Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

суранран (тĕпĕ: суран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сержант хӑех пӗҫҫине суранран ҫӳлерех пӑркӑчласа ҫыхрӗ, хулӑнрах патакпа туяланса, уксахла-уксахла малалла васкарӗ.

Куҫарса пулӑш

«Вилнӗ-шим эпӗ?..» // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Суранран юн тапса тухрӗ, вӑйпут питне-куҫне хӗп-хӗрлӗ кипкепе пиеленӗ пек пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

Килтеш ялӗ пӗтни // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Суранран часрах тасалма, — ӑнлантарчӗ Ишмук.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗ вут // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Суранран урӑх юн каймасть — халь вилместӗн.

Куҫарса пулӑш

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Хӑйӗн аялти кӗпе аркине ҫурса илсе, суранран ҫӳлерех хытӑ туртса ҫыхрӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Виҫҫӗмӗш ҫынна автобус алӑкӗнчен кӑларнӑ чух алӑкӑн аялти тӑпси тӗлӗнче унӑн сулахай урин пакӑлчакне темле шӗвӗр тимӗр япала тӑрӑнса кӗчӗ, вара суранран юн палкама пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш экзамен // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 70–96 с.

Тӑркаларӗ вӑл ҫапла, хӑштик-хӑштик сывлакаласа, суранран юн сӑрхӑнма пӑрахсан ҫеҫ каллех тӑвалла пур-ҫук вӑй ҫитӗшне кӳлсе, тӗтӗшсе, ӗхлете-ӗхлете тӑрмаланма пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ун айккисем тин касӑлакан суранран пӗрхӗнсе тухнӑ юн пек хӗрелсе кайнӑ.

Куҫарса пулӑш

5. Кавар // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Икӗ ҫак суранран юн васкамасӑр сӑрхӑнать: Ассунта чӗри сисӗни-сисӗнми тапать, анчах унӑн вӑйсӑр, ӑнран кайнӑлла пӑшӑлтатӑвӗ Тинга тӳпе кӗвӗ-ҫемми пек туйӑнса кайрӗ те вӑл ҫав самантрах хӑйне ҫирӗппӗн алла илчӗ.

Из этих двух ран медленно выступала кровь: сердце едва билось, но слабый, обморочный шепот его показался Тингу небесной музыкой и разом вернул самообладание.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Суранран сывалса ҫитнӗ-ҫитменех Кутузов Днестрпа Буг шывӗсем патӗнче пулнӑ ҫапӑҫусене хутшӑннӑ, вӑлах хальхи Одесса хули вырӑнӗнче пулнӑ Хаджибей замокне штурмланӑ ҫӗрте те пулнӑ.

Едва оправившись от раны, Кутузов принял участие в боях на Днестре и на Буге, в штурме замка Хаджибей, на месте нынешней Одессы.

II сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Куракӑн куҫӗсем хупӑннӑ, сулахай куҫхарши ҫинче тарӑн суранран юн сӑрхӑннӑ.

Глаза Грача были закрыты, над левой бровью слабо точила кровь, глубокая рана.

XXXVII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ҫак шухӑш ӑна суранран та ытларах асаплантарать имӗш.

От этого он мучился, пожалуй, больше, чем от боли.

Веселый ятлӑ салари ҫапӑҫу // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Вӑл Мигеле ырӑ хыпарсем каласа кӑтартнӑ, Антонио де Сигура, суранран сывалнӑ хыҫҫӑн, Америкӑна тухса кайнӑ.

И он передал Мигелю добрые вести, Антонио де Сигура, оправившись от раны, уехал в Новый Свет.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Акӑ вӑл халӗ, темиҫе ҫул иртсен, ҫав сурана курчӗ, суранран юн тумлама чарӑнман иккен-ха.

И вот, после стольких долгих лет, он увидел эту рану обнаженной и все еще сочащейся кровью.

XI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ҫак вӑхӑтра тин асӑрхарӑм эпӗ: сӑннине сысна хуҫнӑ удэхеец юр ҫине ларнӑ та уринчи суранран юхакан юнне чарасшӑн аллипе пӑчӑртать.

Тут только я заметил, что удэхеец, у которого кабан сломал копье, сидел на снегу и зажимал рукой рану на ноге; из раны обильно текла кровь.

Хӗлле хир сыснисене тытма кайни // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 88–91 с.

Пуля унӑн сылтӑм урине кӗрсе ларнӑ, суранран питӗ вӑйлӑ юн юхнӑ.

Пуля застряла в правой ноге, из раны сильно текла кровь.

20. Шпиона тытни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Калӑн, унпа пуҫласа паллашнӑ самант пӗчӗк хӗрарӑмӑн туйӑмлӑ чӗринче юнлӑ суран хӑварчӗ: ҫав суранран ҫӗҫҫе туртса кӑларӑр кӑна, юнӗ юхса пӗтнипе самантрах вӑл халран каять.

Казалось, первое знакомство с ним нанесло чуткому сердцу маленькой женщины кровавую рану: выньте из раны кинжал, нанесший удар, и она истечет кровью.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Тепӗр виҫӗ кунтан ҫав суранран ансӑр ҫӗвӗ ҫеҫ юлчӗ.

Спустя три дня от нее остался лишь неширокий рубец.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Каскалатӑн та малалла каятӑн — хӑв туса хӑварнӑ суранран каллех ылтӑн тӗслӗ сӗткен чӗре юн пек юхса аннине те курмастӑн.

Ковырнешь — и пошагаешь дальше, не увидишь даже, как из сделанной тобою ранки живою кровью заструится опять же золотистый сок.

Вӑрман сыхлавҫи // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Суранран, йӗм ҫумӗнче кӗвелсе хытса ларнӑ хӑмӑр юнран халех ӗнтӗ пӳр-сурӑн хӑрушла усал шӑрши ҫапать.

От раны, от засохшей на штанах бурой крови уже исходил дурной, гнилостный запах.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех