Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сыпсан (тĕпĕ: сып) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ара, ун паҫӑрах табакне те туртас килет, ӑш канмалӑх кӑшт сыпсан та юрать текелет ӑшра.

Куҫарса пулӑш

Пурнӑҫ йывӑҫҫи // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Пӗрер черкке сыпсан, эпир унпа тӑванлашрӑмӑр, пӗрне-пӗри пӳлсех калаҫа пуҫларӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.

— Юрӗ-ҫке, Карп Сазонтович, мункун ячӗпе кӑштах сыпсан та ҫылӑх мар пуль терӗмӗр…

Куҫарса пулӑш

XVI // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Эрех сыпсан ҫырткалама пахча тулли тӗрлӗ ҫимӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Пӗр тенкӗ // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 102–105 с.

Микула, Лукарье кӑмӑлне асӑрхамасӑр, эрехе иккӗ-виҫҫӗ сыпсан, черккине каялла пама тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Кам патне те пулин кӗрсе вӗри яшка сыпсан пӑсмастчӗ те вӗт, леш шӗвӗр шырама тухӗ.

Сейчас не мешало бы зайти к кому-нибудь да похлебать горячего супчика, но вдруг эта крыса позовет его?

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Мӑнастир чул хӳми ҫумне ларса пӗрер-икшер ҫӑвар сыпсан каллех кӑмӑлӗсем ҫӗкленчӗҫ.

И, примостившись у каменного забора женского монастыря, отхлебнули по нескольку глотков. Настроение снова поднялось, души взлетели.

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Кӑштах сыпсан чӗлхе ҫамҫанаканччӗ тетӗп-ҫке».

— Малость ее выпьешь, и язык помягчеет.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Уйрӑммӑнах кӑшт сыпсан.

Куҫарса пулӑш

7. Икӗ хурчка // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Сӑрапа сыпсан, апачӗ анмалла, тултарса ӗҫ, — терӗ Марье, чӑлантан кӑкшӑм йӑтса тухса.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫавӑнпа юлашки вӑхӑтра картпа та, тепӗр чух — ытларах сыпсан — просвир пӗҫерекен Лукарьепе те вӑрттӑн тӗл пулкалать Гурий атте (турӑ законне хирӗҫ пыма ҫук: авланасчӗ тепӗр хут — тӗн йӗрки чарать).

Куҫарса пулӑш

8 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Эрех сыпсан Давенант сигара чӗртрӗ, кӗлне утиял ҫийӗнчи, чӗр куҫҫи тӗлӗнчи, турилккене силлет.

Хлебнув водки, Давенант закурил сигару, стряхивая пепел в тарелку, которую держал на коленях сверху одеяла.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Ай, пуҫана-пуҫана, иккӗн выртсан пӗр ҫуна, — ҫӗнӗ кӗрӗве сӑмах тӗкет Демьянов, кӑштах сыпсан.

Куҫарса пулӑш

Ҫын вӑрлакансем // Н. Пушкин, Н. Никитин. «Капкӑн», 1962, 7№, 10 с.

Акӑ чей сыпсан, тен тата та ҫӑмӑлланӗ… — тенӗ Игнат, чей тултарса.

А вот чаю хлебну, авось и еще легче будет…— говорил Игнат, наливая чай.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эсир Римра таса причеҫ сыпсан, чӗри хурлӑхпа тулнӑ тата турӑ тивӗҫлипе йывӑр асап кӑтартакан ҫыншӑн кӗлтӑвар.

— Когда ты получишь в Риме Святое причастие, помолись за того, чье сердце полно глубокой скорби и на чью душу тяжело легла десница Господня.

XI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Апла сан калавунти евӗрлех пултӑр-ха, — терӗ те Христина, каччӑ умне тӑрса, ӑна мӑйӗнчен ыталарӗ, сывлӑм сыпсан та ӑшшине, техӗмне ҫухатманла нӳрӗ тутипе Андрей тутине чунлӑнтасан ҫыпҫӑнчӗ, чылаиччен-чылайччен вара, йӗкӗтӗн те тути вӗҫне килнӗ таса сипетне тӑнласа, ҫапла халлӗн тӑчӗ.

— Так пусть же будет так, как в твоем рассказе,-сказала Христина и, встав перед женихом, обняла его за шею, прижала к губам Андрея влажные, не терявшие тепла и аромата губы, когда он выпил росу, и долго-долго стояла, прислушиваясь к чистоте, с которой пришли к губам жениха.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ҫакӑн пек вӑхӑтра эрех сыпсан ӑшӑлла пулмӗ-ши…

— А не жарко в такую пору водку-то пить?

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мурӗ вӗретме вӗреннӗ-и ӑна, кам пӗлтӗр, а тулӗккӗш усси вара… э-э, тӑванӑм, йывӑр шухӑш пусать-и сана, нуша йӗртет-и, ҫак таса тумлама сыпсан, вӑхӑтлӑха пӗтӗм инкек-синкек манӑҫать, тупата, чӗрене уҫсах ярать.

Кто ее изобрел, кто научил делать, черт ли, бог ли — все равно, но польза от нее, дорогой мой, великая… к примеру, гложет тебя тоска проклятая иль нужда заела — примешь этих чистых капель и на время забудешь все свои несчастья, сердце помягчеет…

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Халӗ ӗнтӗ сыпсан та лайӑхчӗ…

— Теперь выпить хорошо бы…

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пӗр-пӗр ҫӗрте ытлашширех сыпсан вара, пӑт татсах калаҫҫӗ: Солоха тухатмӑш, теҫҫӗ; пӗр йӗкӗт, Кизяколупенко, Солоха хӳрине курнӑ, имӗш.

Особливо когда выпивали где-нибудь на веселой сходке лишнее, что Солоха точно ведьма; что парубок Кизяколупенко видел у нее сзади хвост.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех