Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сиснӗччӗ (тĕпĕ: сис) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
(Турунов ют чӗлхери сӑмахсене час-часах персе хума юратать, анчах вӗсене ялан тенӗ пекех вырӑнлӑ калаймасть, тӗрӗс каласа ҫитереймест, — ҫакна эпе пӗркун хам та сиснӗччӗ).

Куҫарса пулӑш

V // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Сире тӗл пулса кинона каяссине таҫтан сиснӗччӗ те, ҫавӑнпа ӗнер ирхине упӑшкана Шупашкара ӑсатрӑм…

Куҫарса пулӑш

Манӑн идеал // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 161–176 с.

Изамбаев ҫывӑрса кайнине Вера ҫийӗнчех сиснӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 92-125 с.

Лавккари ултавлӑ ӗҫе атте те, Галина та сиснӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 92-125 с.

Ровно хулинче хӑйсен вӑрттӑн ӗҫлекен организацийӗ пуррине эпир тахҫанах сиснӗччӗ.

Мы уже давно догадывались, что в Ровно есть своя подпольная организация.

Суя хуҫасемпе чӑн-чӑн хуҫасем // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

— Кафель шӑршине тахҫанах сиснӗччӗ вӑл, — унчченхи пекех ҫиллессӗн каларӑм эпӗ.

— Он давно к кафелю принюхивался, — добавила я тем же тоном.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Манӑн сулахай кӗсъе тӗлӗнче чӗре пуррине тата вӑл самаях вӑйлӑ тапнине эпӗ хам ӗмӗрте иккӗмӗш хут туйса илетӗп пулас (пӗрремӗш хут эпӗ ӑна учительница кӗркуннене юлнӑ ачасен списокне вуласа панӑ чух сиснӗччӗ).

Я, кажется, второй раз в жизни почувствовал, что у меня, где-то под левым кармашком, есть сердце и что оно довольно-таки сильно колотится (первый раз я почувствовал это, когда учительница объявляла фамилии двоечников, получивших переэкзаменовку).

Саша вӑрттӑнлӑхӗ // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Ӑна Саша хӑй ҫак шкула ҫӳреме пуҫласанах сиснӗччӗ.

Это Саша почувствовал, когда еще перешел в эту школу.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Тёма амӑшӗ ҫавӑн чухне чӑнах та темӗн пулнине сиснӗччӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах мӗн иккенне пӗлме шухӑшламаншӑн халӗ хӑех ӳкӗнчӗ.

Мать вспомнила и пожалела, что не дала хода охватившему ее тогда подозрению.

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Эпӗ ӑна юратса пӑрахнине Зинаида ҫавӑнтах сиснӗччӗ, хам пытарма шутламанччӗ те; вӑл ман хӗрӳллӗ туйӑмран кулса йӑпанатчӗ, мана йӗкӗлтетчӗ, иртӗнтеретчӗ те асаплантаратчӗ.

Зинаида тотчас же догадалась, что я в нее влюбился, да я и не думал скрываться; она потешалась моей страстью, дурачила, баловала и мучила меня.

IX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Атте ман чи малтанах, пуринчен те ытларах — пурӑнасшӑнччӗ… пурӑнатчӗ те; тен, хӑй сахал пурӑнасса сиснӗччӗ пуль; вӑл хӗрӗх иккӗрех вилчӗ.

Отец мой прежде всего и больше всего хотел жить — и жил… быть может, он предчувствовал, что ему не придется долго пользоваться «штукой» жизни: он умер сорока двух лет.

VIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

— Чун сиснӗччӗ… — терӗ шӑппӑн Наталья, куҫне тутӑр вӗҫӗпе шӑлса.

— Догадывалась… — тихо сказала Наталья, вытирая глаза кончиком платка.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Листницкий санитарӑн куҫӗсенче малтан мӑнаҫлӑхпа йӗрӗнчӗклӗх сиснӗччӗ: халӗ вӑл унӑн сассинче те хӑйне ыттисенчен мала хума пикенниех палӑрнине туйрӗ.

В оттенке его голоса прозвучало то же превосходство и презрение, которое уловил сотник во взгляде.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эпӗ хам та тахҫанах сиснӗччӗ те ӑна, ун чухне мана тата килсех кӑларӗҫ.

— Я давно за ним примечала, а тут переказывают мне.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ох, сиснӗччӗ! — Вӑл тата тепӗр хут пуҫне силлесе илчӗ.

— Ох, чуяло! — И еще раз потряс головой.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ман чӗре сиснӗччӗ ҫавӑ! — терӗ шӑппӑн Ерофей Кузьмич чӗтрекен сасӑпа.

— Чуяло мое сердце! — прошептал Ерофей Кузьмич дрожащим голосом.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Винт выляса пӗтменччӗ-ха, анчах вӗсем ҫуккине сиснӗччӗ, асӑрханӑччӗ.

Винт еще не окончился, но их отсутствие было замечено.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

 — Тӗрӗссипе каласан, вӑл тахҫанах сиснӗччӗ, ну, тупнӑччӗ ӑна.

— Да он, признаться сказать, давно проведывал, ну, нашел.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Инкеке сиснӗччӗ вӗт ман чӗре…

А ведь чуяло мое сердце беду…

XIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех