Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Уйӑхра пӗрре эпир пурсӑмӑр та пӗтӗм класӗпе хӗвел ҫӳллӗшне сӑнаттӑмӑр.

Один раз в месяц мы всем классом производили наблюдения за высотой солнца.

Эпир хамӑр шкулта ҫанталӑка епле сӑнаса пыни // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Эпир час-часах хамӑр самолётсене сӑнаттӑмӑр, вӗсем нимӗҫ ҫарӗсемпе склачӗсем ҫине бомбӑсем пӑрахсан, савӑнса тӑраттӑмӑр, бомбӑсенчен хӑрамастӑмӑр.

Мы часто следили за нашими самолётами, радовались, когда они бомбили немецкие войска и склады, — мы не боялись этих бомб.

Ҫитрӗҫ! // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Пӗрне-пӗри эпир кам питӗнче мӗнле пӗркеленчӗк пуррине пӗличченех пӑхса сӑнаттӑмӑр.

И мы до того присмотрелись друг к другу, что каждый из нас знал псе морщины на лицах товарищей.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.