Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сирмесӗр (тĕпĕ: сир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Татӑклӑ йышӑну тумасӑр, урӑхла каласан — икӗ ҫак ҫынна умӑма кӑларса тӑратса, анчах иккӗленӗве сирмесӗр — Биче Сениэль ҫинчен хамӑн шухӑшӑмсем ӳстерсе хакланӑн, канӑҫсӑррӑн курӑннине асӑрхатӑп.

Не делая решительных выводов, то есть представляя их, но оставляя в сомнении, я заметил, как мои размышления о Биче Сениэль стали пристрастны и беспокойны.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл сӑнӗнчи ҫӑлӑнӑҫлӑ йӗкӗлтев сӗмне сирмесӗр Эдвейӑн арестант тумне пуҫтарать.

Она, сохраняя в лице спасительное насмешливое выражение, свертывала арестантскую одежду Эдвея.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Ура сасси хулленрех те хулленрех илтӗнет, юлашкинчен ҫын утма чарӑнчӗ — Анни патнех пырса тӑчӗ; йӑл куллине сирмесӗр Аннипе юнашарах тӑрать; хайхискер яланах кунта пулнӑ, кунта тӑнӑ тейӗн, — Анни шартах та сикмерӗ, каялла та чакмарӗ.

Шаги его становились все тише, наконец, он остановился; продолжая улыбаться, Анни взглянула на него, не вздрогнув, не отступив, как будто он всегда был и стоял тут.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Тимрук урам еннелле тухасшӑнччӗ — ашшӗ кӑлармарӗ: тухатланине сирмесӗр хапхаран тухма юрамасть.

Тимрук хотел было выйти на улицу, но отец не пустил его: покуда йомзя не снимет наговорами, через ворота выходить нельзя.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех