Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сыснан (тĕпĕ: сысна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сыснан кунта нимӗнле ӗҫ те ҫук-ха тесе шутларӗҫ пуль-ха вӗсем.

Они, видно, считали, что свинье здесь делать нечего.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ӗҫ хатӗрне сыснан хытӑ шӑртӗнчен тунӑ.

Специальная щетка — «шӑрт», была сделана из жесткой свиной щетины.

Сӳс-кантӑр, ҫип ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Хуҫа сыснан ҫак ӗҫне курнӑ та, винтовка ярса илсе, ун ҫине тӗлленӗ.

Помещик, застав поросенка за таким занятием, схватил винтовку и прицелился.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӑйне панӑ татӑка ҫисе ярсанах Чушка тепӗр татӑкне ярса илесшӗн пырать те, эпӗ ҫӑкӑр татӑкне табуретка ҫине, сыснан малти урисем патне хуратӑп.

Как только Чушка, дожевывая хлеб, тянулась за другим куском, я клал хлеб на табуретку, к передним ногам свиньи.

Чушка-финтифлюшка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Ҫавӑн пек ҫыхӑсем, лентӑсем, шерепесем парне кӳме илсе пынӑ вӑкӑрӑн, сурӑхӑн, аҫа сыснан пуҫӗсемпе мӑйӗсем ҫинче те пулнӑ.

Такие же венки, ленты и кисточки были на голове и вокруг шеи у быка, овцы и борова, предназначенных в жертву.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Сыснан тӗрӗс выльӑх пулас пулать, антихрист мӗлки мар.

Свинья должна быть правильной свиньей, а не тенью антихриста.

Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.

Вӑл сыснан шӑртлӑ ҫурӑмӗ ҫинче вырнаҫса ларсан, Федор Тимофеич йӗрӗнсе, хӑйӗн ӗҫне юратмасӑр, хӑй искусствине ним вырӑнне хумасӑр тунӑ пек, сысна ҫурӑмӗ ҫине сӳрӗккӗн, кахаллӑн хӑпарчӗ те, унтан вара хур ҫине хӑпарса, кайри урисемпе чӗвен тӑчӗ.

Когда он, балансируя крыльями и шеей, укрепился на щетинистой спине, Федор Тимофеич вяло и лениво, с явным пренебрежением и с таким видом, как будто он презирает и ставит ни в грош свое искусство, полез на спину свиньи, потом нехотя взобрался на гуся и стал на задние лапы.

IV. Тӗлӗнмелле мыскара // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

— Ман мар вӑл, сыснан.

— Она не моя, свиная.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Апла пулсан, эсӗ унӑн урине сыснан ӑшчиккинчи ҫӑвӗпе ҫыхса ларт, мӗнле тумаллине эсӗ хӑвах пӗлетӗн; ҫӗр йӑплака пулсан, нумаях пӑрланса ларман пулсан, хыҫалти урисене ан таканла.

А если так, то заливай ему свиным нутряным салом, ты знаешь, и на задок не подковывай, коли нету склизости или, сказать, гололедицы.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кунне виҫӗ хут 1/4 стакан ӗҫмелле; – пӳр тухса пӗтсен ҫакӑн пек бальзампа ҫыхни пулӑшать: 50 грамм сыснан ӑш ҫӑвне, 50 грамм пыла тата 30 грамм хыр сӑмалине (живица) лайӑх пӑтратса хутӑштармалла та вӑйсӑр ҫулӑм ҫинчен илсе 30 грамм ӑвӑс (воск) хушса ҫӑралса ҫитичченех пӑтратмалла.

Куҫарса пулӑш

Ҫӑпан // Сувар. «Сувар», 23(701)№, 2007.06.08

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех