Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑмахӗсене (тĕпĕ: сӑмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

«Чикан урапи ҫинчен ӳксе юлнӑскер, — аса илчӗ вӑл Лариса сӑмахӗсене.
Куҫарса пулӑш

Ирхи сывлӑм // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 84–112 с.

Куратӑн-и, мӗн чухлӗ деталь унта, — сӑмахӗсене тӑкать те тӑкать пуҫлӑх.
Куҫарса пулӑш

Хӗрӗ ашшӗн сӑмахӗсене илтмен пекех нимӗн те чӗнмерӗ, пӗр хушӑ тапранмасӑр выртрӗ, унтан хӑвӑрттӑн ура ҫине тӑрса тӗкӗр умӗнче тирпейленме пуҫларӗ.
Куҫарса пулӑш

11 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Полина Иван сӑмахӗсене илтмен евӗр нимӗн те шарламарӗ.
Куҫарса пулӑш

10 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

— Халӗ ӗнтӗ сирӗн, мастерсен, сӑмахӗсене итлесе пӑхар.
Куҫарса пулӑш

7 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

. — сӑмахӗсене каласа пӗтереймесӗрех йӗрсе ячӗ Марук.
Куҫарса пулӑш

Пӗр ҫулӑхсан… // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 85–90 с.

Ванюк, зоотехник сӑмахӗсене илтмӗш пулса, хирӗҫ нимӗн те чӗнмерӗ, кӑштахран вӑл вӗсене хуса ҫитсе Ленӑна хулӗнчен ҫепӗҫҫӗн тытса чарчӗ.
Куҫарса пулӑш

VII // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Шкул директорӗпе вӗренӳ пай заведующийӗн сӑмахӗсене асра тытса, тепӗр кун эпӗ Анна Капитоновна Орлова патне кайрӑм.
Куҫарса пулӑш

Амӑшӗ // Макар Хури. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 93–94 с.

Марине амӑш сӑмахӗсене ӑнланаймарӗ.
Куҫарса пулӑш

Яшка витӗр Шӑнкӑртам курӑнать // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 86-88 с.

Марине пиччӗш сӑмахӗсене ӑнланаймарӗ.
Куҫарса пулӑш

Хуйхӑ // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 85-86 с.

Вӑл пирӗн юратнӑ ҫынсен пирвайхи ачаш сӑмахӗсене, ӑшӑ кӑмӑла, хӑтлӑха, пурнӑҫри малтанхи савӑнӑҫсене, тӑван киле палӑртакан япала.
Потому что это первые и нежные слова любимых людей, тепло, уют, первые жизненные радости, это родной дом.

Тӑван чӗлхесен кунӗпе! // Хавал. https://t.me/cv_haval/491

Анчах старик унӑн сӑмахӗсене илтеймерӗ, кушнӑн ҫапах та вӑл пӗртте кӳренмерӗ.
Но он уже не слышал ее, да и не огорчался этим.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Акӑ, мӗнле ҫимӗҫ иккен-ха эсӗ! — тӑпӑлса тухнӑ шӑлӗ витӗр сӑмахӗсене селӗппӗн сӑрӑхтарса каларӗ вӑл ҫыхса пӑрахнӑ Виктор ҫинелле пӑхса.
— Вот ты какой, оказывается, фрукт! — шепелявя из-за выбитого зуба, прошипел он, обращаясь к связанному Виктору.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Фабиан господин ҫӗнӗрен сигнал пачӗ, вара доктор сӑмахӗсене унпа пӗрле килнӗ ҫынсем алӑ ҫупни хупласа хучӗ.
Господин Фабиан подал новый сигнал, и слова доктора были покрыты деликатными аплодисментами свиты.

— Ҫавна ҫеҫ каларӗ-и вӑл? — ҫав тери хытӑ тарӑхнипе шӑлӗ витӗр сӑмахӗсене сӑрӑхтарса каларӗ Элеонора.
— И это всё? — процедила окончательно оскорбленная госпожа Хородничану.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Нивушлӗ Фретич чӑнласах ҫав пӑлхава ертсе пырать? — сасартӑк ыйтрӗ вӑл арӑмӗн сӑмахӗсене ӗненмесӗр.
— Неужели Фретич на самом деле глава восстания? вдруг спросил он недоверчиво.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Доруца, Пенишора каланипе пуринпе те килӗшме хатӗрленсе, унӑн сӑмахӗсене тимлесех тӑнларӗ.
Доруца с жадностью слушал Пенишору, во всем готовый согласиться с ним.

— Граната капсюлӗсем, ҫав гранатӑсем мӗнне пӗлетӗр-и-ха эсир? — терӗ вӑл; унӑн хӑюллӑн та ҫивӗччӗн янӑраса тухакан сӑмахӗсене вара ачасем пурте тимлесех итлерӗҫ.
— Знаете л в, что это такое — капсюли для гранат, что такое эти гранаты? — говорил он, и было в его тоне что-то заставлявшее всех ребят внимательно прислушиваться к его словам.

Анишора, шурӑ ҫухаваллӑ кӗпе тӑхӑннӑ ҫамрӑк хӗр, лайӑх та кӑмӑллӑ юлташ, маларах инструктор сӑмахӗсене нихҫан та хирӗҫ пулманскер, халӗ ак Викторпа ҫакӑн пек ҫивӗччӗн калаҫрӗ.
Анишора, эта школьница с белым воротничком, хороший и милый товарищ, которая никогда пи в чем не действовала наперекор инструктору, теперь разговаривала с Виктором так сурово.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Анчах Ваня юлташ каллех хӑй вырӑнне ларчӗ, пӗрре чертежсем ҫине сӑнаса пӑхрӗ, Анишора сӑмахӗсене вӗҫне ҫитичченех лӑпкӑн итлерӗ.
Однако товарищ Ваня опустился па свое место и, поглядывай то на чертежи, то на предмет, зажатый им в руке, спокойно выслушал Анишору до конца.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика