Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Вӑрттӑн сӑнамасан — нимӗн те пӗлейместӗн.
IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
«Хӗрӗ ӑҫта ҫӳренине ашшӗ сӑнамасан, кам сӑнатӑр! — хӑй тӗллӗн мӑкӑртатрӗ вӑл.— Кому ж, как не отцу, смотреть за своею дочкой! — бормотал он про себя.
III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.
Хӗрӗ мӗн тунине сӑнама мерӑсем ахальтен ҫеҫ йышӑннӑ пулнӑ, мӗншӗн тесен, килӗшӗр ӗнтӗ, сӑнамасан юрамасть-ҫке-ха; ырӑ сунассине те вӑл ахальтен ҫеҫ суннӑ, мӗншӗн тесен, килӗшӗр ӗнтӗ, ҫапах та хӑйӗн хӗрӗ-ҫке-ха.
II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Страницăсем:
- 1