, старался восстановить их прежнюю полноту и цельность и спрашивал себя, чувствует ли он ее отсутствие.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Унӑн ӑс-тӑнӗ ӑна инҫетри уҫӑмлӑ сӑнсене эрешлесе кӑтартнӑ, анчах суккӑр валли унта вырӑн пулман…

Воображение рисовало ей яркие далекие картины, и в них не было места слепому…

VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех